کد مطلب : ۳۳۳۴۵
حاج مرزوق و بنیان‌گذاری سنت چهارپایه‌خوانی در شب‌های مسلمیه
حاج مرزوق، یکی از شیفتگان و دلسوختگان مکتب حضرت سیدالشهدا (علیه السلام) بود؛ که تمامی عمر شریف خود را در راه ارادت به ساحت اباعبدالله و خاندان اهل بیت (علیهم السلام) سپری نموده بود. او که کیمیای حسینی را در وجود خود نهادینه کرده بود در این وادی به عنایت و کرامتی ازجانب خاندان اهل بیت (علیهم السلام) و خصوصاً حضرت امام حسین (علیه السلام) واصل شده بود.
در سال (1270)، اصناف بازار تهران اقدام به دعوت از حاج مرزوق (که از طلاب اهل کربلا بود) نمودند تا به ایران بیاید ؛ بعد از در خواست های مکرر و اصرار آن ها به ایران آمد که بعدها خود او می گوید: در خواب امام حسین (علیه السلام) را می بیند که به او می فرماید: هرجا که باشی با ما در ارتباط هستی اما ما یک سری شیعیانی در ایران داریم که بهتر است به آنجا بروی؛ در نتیجه حاج مرزوق به ایران عزیمت می کند.
تأثیر نوحه ها و مرثیه ها و روضه های او در تهران و در میان مردم ارادتمند به سیدالشهداء (علیه السلام) به قدری بود که او را پدر نوحه خوانی معاصر می نامند؛ و بسیاری از آداب و سبک های عزاداری و نوحه خوانی در هیئات تهران منسوب به ایشان می باشد. همچنین اوج اثر گذاری ایشان در برپایی و بنیان گذاری سنت ؛چهارپایه؛ در شب های مسلمیه در حرم حضرت عبدالعظیم الحسنی (علیه السلام) بوده است.
اکثریت مداحان قدیمی شاگردان حاج مرزوق بودند:حاج اکبر ناظم،مرحوم شاه حسین،حاج محمد علامه و حاج محمد علی اسلامی نمونه هایی از دست پرورده های سبک و سلوک حاج مرزوق عرب(حائری) می باشند.
سینه زنی تهرانی های قدیم تا قبل از عزیمت مرحوم حاج مرزوق حائری از کربلا به تهران، اینگونه بود که اصطلاحاً سه ضرب و بی وقفه سینه می زدند. بدین ترتیب اساسا « دم سرپا » و « زمینه خوانی»، در تهران رایج نبود. مرحوم حاج مرزوق بنیانگذار سینه زنی سنتی در تهران بوده است. اوج تکامل این سبک، توسط مرحوم شاه حسین و مرحوم ناظم شکل گرفت.
در سال (1270)، اصناف بازار تهران اقدام به دعوت از حاج مرزوق (که از طلاب اهل کربلا بود) نمودند تا به ایران بیاید ؛ بعد از در خواست های مکرر و اصرار آن ها به ایران آمد که بعدها خود او می گوید: در خواب امام حسین (علیه السلام) را می بیند که به او می فرماید: هرجا که باشی با ما در ارتباط هستی اما ما یک سری شیعیانی در ایران داریم که بهتر است به آنجا بروی؛ در نتیجه حاج مرزوق به ایران عزیمت می کند.
تأثیر نوحه ها و مرثیه ها و روضه های او در تهران و در میان مردم ارادتمند به سیدالشهداء (علیه السلام) به قدری بود که او را پدر نوحه خوانی معاصر می نامند؛ و بسیاری از آداب و سبک های عزاداری و نوحه خوانی در هیئات تهران منسوب به ایشان می باشد. همچنین اوج اثر گذاری ایشان در برپایی و بنیان گذاری سنت ؛چهارپایه؛ در شب های مسلمیه در حرم حضرت عبدالعظیم الحسنی (علیه السلام) بوده است.
اکثریت مداحان قدیمی شاگردان حاج مرزوق بودند:حاج اکبر ناظم،مرحوم شاه حسین،حاج محمد علامه و حاج محمد علی اسلامی نمونه هایی از دست پرورده های سبک و سلوک حاج مرزوق عرب(حائری) می باشند.
سینه زنی تهرانی های قدیم تا قبل از عزیمت مرحوم حاج مرزوق حائری از کربلا به تهران، اینگونه بود که اصطلاحاً سه ضرب و بی وقفه سینه می زدند. بدین ترتیب اساسا « دم سرپا » و « زمینه خوانی»، در تهران رایج نبود. مرحوم حاج مرزوق بنیانگذار سینه زنی سنتی در تهران بوده است. اوج تکامل این سبک، توسط مرحوم شاه حسین و مرحوم ناظم شکل گرفت.
مرجع : شبستان
