کد مطلب : ۳۰۷۷
کتاب «فرهنگ نامه مرثيه‌سرايي و عزاداري حضرت سيدالشهداء(ع)» منتشر شد
به گزارش خيمه، فرهنگنامه مرثيه سرايي و عزاداري حضرت سيدالشهداء(ع) به قلم آيت الله محمد محمدي ري شهري نماينده ولي فقيه و سرپرست حجاج ايراني منتشر شد.
اين كتاب داراي پنج فصل است كه جايگاه مرثيه سرايي و عزاداري در سخن و شيوه پيشوايان، فلسفه عزاداري، آسيب شناسس مرثيه سرايي و عزاداري و مجالس عزاداري هدفمند و همچنين كتاب شناسي تاريخ عاشورا و عزاداري به ترتيب عناوين فصل هاي آن را تشكيل مي‌دهد.
نويسنده اين كتاب در پيش‌گفتار خود با تاكيد بر اهميت و جايگاه ويژه عزاداري و مرثيه‌سرايي براي حضرت سيدالشهداء(ع) و نقش سازنده فردي، فرهنگي و اجتماعي و سياسي آن براين نكته اهتمام مي ورزد كه اين حركت پر بركت، مانند همه اقدامات مفيد و سودمند، بدون آفت نيست و دشمنان پيدا و ناپيداي اسلام ناب از ديرباز براي تحريف اين فرهنگ، برنامه ريزي و تلاش مي كنند.
آيت‌الله محمدي ري‌شهري در مقدمه اين كتاب مي‌افزايد:«فرهنگنامه مرثيه سرايي حضرت سيدالشهداء(ع) ضمن ادامه راه كتاب هايي همچون «لؤلؤ مرجان» و «حماسه حسيني» اشاره به اين نكته مهم دارد كه در نظام جمهوري اسلامي براي آفت‌زدايي فرهنگ عاشورا نبايد به گفتن و نوشتن رهنمود بسنده كرد، بلكه بايد به گونه اي برنامه ريزي شود كه مرثيه سرايي و عزاداري به شيوه صحيح و مطلوب به صورت يك فرهنگ، همگاني شود و همه ارگان‌هاي فرهنگي نظام به ويژه صدا و سيما براي آن فرهنگسازي، برنامه ريزي و تلاش كنند.»
در فصل يكم اين كتاب كه در 111 صفحه و در شمارگان 5000 نسخه به چاپ اول خود رسيده است، اختصاص به مرثيه سرايي و عزاداري براي حضرت سيدالشهداء(ع) در سخن و سيره اهل بيت(ع) دارد كه در آن به مرثيه سرايان پيش از واقعه كربلا اشاره شده و در فصل دوم اين كتاب نيز اصلي ترين فلسفه قيام و شهادت امام حسين(ع) جهل زدايي و زمينه سازي براي حاکميت ارزشهاي انساني و اسلامي به رهبري اهل بيت(ع) عنوان و در خصوص آن به ارائه مستندات، پرداخته شده است.
فصل سوم اين كتاب نيز كه بزرگترين فصل اين فرهنگ نامه است اختصاص دارد به آسيب شناسي فرهنگ عاشورا، كه در اين فصل تحريف هدف سيدالشهدا(ع)، استناد به منابع غير معتبر در مرثيه سرايي، گزارش هاي ذلت بار از واقعه کربلا، غلو درباره اهل بيت، دروغ در مرثيه سرايي، و بدعت در نحوه عزاداري به عنوان مهم ترين آسيب هاي مرثيه سرايي و عزاداري، مورد بررسي قرار گرفته است.
همچنين در فصل چهارم فرهنگنامه عاشورا، توضيح داده شده که مجالس عزاداري هدفمند داراي سه ويژگي است، اول: خدا محوري، دوم: ارائه تاريخ و تحليل صحيح از حادثه عاشورا، و سوم: تبلور عاطفه و ارادت به اهل بيت(ع) و در آخرين فصل اين فرهنگ نامه نيز کتاب شناسي تاريخ عاشورا و عزاداري، مورد بررسي قرار گرفته كه در اين فصل، منابع تاريخ عاشورا و عزاداري به چهار گروه تقسيم شده و منابع قابل استناد و غير قابل استناد که آشنايي با آنها به شدت مورد نياز اهل منبر و مرثيه سرايان است به تفصيل، تبيين شده است.
