کد مطلب : ۳۲۸۵۳
عشق حسین بن علی (ع) در میان بوداییان
به عنوان سوال اول با توجه به اینکه شما مدتی در کشور تایلند بودید و در این کشور نسبت به برگزاری مراسمات مرتبط با سیدالشهدا (ع) و دیگر مراسم‌های دینی مکتب تشیع اقدام می‌کردید، برای مخاطبان جالب است که بدانند که اصولا مردم این سرزمین چگونه با مکتب تشیع و ساحت مقدس سیدالشهدا (ع) آشنا شدند؟
بنده خودم از سال ۱۳۸۱ تا کنون سالانه حداقل دو بار در مراسم مذهبی تایلند چه محرم و چه رمضان شرکت داشتم و اینکه سابقه مراسمات شیعیان در تایلند به چه زمانی بر می‌گردد؛ در تواریخ ملاحظه می‌کنیم حدود ۶۰۰ الی ۷۰۰ سال پیش در تایلند اسلام مطرح بوده و حتی ایران و ایرانی هم آنجا مطرح بوده‌اند چرا که عزاداری به زبان فارسی و اشعار و کتیبه‌های پارسی هم در آنجا وجود دارد اما آنچه که مهم هست و متأسفانه ما ایرانی‌ها از این غافلیم در صورتی که یکی از مظاهر افتخارآفرین برای ایران است؛ در سال ۶۲۰ یک ایرانی به نام احمد قمی از قم مسافرت می‌کند به سیام که نام سابق تایلند بوده است.
او تحت عنوان بازرگان مسافرت می‌کند هر چند اهل علم هم بوده است. ایشان از قم با عنوان بازرگان مسافرت می‌کند و زمانی که آنجا می‌رسد درگیری نظامی بین سیام و میانمار اتفاق می‌افتد. او وارد دربار می‌شود و مشورت‌های نظامی می‌دهد و این مشورت‌ها موثر می‌افتد و سیام بر میانمار پیروز می‌گردد. لذا شیخ احمد بعنوان یک ایرانی می‌شود شخصیت مشهور تایلند و اینجا می‌شود نقطه ورود شیعیان در تایلند و ایشان چون شیخ بوده است یعنی اهل علم هم بوده فقه جعفری و فرهنگ حسینی را پایه‌گذاری می‌کند. بعضا مساجد قدیمی مثل مسجد پتون تام اسلام که سابقه ۴۰۰ ساله دارد متأثر از آثار ایشان هست، نکته قابل توجه این است.
بدین ترتیب مردم این سرزمین با مکتب اهل البیت آشنا می شوند. احمد قمی به دلیل محبوبیتی که در حکومت سیام پیدا نمود سمت شیخ الاسلامی سیام را دریافت می‌کند. این مسأله به دلیل آنکه ایشان پیرو اهل بیت بوده در ترویج فرهنگ حسینی بسیار موثر بوده است. حتی امروز هم بسیاری از مساجد بانکوک تاریخش بر می‌گردد به زمان وی. در آنجا من خودم دیده‌ام که دولت تایلند در سر کوچه‌ای که مسجد پتون تام اسلام در آنجا واقع شده است با زبان تایی نوشته: در اینجا شیعیانی بودند که سابقه‌شان بر می‌گردد به ۴۰۰ سال قبل و در محرم و صفر برای مقتدای خودشان عزاداری می‌کنند.
دوستداران و علاقه‌مندان امام حسین (ع) از نظر گستردگی جغرافیایی و تعداد نفرات، مساجد، حسینیه‌ها و سطح آزادی‌های اجتماعی در کشور تایلند چه اوضاعی دارند و در این کشور چگونه و با چه کیفیتی برنامه‌های خود را اجرایی می‌سازند؟
قریب به ۱۲ میلیون مسلمان در تایلند هست که نزدیک به ۱۰۰ هزار نفر آنان شیعه هستند. در تایلند مساجد زیادی ایجاد شده است و ما امروز در تایلند ۳۵۰۰ مسجد داریم که همه مربوط به اهل تشیع نیست، در خود بانکوک شیعیان محدود به ۴ الی ۵ مسجد و حسینیه هستند اما شیعیان بیشتر به جنوب تایلند مهاجرت کرده‌اند. در منطقه ساتون مسجد فاطمه زهرا سلام الله علیها را دارند در نقطه‌ای نزدیک مرز مالزی مسجدی دارند با نام روح الله و اقامه عزای محرم را دارند.
شاید نزدیک ۱۵ سال است که سخنران ظهر عاشورا شان خود بنده هستم و قریب سه الی چهار هزار نفر جمعیت آنجا جمع می‌شود و بعضی از آنها هم از کشور مالزی می‌آیند چون عزاداری در مالزی موانع قانونی دارد اما در تایلند خیر؛ عزاداران مالزی قبل از تاسوعا می‌آیند آنجا و بعد از عاشورا هم حوالی روز یازدهم می‌روند. مراسمی بسیار بزرگ انجام می‌شود.
