کد مطلب : ۳۶۰۶۶
ادای دین «کاتبان سوگ» به ساحت اباعبدالله(ع)
کارگاه پارچه‌نویسی عاشورایی «کاتبان سوگ» با هدف ترویج هنر خوشنویسی، احیای سنت‌های اصیل در عزاداری، اشاعه فرهنگ عاشورا از دریچه هنر و حمایت از هنرمندان خوشنویس از سوی معاونت هنری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران با مشارکت سازمان زیباسازی شهر تهران طی سه روز (از 4 تا 7 مردادماه) در عمارت اتحادیه تهران برگزار شد.
از آنجایی که هر سال در ایام سوگواری سید و سالار شهیدان، حضرت سیدالشهدا علیه السلام، کتیبه‌ها، پرچم‌ها و پارچه نویسی های بسیاری تولید و بر چهره شهر می‌نشینند، با معاون هنری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران درباره این کارگاه و اینکه چقدر آثار این کارگاه نسبت به کتیبه‌های معمول متفاوت هستند به گفتگو نشستیم.
امیرحسین سمیعی معاون هنری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران در گفتگو با خبرنگار مهر درباره کارگاه «کاتبان سوگ» توضیح داد: کارگاه پارچه نویسی عاشورایی «کاتبان سوگ»، کارگاهی خوشنویسی است؛ به این دلیل خوشنویسی را انتخاب کردیم که خوشنویسی هنری قدسی است و الوهی که کتابت وحی از طریق خوشنویسی صورت گرفته است و به همین معنا، خوشنویسی یکی از مهمترین و اصلی‌ترین هنرهای قدسی به حساب می‌آید. این هنر به واسطه ذوق ایرانیان و در مناسبت‌های مختلف، لطیف‌تر و زیباتر شده است. ارادت قلبی که ایرانیان نسبت به ائمه اطهار علیه السلام دارند و با خوشنویسی برای امامان شیعه، این هنر قدسی به نوعی از هنر شیعی بدل شد.
احیای سنت قدیمی پارچه نویسی در «کاتبان سوگ»
وی با بیان اینکه خط و خوشنویسی علاوه بر تقدس، در بین شیعیان توجه مضاعفی را جلب کرد، گفت: پارچه‌نویسی سنت دیرینه‌ای در ایران بوده است و کاتبان به مناسبت‌های مختلف روی پارچه خوشنویسی می‌کردند و از اصلی‌ترین مناسبت‌هایی که هنرمندان این کار را انجام می‌دادند، عزاداری سید و سالار شهیدان حضرت امام حسین (ع) بوده است. نگارش روی پارچه تا اواسط دهه 70 کاربرد داشته اما با آمدن تکنولوژی‌های جدید، به دست فراموشی سپرده شد. بنابراین یکی از ویژگی‌های اصلی این کارگاه، احیا کردن این سنت قدیمی است که مدت سه دهه به فراموشی سپرده شده است
سمیعی همچنین بیان کرد: در کارگاه «کاتبان سوگ» 72 هنرمند خوشنویس به عنوان نمادی از 72 شهید کربلا گرد هم آمدند و پارچه نویسان قدیمی و با تجربه در کنار پارچه نویسان جوان علاقمند برای عزای سرور و سالار شهیدان نوشتند؛ هم دِین و باور خود را نشان می‌دهند و هم یک سنت زیبای قدیمی را دوباره به دل شهر و شهروندان برگرداندند.
وی همچنین گفت: تلاش شد محتوای ویژه‌ای روی پارچه‌ها نقش بندد و برای این منظور از اساتید بزرگ ادبیات کمک گرفتیم که محتوایی غنی را به ما ارائه دهند. 72 هنرمند خوشنویس روی 30 هزار متر پارچه احادیث، اشعار و مضامین عاشورایی را نوشتند و این پارچه‌های منقش به مفاهیم عاشورایی به تکایا و هیأت‌های عزاداری اهدا می‌شوند و این قابلیت را دارند که سال‌ها مورد استفاده قرار بگیرند.
آثاری که به دلیل پتانسیل هنری هیچوقت کهنه نمی‌شوند
معاون هنری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران تصریح کرد: هنرمندان با جان و دلشان روی این پارچه‌ها خوشنویسی کردند و با توجه به اینکه یک پتانسیل هنری در این آثار نهفته است، هیچوقت کهنه نمی‌شوند و طبیعتاً نوعی جریان هنری پدید آمد که همین جریان هنری بر دل و جان مردم نفوذ می‌کند و این هویت بصری است که برای ما مهم است.