اين كتاب داراي پنج فصل است كه جايگاه مرثيه سرايي و عزاداري در سخن و شيوه پيشوايان، فلسفه عزاداري، آسيب شناسس مرثيه سرايي و عزاداري و مجالس عزاداري هدفمند و همچنين كتاب شناسي تاريخ عاشورا و عزاداري به ترتيب عناوين فصل هاي آن را تشكيل مي‌دهد.
نويسنده اين كتاب در پيش‌گفتار خود با تاكيد بر اهميت و جايگاه ويژه عزاداري و مرثيه‌سرايي براي حضرت سيدالشهداء(ع) و نقش سازنده فردي، فرهنگي و اجتماعي و سياسي آن براين نكته اهتمام مي ورزد كه اين حركت پر بركت، مانند همه اقدامات مفيد و سودمند، بدون آفت نيست و دشمنان پيدا و ناپيداي اسلام ناب از ديرباز براي تحريف اين فرهنگ، برنامه ريزي و تلاش مي كنند.
آيت‌الله محمدي ري‌شهري در مقدمه اين كتاب مي‌افزايد:«فرهنگنامه مرثيه سرايي حضرت سيدالشهداء(ع) ضمن ادامه راه كتاب هايي همچون «لؤلؤ مرجان» و «حماسه حسيني» اشاره به اين نكته مهم دارد كه در نظام جمهوري اسلامي براي آفت‌زدايي فرهنگ عاشورا نبايد به گفتن و نوشتن رهنمود بسنده كرد، بلكه بايد به گونه اي برنامه ريزي شود كه مرثيه سرايي و عزاداري به شيوه صحيح و مطلوب به صورت يك فرهنگ، همگاني شود و همه ارگان‌هاي فرهنگي نظام به ويژه صدا و سيما براي آن فرهنگسازي، برنامه ريزي و تلاش كنند.»
در فصل يكم اين كتاب كه در 111 صفحه و در شمارگان 5000 نسخه به چاپ اول خود رسيده است، اختصاص به مرثيه سرايي و عزاداري براي حضرت سيدالشهداء(ع) در سخن و سيره اهل بيت(ع) دارد كه در آن به مرثيه سرايان پيش از واقعه كربلا اشاره شده و در فصل دوم اين كتاب نيز اصلي ترين فلسفه قيام و شهادت امام حسين(ع) جهل زدايي و زمينه سازي براي حاکميت ارزشهاي انساني و اسلامي به رهبري اهل بيت(ع) عنوان و در خصوص آن به ارائه مستندات، پرداخته شده است.
فصل سوم اين كتاب نيز كه بزرگترين فصل اين فرهنگ نامه است اختصاص دارد به آسيب شناسي فرهنگ عاشورا، كه در اين فصل تحريف هدف سيدالشهدا(ع)، استناد به منابع غير معتبر در مرثيه سرايي، گزارش هاي ذلت بار از واقعه کربلا، غلو درباره اهل بيت، دروغ در مرثيه سرايي، و بدعت در نحوه عزاداري به عنوان مهم ترين آسيب هاي مرثيه سرايي و عزاداري، مورد بررسي قرار گرفته است.
همچنين در فصل چهارم فرهنگنامه عاشورا، توضيح داده شده که مجالس عزاداري هدفمند داراي سه ويژگي است، اول: خدا محوري، دوم: ارائه تاريخ و تحليل صحيح از حادثه عاشورا، و سوم: تبلور عاطفه و ارادت به اهل بيت(ع) و در آخرين فصل اين فرهنگ نامه نيز کتاب شناسي تاريخ عاشورا و عزاداري، مورد بررسي قرار گرفته كه در اين فصل، منابع تاريخ عاشورا و عزاداري به چهار گروه تقسيم شده و منابع قابل استناد و غير قابل استناد که آشنايي با آنها به شدت مورد نياز اهل منبر و مرثيه سرايان است به تفصيل، تبيين شده است.
مرجع : پایگاه اطلاع رسانی حج
