تاریخ انتشار
شنبه ۲۰ آبان ۱۳۹۶ ساعت ۱۱:۳۵
۰
کد مطلب : ۳۲۳۴۹
گروه موسیقی هیپ‌هاپ دیتاکس حاضر در پیاده‌روی اربعین:

حسین(ع) را در آمریکا فریاد می‌زنیم

حسین(ع) را در آمریکا فریاد می‌زنیم
پیاده‌روی اربعین دیگر به یک میعادگاه بزرگ جهانی تبدیل شده است. اگرچه رسانه‌های غربی به شکلی کاملا هماهنگ شده، پوشش رسانه‌ای‌ این اجتماع بزرگ را بایکوت کرده‌اند، اما هستند مسافرانی که از ینگه دنیا برای حضور در این پیاده‌روی ابراز علاقه می‌کنند. امسال با حمایت سازمان هنری رسانه‌ای اوج، برخی حاضران بین‌المللی و همچنین غیرمسلمان پیاده‌روی اربعین حسینی، به دعوت کمپین «حسین عشق بین‌المللی» (Hussain the International Love) به این راهپیمایی آمدند. سه خواننده و رپر آمریکایی که از بنیانگذاران کمپانی هیپ‌هاپ دیتاکس هستند در راهپیمایی اربعین شرکت کرده‌اند. محمد ایناک و دیمون جونز مسلمان هستند و فنامن مسیحی است. این سه رپرآمریکایی در موسیقی‌شان به مفاهیم اجتماعی، عدالت و دوری از تبعیض نژادی تاکید دارند و راهپیمایی اربعین را راهی برای رسیدن به حقیقت می‌دانند؛ راهی که جوان‌ها باید به عنوان الگو برای خود انتخاب کنند. در زیر گفت‌وگوی «فرهیختگان» با این سه خواننده آمریکایی را می‌خوانید:

فکر می‌کنید با این شکل موسیقی که در آن تخصص دارید، بتوانید مفاهیمی را که در این سفر آموختید، منتقل کنید؟
محمد ایناک: من مسئول برنامه‌ریزی کمپانی هیپ‌هاپ دیتاکس هستم و مانند معلمی به این شغل نگاه می‌کنم. به اصولی که معلم‌ها در اسلام به آن اعتقاد دارند، معتقد هستم. در‌واقع وقتی ما هیپ‌هاپ آموزش می‌دهیم، داریم درس زندگی می‌دهیم و اینکه یک نفر چگونه زندگی‌اش را رهبری کند. راجع‌به قدرت، تکنولوژی، رفتار‌های اجتماعی، انتخاب‌ها در زندگی سالم، مسائل اقتصادی، هنر فرهنگی و ... .
دیمون جونز: ما در کربلا حضور یافته‌ایم. اینجا چیزهایی را می‌بینیم. این نکته‌ مهمی است که وقتی افرادی مثل ما به اینجا می‌آیند می‌دانند این مفهوم را به شکلی درک و جذب کنند و بروند به کشور خودشان و این مفاهیم را به سایر افراد منتقل کنند. همانطور که شما از ما سوال می‌پرسید و می‌خواهید این اطلاعات را به مردم خودتان انتقال دهید ما هم در این سفر مفاهیمی را کسب می‌کنیم و می‌رویم به مردم خودمان منتقل می‌کنیم.

به نظر شما چه قدرتی است که این همه جمعیت را به کربلا می‌کشاند؟
دیمون جونز: هیچ‌کس چنین قدرتی ندارد، جز خود خدا! اگر مردم تسلیم خداوند شوند و به خواسته‌اش جامه عمل بپوشانند همه به دورش جمع خواهند شد.

اگر برگردید آمریکا چه وجهی از این راهپیمایی را بارزتر نشان می‌دهید؟
چیزی که ما از اینجا با خود خواهیم برد رفتار انسانی با یکدیگر است که این هم به‌خاطر شهادت امام حسین‌(ع) است. چون امام حسین(ع) برای زنده نگه داشتن ارزش‌های انسانی قیام کرد و شهید شد. چیزی که ما با خود می‌بریم بیان عین این اتفاق نیست؛ بلکه نمایی از این اتفاق بزرگ و نمادی از این واژگان و مفهوم است.