سمیعی در پایان گفت: این کارگاه پر از هنرمندانی است که بعضاً در هنر خودشان وجوه بین المللی دارند اما وقتی به حضورشان در این کارگاه رجوع می‌کنید، متوجه می‌شوید به خاطر ارادت آنها به حضرت امام حسین (ع) و عاشورا است که حضور دارند، چراکه ما نمک‌گیر این سفره هستیم و خیلی برایمان مهم نیست چقدر پارچه می‌نویسیم و مهم ادای دین به ساحت مقدس حضرت اباعبدالله علیه السلام است.
از آنجایی که هر سال در ایام سوگواری سید و سالار شهیدان، حضرت سیدالشهدا علیه السلام، کتیبه‌ها، پرچم‌ها و پارچه نویسی های بسیاری تولید و بر چهره شهر می‌نشینند، با معاون هنری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران درباره این کارگاه و اینکه چقدر آثار این کارگاه نسبت به کتیبه‌های معمول متفاوت هستند به گفتگو نشستیم.
امیرحسین سمیعی معاون هنری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران در گفتگو با خبرنگار مهر درباره کارگاه «کاتبان سوگ» توضیح داد: کارگاه پارچه نویسی عاشورایی «کاتبان سوگ»، کارگاهی خوشنویسی است؛ به این دلیل خوشنویسی را انتخاب کردیم که خوشنویسی هنری قدسی است و الوهی که کتابت وحی از طریق خوشنویسی صورت گرفته است و به همین معنا، خوشنویسی یکی از مهمترین و اصلی‌ترین هنرهای قدسی به حساب می‌آید. این هنر به واسطه ذوق ایرانیان و در مناسبت‌های مختلف، لطیف‌تر و زیباتر شده است. ارادت قلبی که ایرانیان نسبت به ائمه اطهار علیه السلام دارند و با خوشنویسی برای امامان شیعه، این هنر قدسی به نوعی از هنر شیعی بدل شد.
احیای سنت قدیمی پارچه نویسی در «کاتبان سوگ»
وی با بیان اینکه خط و خوشنویسی علاوه بر تقدس، در بین شیعیان توجه مضاعفی را جلب کرد، گفت: پارچه‌نویسی سنت دیرینه‌ای در ایران بوده است و کاتبان به مناسبت‌های مختلف روی پارچه خوشنویسی می‌کردند و از اصلی‌ترین مناسبت‌هایی که هنرمندان این کار را انجام می‌دادند، عزاداری سید و سالار شهیدان حضرت امام حسین (ع) بوده است. نگارش روی پارچه تا اواسط دهه 70 کاربرد داشته اما با آمدن تکنولوژی‌های جدید، به دست فراموشی سپرده شد. بنابراین یکی از ویژگی‌های اصلی این کارگاه، احیا کردن این سنت قدیمی است که مدت سه دهه به فراموشی سپرده شده است
سمیعی همچنین بیان کرد: در کارگاه «کاتبان سوگ» 72 هنرمند خوشنویس به عنوان نمادی از 72 شهید کربلا گرد هم آمدند و پارچه نویسان قدیمی و با تجربه در کنار پارچه نویسان جوان علاقمند برای عزای سرور و سالار شهیدان نوشتند؛ هم دِین و باور خود را نشان می‌دهند و هم یک سنت زیبای قدیمی را دوباره به دل شهر و شهروندان برگرداندند.
وی همچنین گفت: تلاش شد محتوای ویژه‌ای روی پارچه‌ها نقش بندد و برای این منظور از اساتید بزرگ ادبیات کمک گرفتیم که محتوایی غنی را به ما ارائه دهند. 72 هنرمند خوشنویس روی 30 هزار متر پارچه احادیث، اشعار و مضامین عاشورایی را نوشتند و این پارچه‌های منقش به مفاهیم عاشورایی به تکایا و هیأت‌های عزاداری اهدا می‌شوند و این قابلیت را دارند که سال‌ها مورد استفاده قرار بگیرند.
آثاری که به دلیل پتانسیل هنری هیچوقت کهنه نمی‌شوند
معاون هنری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران تصریح کرد: هنرمندان با جان و دلشان روی این پارچه‌ها خوشنویسی کردند و با توجه به اینکه یک پتانسیل هنری در این آثار نهفته است، هیچوقت کهنه نمی‌شوند و طبیعتاً نوعی جریان هنری پدید آمد که همین جریان هنری بر دل و جان مردم نفوذ می‌کند و این هویت بصری است که برای ما مهم است.
سمیعی در پایان گفت: این کارگاه پر از هنرمندانی است که بعضاً در هنر خودشان وجوه بین المللی دارند اما وقتی به حضورشان در این کارگاه رجوع می‌کنید، متوجه می‌شوید به خاطر ارادت آنها به حضرت امام حسین (ع) و عاشورا است که حضور دارند، چراکه ما نمک‌گیر این سفره هستیم و خیلی برایمان مهم نیست چقدر پارچه می‌نویسیم و مهم ادای دین به ساحت مقدس حضرت اباعبدالله علیه السلام است.
مرجع : خبرگزاری مهر
