دمیدن حیات بر پیکره زمان با روضه حسین(ع)

  امام حسین(ع) به دوره و نسل خاصی محدود نیست
این استاد حوزه و دانشگاه اضافه کرد: «خون امام حسین(ع) به آسمان‌ها رفت و عرش را قرمز کرد. امام حسین(ع) هیچ‌گاه محدود به نسل خاصی نبوده و نیست.» امام سجاد(ع) نیز درباره پدر بزرگوارشان می‌فرماید: «من پسر کسی بوده‌ام که تمام زمین و آسمان در عزای او گریسته‌اند. نکته‌ای که می‌توان درباره امام حسین(ع) گفت این است که توسل جستن به ایشان، می‌تواند عامل نجات دنیا از پلشتی‌ها و نادرستی‌ها باشد.»

 روضه زنگارها را از جامعه امروز پاک می‌کند
آیت‌ا... سیدحسین مومنی درادامه تاکید کرد: «متاسفانه در حال‌حاضر کسانی هستند که نسبت به واقع کربلا و زوایای پیدا و پنهان قیام امام حسین(ع) اشراف و آگاهی کامل ندارند. درحیات کنونی، حس خیال به عقل غلبه کرده است وعقلانیت از ناحیه حس ضربات زیادی متحمل شده است. اگر می‌خواهیم با تعقل به جریاناتی از این دست بنگریم، باید عقل و دانش خود را به کلام‌ا... مزین کنیم. اتصال به خداوند و امام حسین(ع) و خاندان ایشان است که می‌تواند ما را از آسیب‌های روزگار کنونی نجات دهد.»
او ضمن ارزشمند خواندن برگزاری مراسم پاسداشت و رونمایی از قطعات ماندگار عاشورایی گفت: «با این ‌حال توصیه می‌کنم که به روضه بیش از همیشه توجه شود، چراکه هیچ‌چیز به اندازه روضه نمی‌تواند زنگارهایی که بر جامعه امروز نشسته را بزداید. روضه همواره دارای مولفه‌های بی‌شمار بوده است و طبعا افراد جامعه هرچه بیشتر به سمت‌وسوی روضه بروند می‌توانند راه نجات را پیدا کنند.»
در ادامه این مراسم، پسر استاد رحیم منزوی که از پیرغلامان پیشکسوت و ترانه‌سرایان اشعار آیینی بوده است پشت تریبون قرار گرفت و گفت: «ما از آذری زبانان اردبیل هستیم و رسم داریم دستاری مشکی رنگ را به سرمان ببندیم. از آنجا‌که فلاسفه، سر را سلطان بدن قلمداد کرده‌اند، ما دستار مشکی را در ایام محرم و صفر به سر می‌بندیم تا این نکته را نشان بدهیم که براساس تعقل‌گرایی، عزادار امام حسین(ع) و خاندان ایشان هستیم. یعنی با عقل و عقلانیت به ایشان اعتقاد داریم. »

  خلوص نیت حرف اول را در نوحه‌خوانی می‌زند
او درباره پدرش و فعالیت‌هایی که در طول سال‌ها در قالب نوحه‌خوانی و سرودن اشعار آیینی در رثای امام حسین(ع) انجام داده است نیز گفت: «از سن کودکی همراه پدرم به مراسمی که او در آنجا به نوحه‌خوانی و روضه‌خوانی می‌پرداخت می‌رفتم و همین رفت‌وآمدها مرا به قرارگرفتن در چنین فضاهای معنوی علاقه‌مند کرد. خاطرم هست یک بار از او گلایه کردم و گفتم در این مجالس، تو اشعار ضعیف را برای خواندن به من می‌دهی و اشعار قوی را برای خودت انتخاب می‌کنی.» او پرسید: چطور به این مساله رسیدی؟ و من جواب دادم: چون وقتی من این اشعار را برای مردم می‌خوانم آنها به گریه نمی‌افتند، ولی اشعاری که تو می‌خوانی آنها را متاثر می‌کند و می‌گریاند. پدرم نیز در پاسخ به این حرف من گفت: «آنقدر که نیت و خلوص قلبی در این بین اهمیت دارد شعر ندارد، ‌سعی کن برای روضه و نوحه‌خوانی به خلوص قلبی دست یابی و این جمله او همیشه آویزه گوش من است.» همچنین حسام‌الدین سراج که دراین مراسم حضور داشت، به اصرار مجری برنامه پشت تریبون قرار گرفت و با اشاره به اینکه پیشتر از دست‌اندرکاران برگزاری این مراسم قول گرفته بودم که چیزی در این مجلس نگویم به خواندن چند بیت شعر در رثای امام حسین(ع) پرداخت.
بخش بعدی این مراسم نیز به تجلیل از حاج یونس حبیبی مداح اهل بیت و جانباز شیمیایی اختصاص داشت که توسط فرزندان پیرغلامان درگذشته و احسان محمدحسنی، رئیس موسسه هنری رسانه‌ای «اوج» مورد قدردانی قرار گرفت و لوح تقدیری به او اهدا شد.