برای بیان این مفاهیم در آمریکا چقدر آزادی دارید؟
فنامن: ما آنقدر تحت‌کنترل هستیم که اجازه حرف زدن نداریم. چیزی که شما پرسیدید در مورد طرح این مفاهیم مثل این می‌ماند که من بپرسم شما چطوری زندگی می‌کنید! جواب خیلی بدیهی است. در ایران شما ایرانی هستید و با فرهنگ خودتان زندگی می‌کنید. سبک زندگی و فرهنگ هر مردمی حتی بر غذا خوردن‌شان هم اثر می‌گذارد و انگار با همان فرهنگ نفس می‌کشند. ما هم در فرهنگ کشوری زندگی می‌کنیم که برای انتقال مفاهیم، حد و اندازه قدرت خودمان را می‌دانیم. ما فقط می‌توانیم وظیفه خودمان را انجام دهیم. وظیفه ما این است که بر خدا متمرکز شویم. وقتی هم در محیطی قرار می‌گیریم که روی خدا متمرکز نیست، وظیفه خود می‌دانیم که با زبان آنها صحبت کنیم و خدا را در میان آنها متبلور کنیم. ما باید آنقدر منعطف باشیم که دیگران حرف‌ها و اعتقاداتمان را بفهمند.
محمد ایناک: ما نماد هیپ‌هاپ دیتاکس را طوری طراحی کرده‌ایم که این تمرکز بر انتقال حقیقت را نشان دهد. در این  نماد دایره‌های متمرکزی را می‌بینید که پایین آن واژه حقیقت بدون مرز، نوشته شده و خدا همان حقیقت است. وقتی می‌گوییم حقیقت بدون انتها، یعنی می‌خواهیم با جوانان، از طریق چیزی ارتباط بگیریم که بتوانند حقیقت درون و بیرون خودشان را پیدا کنند.

امام حسین‌(ع) چقدر به پیدا کردن این حقیقت کمک می‌کند؟
محمد ایناک: حقیقت این است که امام حسین(ع) برای احیای حقیقتی اقدام کرد که قبل از خودش وجود داشته است. او بهترین الگو است. الان مردم هم باید همان کاری را که امام حسین(ع) کرد، انجام بدهند. اگر افراد بیشتری باشند که همانند او مقابل ظلم بایستند دیگر هیچ ظلمی باقی نخواهد ماند. ولی اکثر مردم ترجیح می‌دهند راه راحت‌تر را انتخاب کنند. ولی امام حسین(ع) برای همه ما نمونه خوبی است که نشان می‌دهد برای تحقق هدف عالی باید بهای زیادی را پرداخت کرد. هدفی که نشان می‌دهد چه چیزی زندگی را می‌سازد و باید به چه چیزی عشق و علاقه داشت.

در پیاده‌روی زائران امام حسین‌(ع) در اربعین، کدام وجه را بارزتر از وجوه دیگر دیدید؟
دیمون جونز: رفتار انسانی‌ای که آدم‌ها دارند وجهی است که برای من هم حائز اهمیت است. فداکاری و اینکه مردم هرچه دارند در این مسیر خرج می‌کنند و مدام به هم لبخند می‌زنند.

به نظرتان چرا رسانه‌ها، این راهپیمایی بزرگ را بایکوت می‌کنند؟
دیمون جونز: در عبارت و واژه انگلیسی ا... (allah)  کلمه all را دارید که به معنی همه است و به معنای یک نفر نیست. این اجتماع مردم هم چیزی است که همه ما را وسوسه می‌کند و به سمت جاده‌ای به سمت بالا می‌برد. این راهی برای رهایی از بردگی است.
محمد ایناک: در شیکاگو و جاهای دیگر جهان، ذهن‌هایی هستند که اگر به این مطلب اعتقاد پیدا کنند این واقعه را منتشر می‌کنند اما معمولا توجهات بیشتری به مسائل منفی کشیده می‌شود تا به مسائل مثبت.
فنامن: مادر‌بزرگ من داستانی را می‌گفت که دختر بچه‌ای یک ماری را که آسیب‌دیده بود پیدا می‌کند. به مار علاقه نشان داده و به او غذا می‌دهد تا به حالت نرمال برگردد و سلامتی‌اش را کسب کند. وقتی برمی‌گردد پیش ماری که حالش خوب شده، مار نیشش می‌زند. دختر از مار می‌پرسد چرا این‌کار را کردی؟ مار می‌گوید تو دیوانه‌ای چون من مارم و ماهیت و ذاتم تغییر‌ناپذیر است. شیطان تغییر‌پذیر نیست .
محمد ایناک: رسانه‌های غربی می‌خواهد چیزی را رکورد بکنند که غلط است. این فقط یک ری‌اکشن طبیعی است. شیطان ذاتش این است و درصدد است هر چیزی راکه خودش می‌خواهد بزرگنمایی کند.
دیمون جونز: M.E.D.I.A  حروف اختصاری Most Evil Devils In America است؛ یعنی بزرگ‌ترین شیطان در همه‌جا آمریکاست. این معنی مدیا در آمریکا است. جور دیگر هم می‌توانیم به مدیا نگاه کنیم؛ اینکه مدیا در واقع یک مدیوم است و ما وسط آن مثل یک فیلتر قرار گرفته‌ایم. وقتی 95 درصد آب پاک را به داخل این مدیوم بریزند اگر 5 درصد هم سم داشته باشد، نتیجه چیز سمی خواهد بود. ما در هیپ‌هاپ دیتاکس تلاش می‌کنیم جوانان جامعه هم فیلتر این رسانه شوند تا سمی را که به آنها وارد می‌شود از بین ببرند.
فنامن: البته الان مدیا ما هستیم. ما کلی عکس گرفته و صدا ضبط کرده‌ایم‌. ما اگر همین‌ها را در فیس‌بوک بگذاریم، از بقیه مدیاها قوی‌تر خواهیم بود.
 
مرجع : فرهیختگان
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما