کد مطلب : ۳۳۴۰۷
گفت‌وگو با حاج سیداحمد صالحی خوانساری درباره «شمس»
برخی کلاس‌های آموزش مداحی کلاهبرداری است/ مداحان زن آسیب‌های بیشتری دارند
نخستین جلسه شورای مشورتی ستایشگران اهل بیت (ع) روز دوشنبه پنجم شهریورماه 1397 در بنیاد دعبل خزاعی برگزار شد. در این نشست، 9 کمیسیون در حوزه‌های مختلف با حضور اعضا تشکیل جلسه دادند. از جمله این کمیسیون‌ها، کمیسیون آموزش است که با حضور اعضا، اهداف و برنامه‌های خود را پیگیری می‌کند. با حاج سید احمد صالحی خوانساری، پیشکسوت مداحی و عضو این کمیسیون به گفت‌وگو نشسته‌ایم.
به نظر شما مهم‌ترین وظیفه شورای مشورتی ستایشگران (شمس) چیست؟
وظیفه و هدف شورای مشورتی ستایشگران در بنیاد دعبل به ظاهر خوب است اما اگر بناست همچون همه همایش‌ها و نشست‌ها، ابتر بماند و وقت تلف کند، خسارت است و ما از دعبل چنین انتظاری نداریم. انتظار ما مداحان از بنیاد دعبل در جهت پیشرفت و پیشبرد امور مرتبط با مداحان خیلی بالاست، چون بالاخره دارای اهرمی در این حوزه هست.
اما دغدغه این دست نشست‌ها، در وهله نخست، مسائل روز مداحان است که کم هم نیستند. یکی از این دغدغه‌ها آن است که هنوز اهرم قوی و مناسبی پیدا نشده تا به کمک آن، بر کلاس‌های آموزش مداحی در تهران و سراسر ایران نظارت شود. در این کلاس‌ها، نه کسی استاد را می‌شناسد نه استاد در حد و اندازه این حرف‌هاست. متاسفانه خیلی‌ها هم به سراغ این کلاس‌ها می‌روند و البته دستاورد صحیح و درستی ندارند.
دغدغه دیگر که بیشتر به دهه اول محرم مرتبط است ابتذالات مدح و مداحی و جلسات این حوزه است که متاسفانه بسیار از بند گسیخته شده است. در این میان لازم است اهرم، گروه، بزرگ یا جامعه‌ای وجود داشته باشد که در هر حال مقابل اینها بایستد. خصوصا در دهه اول که متاسفانه هر شعر، لفظ یا واژه‌ای خوانده می‌شود و ضعیف‌ترین شعرها و مقاتل به گوش مردم می‌‌رسد، کسی هم نیست به این مسائل رسیدگی کند. ما الان در کشورمان هیئت‌های بسیاری داریم که برای اینکه جمعیت را جمع کنند هر کاری می‌کنند. متاسفانه در این میان، هر مداحی را هم با پول و پاکتی که از نجومی هم گذشته وارد هیئت‌ها می‌کنند. این یک ابتذال برای جامعه مداح است که سال به سال دارد بدتر می‌شود، همه هم دغدغه آن را دارند اما هیچ کس نمی‌تواند جلوی آن بایستد و لازم است نهاد، بنیاد یا اهرمی باشد که ترمز اینها را بکشد.
فکر می کنید این نشست‌ها چقدر به همدلی و هماهنگی مداحان کمک می‌کنند؟
ما منکر این نیستیم که همایش‌ها و هم‌نشینی‌ها اتحاد را زیاد نمی‌کنند، اما اتحاد و همدلی که به تنهایی کفایت نمی‌کند. من فکر می‌کنم که این اتحادها و همدلی‌ها باید یک ید واحد شوند تا به آن ابتذالات حمله کنند.
ترکیب مداحان در کمیسیون‌ها و شوراها را چطور ارزیابی می‌کنید؟
می‌توان این ترکیبات را قدری جابجا کرد. برخی افراد عضو در تیم‌هایی که برای کمیسیون‌ها ترتیب داده شده‌اند تخصص چندانی در آن حوزه ندارند و می‌توانند در کمیسیون‌های دیگر موثر باشند یا حتی می‌توان در آینده افراد خبره‌تری را به این گروه‌ها اضافه کرد و از آنها استفاده بیشتری نمود، ولی همانطور که پیش از این نیز ذکر کردم این کمیسیون‌ها و نشست‌ها در هرحال باید خروجی داشته باشد.
چه مسائل و مواردی در کمیسیون شما(آموزش) مطرح شد؟
یکی از دغدغه‌های بنده این است که چرا منی که هنوز مسائل ابتدایی مداحی را بلد نیستم برای خودم با عنوان استاد بنر می‌زنم و برای آموزش مداحی، ترمی فلان تومان پول می‌گیرم و سر بچه‌های مردم را کلاه می‌گذارم؟ چند وقت پیش، پدر یکی از این افراد با حالت گریه نزد من آمده بود و ناراحت بود که چرا با وجود آن همه پولی که داده پسرش هنوز هیچ چیزی یاد نگرفته است. دغدغه دیگر را هم آقایان بیان کردند که اگر بنیاد دعبل بخواهد در آینده مسائل آموزشی را هم در زمره اهداف خود قرار دهد لازم است در سطوح مختلف کار کند و فرآیند انجام امور، ابتر نماند.
فکر می‌کنید در محرم امسال، مهم‌ترین دغدغه مداحان چه باید باشد؟
سالم و درست خواندن مقتل، شعر و روایت صحیح آوردن و ارائه وجهه سلامت از جمله حداقل‌هایی است که یک مداح باید رعایت نماید و در کل ظاهر الصلاح باشد. مداح نباید با هر لباس، زلف، ترتیب یا صورتی مداحی کند و دستگاه اهل بیت (ع) را زیر سوال ببرد. با این وجود متاسفانه شرایط کنونی به شکلی است که علیرغم آنکه لازم است کار امام حسین (ع) با تظاهر در ملا عام انجام شود اما متاسفانه گاهی گناه تظاهر در این حوزه از صوابش بیشتر است. به نظر من، مسئله مداحان چون منسوب به اهل بیت (ع) است مشکلاتش زیادتر و دردش هم بیشتر است.
نکته دیگر آنکه اگر بنیاد دعبل قدرت و اهرمی در اختیار دارد باید جلوی افتضاح مداحان زن را بگیرد. اینها با دایره و تنبک و پول هنگفتی که خرج می‌شود، مجلس برگزار و زن‌های مردم را گول می‌زنند. حالا باز ما مردها در ملا عام مراسم اجرا می‌کنیم ولی آنها به یک خانه یا حسینیه می‌روند و کسی نمی‌تواند بر کارشان نظارت دارد.
من به دردها اشاره کردم ولی نمی‌توانم درمانش را خودم تنهایی انجام دهم. به موسسه‌ای، بنیادی، نهادی یا بزرگی نیاز است تا این معضلات را حل کند، من تمام این مشکلات را تقصیر سازمان تبلیغات می‌دانم. هیئت رزمندگان اسلام و کانون مداحان هم همین‌طور، متاسفانه هیچ کاری نمی‌کنند و به هیچ عنوان خروجی ندارند.
به نظر شما مهم‌ترین وظیفه شورای مشورتی ستایشگران (شمس) چیست؟
وظیفه و هدف شورای مشورتی ستایشگران در بنیاد دعبل به ظاهر خوب است اما اگر بناست همچون همه همایش‌ها و نشست‌ها، ابتر بماند و وقت تلف کند، خسارت است و ما از دعبل چنین انتظاری نداریم. انتظار ما مداحان از بنیاد دعبل در جهت پیشرفت و پیشبرد امور مرتبط با مداحان خیلی بالاست، چون بالاخره دارای اهرمی در این حوزه هست.
اما دغدغه این دست نشست‌ها، در وهله نخست، مسائل روز مداحان است که کم هم نیستند. یکی از این دغدغه‌ها آن است که هنوز اهرم قوی و مناسبی پیدا نشده تا به کمک آن، بر کلاس‌های آموزش مداحی در تهران و سراسر ایران نظارت شود. در این کلاس‌ها، نه کسی استاد را می‌شناسد نه استاد در حد و اندازه این حرف‌هاست. متاسفانه خیلی‌ها هم به سراغ این کلاس‌ها می‌روند و البته دستاورد صحیح و درستی ندارند.
دغدغه دیگر که بیشتر به دهه اول محرم مرتبط است ابتذالات مدح و مداحی و جلسات این حوزه است که متاسفانه بسیار از بند گسیخته شده است. در این میان لازم است اهرم، گروه، بزرگ یا جامعه‌ای وجود داشته باشد که در هر حال مقابل اینها بایستد. خصوصا در دهه اول که متاسفانه هر شعر، لفظ یا واژه‌ای خوانده می‌شود و ضعیف‌ترین شعرها و مقاتل به گوش مردم می‌‌رسد، کسی هم نیست به این مسائل رسیدگی کند. ما الان در کشورمان هیئت‌های بسیاری داریم که برای اینکه جمعیت را جمع کنند هر کاری می‌کنند. متاسفانه در این میان، هر مداحی را هم با پول و پاکتی که از نجومی هم گذشته وارد هیئت‌ها می‌کنند. این یک ابتذال برای جامعه مداح است که سال به سال دارد بدتر می‌شود، همه هم دغدغه آن را دارند اما هیچ کس نمی‌تواند جلوی آن بایستد و لازم است نهاد، بنیاد یا اهرمی باشد که ترمز اینها را بکشد.