پیروان اهل بیت اینجا تشکیلات مختلفی دارند مثل هیأت پیروان ولایت فقیه، مثل جامعه المنتظر امام مهدی و... اینها کارهای خوبی می‌کنند، تلویزیون در اختیارشان هست در ماه رمضان ۳ ساعت تلویزیون دولتی در اختیارشان است؛ مبلغ مسائل شرعی را بازگو می‌کند. مؤمنین تلویزیون دولتی را اجاره می‌کنند پول می‌دهند اما به هر حال دولت ممانعتی نمی‌کند برعکس وهابیت.
از محبان اهل بیت اینجا احساس خطر نمی‌شود یک مقداری از آن به حساب حرمتِ «شیخ احمد قمی» است که مقبره ایشان در داخل یک دانشگاه است و هر کس در آن دانشگاه از جلوی قبر عبور می‌کند تا نیم قد خم می‌شود و احترام می‌کند، این شخص همواره مورد احترام خود بودایی‌ها هم هست، متأسفانه بیشتر از ایران می‌روند تایلند برای کارها و تفریحاتی خاص و متاسفانه در سیستم توریسم ما نه به شیخ احمد اشاره می‌شود و نه توریست‌ها را به سر قبر شیخ احمد می‌برند در حالی که وی موجب افتخار یک ایرانی و پارسی زبان است؛ که چنین فرد ایرانی طوری رفتار کرده که بعد چند قرن بودایی‌ها هم به او تعظیم می‌کنند و چنان نقشی در جمع بودایی‌ها ایفا کرده که هنوز هم تایلندی‌ها ارتباط خودشان را با آن شیخ حفظ کرده‌اند.
مرتب روی مقبره وی گل می‌گذارند. گل را ایرانی‌ها نمی‌گذارند خود بودایی‌ها می‌گذارند، احساس می‌کنم تاریخ را که می‌خوانند می‌گویند کسی که تایلند را نجات داد شیخ احمد بوده است و لذا برایش احترام خوبی قائل هستند.
به نظرم می‌آید _ با توجه به شناختی که نسبت به کشورهای اطراف تایلند دارم _ کشورهایی مثل کامبوج مالزی و میانمار کشورهای بسته‌ای هستند حتی بعضا پلیس ضد شیعه دارند اما در شرق آسیا تایلند پتانسیل بسیار خوبی را برای ترویج مکتب حسینی دارد و مقدار بسیار زیادی از آن به برکت شیخ احمد بوده است که ۴۰۰ سال پیش چنین سرمایه‌گذاری بزرگی را برای فرهنگ اهل بیت و ایران کرده و چنین یادگار و میراث خوبی را برای نسل‌های بعد از خود به یادگار گذاشته است.
بنده خودم از سال ۱۳۸۱ تا کنون سالانه حداقل دو بار در مراسم مذهبی تایلند چه محرم و چه رمضان شرکت داشتم و اینکه سابقه مراسمات شیعیان در تایلند به چه زمانی بر می‌گردد؛ در تواریخ ملاحظه می‌کنیم حدود ۶۰۰ الی ۷۰۰ سال پیش در تایلند اسلام مطرح بوده و حتی ایران و ایرانی هم آنجا مطرح بوده‌اند چرا که عزاداری به زبان فارسی و اشعار و کتیبه‌های پارسی هم در آنجا وجود دارد اما آنچه که مهم هست و متأسفانه ما ایرانی‌ها از این غافلیم در صورتی که یکی از مظاهر افتخارآفرین برای ایران است؛ در سال ۶۲۰ یک ایرانی به نام احمد قمی از قم مسافرت می‌کند به سیام که نام سابق تایلند بوده است.
او تحت عنوان بازرگان مسافرت می‌کند هر چند اهل علم هم بوده است. ایشان از قم با عنوان بازرگان مسافرت می‌کند و زمانی که آنجا می‌رسد درگیری نظامی بین سیام و میانمار اتفاق می‌افتد. او وارد دربار می‌شود و مشورت‌های نظامی می‌دهد و این مشورت‌ها موثر می‌افتد و سیام بر میانمار پیروز می‌گردد. لذا شیخ احمد بعنوان یک ایرانی می‌شود شخصیت مشهور تایلند و اینجا می‌شود نقطه ورود شیعیان در تایلند و ایشان چون شیخ بوده است یعنی اهل علم هم بوده فقه جعفری و فرهنگ حسینی را پایه‌گذاری می‌کند. بعضا مساجد قدیمی مثل مسجد پتون تام اسلام که سابقه ۴۰۰ ساله دارد متأثر از آثار ایشان هست، نکته قابل توجه این است.
