کد مطلب : ۳۴۹۶۳
حاج منصور ارضی: استغفار سفره گسترده‌ای که از آن بی‌بهره‌ایم
حاج منصور ارضی، مداح اهل‌بیت(ع) در مراسم زیارت عاشورا روز هفدهم ماه شعبان در حسینیه صنف لباس‌فروشان با ارائه توصیه‌هایی برای بهره‌برداری از فرصت باقی‌مانده در ماه شعبان اظهارداشت: هر نعمتی که خداوند به ما عطا می‌کند؛ آن را خوان نعمت ببینید.
این مداح اهل‌بیت (ع) افزود: یکی از سفره‌هایی که در ماه شعبان برای ما گسترده می‌شود، استغفار است. هر استغفار خودش یک سفره جداگانه است. یک‌وقت ذکر استغفار را برای توبه می‌گوییم: «أستغفرالله ربّی و أتوب إلیه، طلب مغفرت و آمرزش می‌کنم خدایی را که پروردگارم است و به سوی او برمی‌گردم» یا «اَستَغفِرُاللهَ و أَتُوبُ إِلَیْهِ، طلب آمرزش می‌کنم خدا را و به سوی او برمی‌گردم» و یا «اَستَغفِرُاللهَ وَ اَسئَلُهُ الٌتَوبَةَ طلب آمرزش می‌کنم خدایی را که پروردگارم است و درخواست می‌کنم از او توبه و بازگشت را».
وی افزود: گاهی نیز برای ثواب می‌گوییم و یک‌وقت هم نشسته‌ایم تا از این سفره بهره‌مند شویم. سه‌شنبه هفته قبل (ولادت حضرت علی‌اکبر علیه‌السلام) با این هفته (با نام حضرت رقیه سلام‌الله علیها ) فرق می‌کند. اگر تو امروز سفره را در دست حضرت رقیه علیه‌السلام دیدی و گریه کردی و یا محزون شدی همان اندازه فیض بردی!
ارضی با اشاره به اینکه برخی گویا به‌زور استغفار می‌کنند و بعضی‌ها هم استغفار را سبک می‌شمارند،گفت: ما یک گناهان این شکلی هم داریم که خداوند باید ما را ببخشد ولی بعضی‌ها استغفار را سفره فیض خداوند می‌دانند که برای ما در این ماه پهن شده است.
این مداح اهل‌بیت(ع) تصریح کرد: بسیاری در این ماه بی‌توجه بودند و یا می‌توانستند روزه بگیرند و استغفار داشته باشند ولی نتوانستند یا نگرفتند. اینکه اهل‌بیت مانند امام رضا و یا پیامبر علیهم‌السلام در روایات مختلف به جمعه آخر ماه شعبان برای استغفار اشاره می‌کنند ما نیز سعی به استفاده داشته باشیم.
وی با اشاره به اینکه طاعت و عبادت خداوند برای اولیا خداوند سفره فیض است ولی ما آن را این‌گونه نمی‌بینیم،گفت: به همین دلیل هرماه یک ذکر استغفار و لااله‌الاالله دارد اگر می‌رویم خدمت امام رضا علیه‌السلام یک استغفار دارد. به همین دلیل تأکید دارم در ماه رمضان قبل از مجلس مناجات این هفتاد استغفار را باتوجه بگویید تا شما را سر سفره بنشانند.
ارضی اضافه کرد: ماه رمضان سفره‌های متعددی دارد که هرکدام یک ارزشی دارد و ما به‌آسانی از کنارشان می‌گذریم. ما به‌اندازه همین لقمه‌های نان و پنیری که می‌گیریم و می‌خوریم و یا با خود به محل کار می‌بریم از دعا و عبادت لذت نمی‌بریم. آن‌وقت از خود سؤال می‌کنیم چرا این‌قدر تاریک هستیم؟ چرا نمی‌توانیم با امام زمان علیه‌السلام حرف بزنیم؟ چرا از نیمه شعبان به‌راحتی گذشتیم؟
این مداح اهل‌بیت (ع) افزود: یکی از سفره‌هایی که در ماه شعبان برای ما گسترده می‌شود، استغفار است. هر استغفار خودش یک سفره جداگانه است. یک‌وقت ذکر استغفار را برای توبه می‌گوییم: «أستغفرالله ربّی و أتوب إلیه، طلب مغفرت و آمرزش می‌کنم خدایی را که پروردگارم است و به سوی او برمی‌گردم» یا «اَستَغفِرُاللهَ و أَتُوبُ إِلَیْهِ، طلب آمرزش می‌کنم خدا را و به سوی او برمی‌گردم» و یا «اَستَغفِرُاللهَ وَ اَسئَلُهُ الٌتَوبَةَ طلب آمرزش می‌کنم خدایی را که پروردگارم است و درخواست می‌کنم از او توبه و بازگشت را».
وی افزود: گاهی نیز برای ثواب می‌گوییم و یک‌وقت هم نشسته‌ایم تا از این سفره بهره‌مند شویم. سه‌شنبه هفته قبل (ولادت حضرت علی‌اکبر علیه‌السلام) با این هفته (با نام حضرت رقیه سلام‌الله علیها ) فرق می‌کند. اگر تو امروز سفره را در دست حضرت رقیه علیه‌السلام دیدی و گریه کردی و یا محزون شدی همان اندازه فیض بردی!
ارضی با اشاره به اینکه برخی گویا به‌زور استغفار می‌کنند و بعضی‌ها هم استغفار را سبک می‌شمارند،گفت: ما یک گناهان این شکلی هم داریم که خداوند باید ما را ببخشد ولی بعضی‌ها استغفار را سفره فیض خداوند می‌دانند که برای ما در این ماه پهن شده است.
این مداح اهل‌بیت(ع) تصریح کرد: بسیاری در این ماه بی‌توجه بودند و یا می‌توانستند روزه بگیرند و استغفار داشته باشند ولی نتوانستند یا نگرفتند. اینکه اهل‌بیت مانند امام رضا و یا پیامبر علیهم‌السلام در روایات مختلف به جمعه آخر ماه شعبان برای استغفار اشاره می‌کنند ما نیز سعی به استفاده داشته باشیم.
وی با اشاره به اینکه طاعت و عبادت خداوند برای اولیا خداوند سفره فیض است ولی ما آن را این‌گونه نمی‌بینیم،گفت: به همین دلیل هرماه یک ذکر استغفار و لااله‌الاالله دارد اگر می‌رویم خدمت امام رضا علیه‌السلام یک استغفار دارد. به همین دلیل تأکید دارم در ماه رمضان قبل از مجلس مناجات این هفتاد استغفار را باتوجه بگویید تا شما را سر سفره بنشانند.
ارضی اضافه کرد: ماه رمضان سفره‌های متعددی دارد که هرکدام یک ارزشی دارد و ما به‌آسانی از کنارشان می‌گذریم. ما به‌اندازه همین لقمه‌های نان و پنیری که می‌گیریم و می‌خوریم و یا با خود به محل کار می‌بریم از دعا و عبادت لذت نمی‌بریم. آن‌وقت از خود سؤال می‌کنیم چرا این‌قدر تاریک هستیم؟ چرا نمی‌توانیم با امام زمان علیه‌السلام حرف بزنیم؟ چرا از نیمه شعبان به‌راحتی گذشتیم؟
مرجع : فارس