  جانبازان بیمارستان‌ها و آسایشگاه‌ها فراموش شده‌اند
این جانباز شیمیایی و ذاکر امام حسین(ع) دراین مراسم گفت: «امیدوارم همه ما عاشورایی از دنیا برویم، همان‌طور که این مساله نصیب و قسمت محسن حججی شد. در حال‌حاضر بسیاری از دوستان و همرزمان من در بیمارستان‌ها و آسایشگاه‌ها به سر می‌برند و آرزوی حضور در چنین مراسمی را دارند ولی به دلیل شرایط نامساعد جسمی از این حضور بی‌بهره هستند. یکی از جانبازانی که دلم می‌خواهد در این مراسم به او اشاره کنم حاج‌عباس مومنی است. او جانباز قطع نخاعی است و بعد از گذشت 19،18 سال، بازهم در ریه‌هایش ترکش به‌چشم می‌خورد. خاطرم هست در ماه‌های اخیر قرار شد ریه‌هایش مورد عمل جراحی قرار بگیرد. وقتی داشتند او را برای جراحی آماده می‌کردند اشکی از گوشه چشمش می‌آمد، از او پرسیدم: می‌ترسی؟ و او با سر جواب منفی داد. وقتی از اتاق عمل آوردنش، من بالای سرش بودم و بازهم قطره اشکی را گوشه چشمش دیدم، پرسیدم: درد داری؟ و او گفت: مدینه رفتن که درد ندارد، من به مدینه و زیارت اهل بیت(ع) رفتم و برگشتم.»

  ضرورت توجه مسئولان به انسان‌های وارسته جنگ
این جانباز ادامه داد: «اگرچه جانبازانی مثل حاج‌عباس مومنی داریم که با شجاعت در برابر درد و آلامی که به آنها وارد شده استقامت می‌کنند، ولی زندگی این افراد به دلیل مشکلات جسمی بسیار دشوار است. اینها انسان‌های وارسته‌ای هستند که به‌رغم تمام بی‌تابی‌ها و ناراحتی‌ها، دم نمی‌زنند. ولی فراموش شده‌اند و مسئولان به آن شکلی که شایسته است سراغی از آنها نمی‌گیرند و آنها را حمایت نمی‌کنند. امیدوارم خداوند به مسئولان، بردباری و حواس‌جمعی بیشتری بدهد تا از یاد این آدم‌های وارسته غافل نباشند.»

  باید قدر مراسم نوحه‌خوانی را بدانیم
مصطفی ناظم فرزند مرحوم حاج‌اکبر ناظم یکی از مداحان اهل بیت(ع) نیز طی سخنانی در این مراسم گفت: «من نمی‌توانم درباره پدرم چیزی بگویم و این مردم هستند که باید درباره او قضاوت کنند. مسلم است که او هرچه داشت از امام حسین(ع) داشت. زمانی که پدرم به فعالیت روضه‌خوانی و نوحه‌خوانی پرداخت، شرایط اجتماعی بسیار سخت بود، چراکه رضاخان اجازه برگزاری چنین مراسمی را نمی‌داد و برپایی این مجالس به شکل پنهانی و با مشکلات زیادی برگزار می‌شد، بنابراین باید امروز قدر برگزاری چنین مجالسی را دانست.»در پایان این مراسم نیز از دو قطعه عاشورایی رونمایی شد. یکی از این قطعات از مجموعه «نی‌نوا» با درونمایه نوحه‌های کهن منطقه جنوب ایران بود و قطعه دیگر نیز که «سیدباقر» نام داشت با موضوع زندگی امام باقر(ع) ساخته شده بود.