فکر می کنید این نشست‌ها چقدر به همدلی و هماهنگی مداحان کمک می‌کنند؟
ما منکر این نیستیم که همایش‌ها و هم‌نشینی‌ها اتحاد را زیاد نمی‌کنند، اما اتحاد و همدلی که به تنهایی کفایت نمی‌کند. من فکر می‌کنم که این اتحادها و همدلی‌ها باید یک ید واحد شوند تا به آن ابتذالات حمله کنند.
ترکیب مداحان در کمیسیون‌ها و شوراها را چطور ارزیابی می‌کنید؟
می‌توان این ترکیبات را قدری جابجا کرد. برخی افراد عضو در تیم‌هایی که برای کمیسیون‌ها ترتیب داده شده‌اند تخصص چندانی در آن حوزه ندارند و می‌توانند در کمیسیون‌های دیگر موثر باشند یا حتی می‌توان در آینده افراد خبره‌تری را به این گروه‌ها اضافه کرد و از آنها استفاده بیشتری نمود، ولی همانطور که پیش از این نیز ذکر کردم این کمیسیون‌ها و نشست‌ها در هرحال باید خروجی داشته باشد.
چه مسائل و مواردی در کمیسیون شما(آموزش) مطرح شد؟
یکی از دغدغه‌های بنده این است که چرا منی که هنوز مسائل ابتدایی مداحی را بلد نیستم برای خودم با عنوان استاد بنر می‌زنم و برای آموزش مداحی، ترمی فلان تومان پول می‌گیرم و سر بچه‌های مردم را کلاه می‌گذارم؟ چند وقت پیش، پدر یکی از این افراد با حالت گریه نزد من آمده بود و ناراحت بود که چرا با وجود آن همه پولی که داده پسرش هنوز هیچ چیزی یاد نگرفته است. دغدغه دیگر را هم آقایان بیان کردند که اگر بنیاد دعبل بخواهد در آینده مسائل آموزشی را هم در زمره اهداف خود قرار دهد لازم است در سطوح مختلف کار کند و فرآیند انجام امور، ابتر نماند.
فکر می‌کنید در محرم امسال، مهم‌ترین دغدغه مداحان چه باید باشد؟
سالم و درست خواندن مقتل، شعر و روایت صحیح آوردن و ارائه وجهه سلامت از جمله حداقل‌هایی است که یک مداح باید رعایت نماید و در کل ظاهر الصلاح باشد. مداح نباید با هر لباس، زلف، ترتیب یا صورتی مداحی کند و دستگاه اهل بیت (ع) را زیر سوال ببرد. با این وجود متاسفانه شرایط کنونی به شکلی است که علیرغم آنکه لازم است کار امام حسین (ع) با تظاهر در ملا عام انجام شود اما متاسفانه گاهی گناه تظاهر در این حوزه از صوابش بیشتر است. به نظر من، مسئله مداحان چون منسوب به اهل بیت (ع) است مشکلاتش زیادتر و دردش هم بیشتر است.
نکته دیگر آنکه اگر بنیاد دعبل قدرت و اهرمی در اختیار دارد باید جلوی افتضاح مداحان زن را بگیرد. اینها با دایره و تنبک و پول هنگفتی که خرج می‌شود، مجلس برگزار و زن‌های مردم را گول می‌زنند. حالا باز ما مردها در ملا عام مراسم اجرا می‌کنیم ولی آنها به یک خانه یا حسینیه می‌روند و کسی نمی‌تواند بر کارشان نظارت دارد.
من به دردها اشاره کردم ولی نمی‌توانم درمانش را خودم تنهایی انجام دهم. به موسسه‌ای، بنیادی، نهادی یا بزرگی نیاز است تا این معضلات را حل کند، من تمام این مشکلات را تقصیر سازمان تبلیغات می‌دانم. هیئت رزمندگان اسلام و کانون مداحان هم همین‌طور، متاسفانه هیچ کاری نمی‌کنند و به هیچ عنوان خروجی ندارند.