بدین ترتیب مردم این سرزمین با مکتب اهل البیت آشنا می شوند. احمد قمی به دلیل محبوبیتی که در حکومت سیام پیدا نمود سمت شیخ الاسلامی سیام را دریافت می‌کند. این مسأله به دلیل آنکه ایشان پیرو اهل بیت بوده در ترویج فرهنگ حسینی بسیار موثر بوده است. حتی امروز هم بسیاری از مساجد بانکوک تاریخش بر می‌گردد به زمان وی. در آنجا من خودم دیده‌ام که دولت تایلند در سر کوچه‌ای که مسجد پتون تام اسلام در آنجا واقع شده است با زبان تایی نوشته: در اینجا شیعیانی بودند که سابقه‌شان بر می‌گردد به ۴۰۰ سال قبل و در محرم و صفر برای مقتدای خودشان عزاداری می‌کنند.
دوستداران و علاقه‌مندان امام حسین (ع) از نظر گستردگی جغرافیایی و تعداد نفرات، مساجد، حسینیه‌ها و سطح آزادی‌های اجتماعی در کشور تایلند چه اوضاعی دارند و در این کشور چگونه و با چه کیفیتی برنامه‌های خود را اجرایی می‌سازند؟
قریب به ۱۲ میلیون مسلمان در تایلند هست که نزدیک به ۱۰۰ هزار نفر آنان شیعه هستند. در تایلند مساجد زیادی ایجاد شده است و ما امروز در تایلند ۳۵۰۰ مسجد داریم که همه مربوط به اهل تشیع نیست، در خود بانکوک شیعیان محدود به ۴ الی ۵ مسجد و حسینیه هستند اما شیعیان بیشتر به جنوب تایلند مهاجرت کرده‌اند. در منطقه ساتون مسجد فاطمه زهرا سلام الله علیها را دارند در نقطه‌ای نزدیک مرز مالزی مسجدی دارند با نام روح الله و اقامه عزای محرم را دارند.
شاید نزدیک ۱۵ سال است که سخنران ظهر عاشورا شان خود بنده هستم و قریب سه الی چهار هزار نفر جمعیت آنجا جمع می‌شود و بعضی از آنها هم از کشور مالزی می‌آیند چون عزاداری در مالزی موانع قانونی دارد اما در تایلند خیر؛ عزاداران مالزی قبل از تاسوعا می‌آیند آنجا و بعد از عاشورا هم حوالی روز یازدهم می‌روند. مراسمی بسیار بزرگ انجام می‌شود.
پیروان اهل بیت اینجا تشکیلات مختلفی دارند مثل هیأت پیروان ولایت فقیه، مثل جامعه المنتظر امام مهدی و... اینها کارهای خوبی می‌کنند، تلویزیون در اختیارشان هست در ماه رمضان ۳ ساعت تلویزیون دولتی در اختیارشان است؛ مبلغ مسائل شرعی را بازگو می‌کند. مؤمنین تلویزیون دولتی را اجاره می‌کنند پول می‌دهند اما به هر حال دولت ممانعتی نمی‌کند برعکس وهابیت.
از محبان اهل بیت اینجا احساس خطر نمی‌شود یک مقداری از آن به حساب حرمتِ «شیخ احمد قمی» است که مقبره ایشان در داخل یک دانشگاه است و هر کس در آن دانشگاه از جلوی قبر عبور می‌کند تا نیم قد خم می‌شود و احترام می‌کند، این شخص همواره مورد احترام خود بودایی‌ها هم هست، متأسفانه بیشتر از ایران می‌روند تایلند برای کارها و تفریحاتی خاص و متاسفانه در سیستم توریسم ما نه به شیخ احمد اشاره می‌شود و نه توریست‌ها را به سر قبر شیخ احمد می‌برند در حالی که وی موجب افتخار یک ایرانی و پارسی زبان است؛ که چنین فرد ایرانی طوری رفتار کرده که بعد چند قرن بودایی‌ها هم به او تعظیم می‌کنند و چنان نقشی در جمع بودایی‌ها ایفا کرده که هنوز هم تایلندی‌ها ارتباط خودشان را با آن شیخ حفظ کرده‌اند.
مرتب روی مقبره وی گل می‌گذارند. گل را ایرانی‌ها نمی‌گذارند خود بودایی‌ها می‌گذارند، احساس می‌کنم تاریخ را که می‌خوانند می‌گویند کسی که تایلند را نجات داد شیخ احمد بوده است و لذا برایش احترام خوبی قائل هستند.
به نظرم می‌آید _ با توجه به شناختی که نسبت به کشورهای اطراف تایلند دارم _ کشورهایی مثل کامبوج مالزی و میانمار کشورهای بسته‌ای هستند حتی بعضا پلیس ضد شیعه دارند اما در شرق آسیا تایلند پتانسیل بسیار خوبی را برای ترویج مکتب حسینی دارد و مقدار بسیار زیادی از آن به برکت شیخ احمد بوده است که ۴۰۰ سال پیش چنین سرمایه‌گذاری بزرگی را برای فرهنگ اهل بیت و ایران کرده و چنین یادگار و میراث خوبی را برای نسل‌های بعد از خود به یادگار گذاشته است.
مرجع : کرب و بلا
