کد مطلب : ۵۰۱۶
غریب پور: خدایا شکر اپرای عاشورا هم به صحنه آمد
به گزارش خیمه، بهروز غريب‌پور كه از امروز «اپراي عروسکی عاشورا» را به اجرا درخواهد آورد، در يادداشتي به مناسبت آغاز اجرا آورده است: « "اپراي عاشورا" روي صحنه مي‌رود، اين خوابي است كه در بيداري مي‌بينم. خوابي است كه سي سال است با من است، نه هر شب، نه هر روز، بلكه هر لحظه. »
وی در این یادداشت خود همچنین آورده است: «چگونه مي‌توانم تعزيه را با آب و رنگي تازه، با زباني نو به روي صحنه بياورم؟ چگونه مي‌توانم صحراي كربلا را به نمايش بگذارم، چگونه مي‌توانم تعزيه را به شعري قابل ديدن مبدل كنم؟ و اكنون اين خواب سي ساله، زبان شبيه‌هاي عروسكي روي صحنه زنده مي‌شود و من ايمان آورده‌ام كه روياها و خواب‌هايي كه از سر باوري عميق و از سر دردي نهفته و همواره باشد، روزي تحقق خواهد يافت. »
غریب پور ادامه می دهد:«امروز اپراي تازه‌اي خلق شده است. خوانندگان در دستگاه‌هاي موسيقي پر جان و پر خون و پر نيروي ايراني مي‌خوانند و اين روياي ديگر من است كه تحقق يافته است. نويد اين، از زماني كه اپراي «رستم و سهراب» را روي صحنه بردم، به تماشاگران داده بودم. آن روزها مي‌گفتم صبر كنيد. بگذاريد اين راه ادامه يابد و در اثر كار و تلاش و خلاقيت اين نيز ميسر خواهد شد و امروز آن خواب آوازهاي ايراني، مويه‌هاي ايراني، شواليه هزاران ساله، آن تعزيه‌هايي كه سي سال در گوشه گوشه و جاي جاي ذهنم لانه كرده بود، به پرواز درآمده است.»
کارگردان «اپراي عاشورا» می‌گوید: «بهزاد عبدي با موسيقي اثر، خوانندگان با حنجره‌هاي بي‌نظيرشان، بازي‌دهندگان گروه تئاتر عروسكي «آران» با عروسك‌ها، صحنه‌سازان اين گروه با صحنه‌ها و همه در راستاي آن چه كه من با چشم دل ديده‌ام تجسم مي‌كنند.»
غريب‌پور در اين يادداشت اضافه می‌کند: « ياران من در جاده ای به امتداد عشق با ايماني به پنهاوري ايمان توده‌هايي كه ايمانشان در كشاكش ايام به رنگ زمان درنمي‌آيد و هنوز كه هنوز است به مظلوميت حسين(ع) مي‌گريند و از بن جان مويه‌هايشان ظالمان را نشانه مي‌روند، با من بوده‌اند تا حماسه عاشورا، تا خواب كسي كه چند بار در طول زندگي‌اش ذوالجناح رها شده در خرابه‌ها و ويرانه‌ها را ديده است، نينوا را در دشت آران و بيدگل ديده است و در كاشان و دامغان و مرغان و حبيب‌آباد و اصفهان و در جاي جاي ايران در جمع تماشاگران، مبهوت و گريان نظاره‌گر بوده است به روي صحنه بياورند.»
غریب پور یادداشت خود را اینگونه خاتمه می‌دهد: «يكايك آنان و تمام كساني كه در تحقق و تجسم اين خواب ياري‌ام داده‌اند را تعظيم مي‌كنم و به آستان معبود سجده مي‌برم و مي‌گويم: "خدايا شكر، اپراي عاشورا هم به روي صحنه آمد."»
وی در این یادداشت خود همچنین آورده است: «چگونه مي‌توانم تعزيه را با آب و رنگي تازه، با زباني نو به روي صحنه بياورم؟ چگونه مي‌توانم صحراي كربلا را به نمايش بگذارم، چگونه مي‌توانم تعزيه را به شعري قابل ديدن مبدل كنم؟ و اكنون اين خواب سي ساله، زبان شبيه‌هاي عروسكي روي صحنه زنده مي‌شود و من ايمان آورده‌ام كه روياها و خواب‌هايي كه از سر باوري عميق و از سر دردي نهفته و همواره باشد، روزي تحقق خواهد يافت. »
غریب پور ادامه می دهد:«امروز اپراي تازه‌اي خلق شده است. خوانندگان در دستگاه‌هاي موسيقي پر جان و پر خون و پر نيروي ايراني مي‌خوانند و اين روياي ديگر من است كه تحقق يافته است. نويد اين، از زماني كه اپراي «رستم و سهراب» را روي صحنه بردم، به تماشاگران داده بودم. آن روزها مي‌گفتم صبر كنيد. بگذاريد اين راه ادامه يابد و در اثر كار و تلاش و خلاقيت اين نيز ميسر خواهد شد و امروز آن خواب آوازهاي ايراني، مويه‌هاي ايراني، شواليه هزاران ساله، آن تعزيه‌هايي كه سي سال در گوشه گوشه و جاي جاي ذهنم لانه كرده بود، به پرواز درآمده است.»
کارگردان «اپراي عاشورا» می‌گوید: «بهزاد عبدي با موسيقي اثر، خوانندگان با حنجره‌هاي بي‌نظيرشان، بازي‌دهندگان گروه تئاتر عروسكي «آران» با عروسك‌ها، صحنه‌سازان اين گروه با صحنه‌ها و همه در راستاي آن چه كه من با چشم دل ديده‌ام تجسم مي‌كنند.»
غريب‌پور در اين يادداشت اضافه می‌کند: « ياران من در جاده ای به امتداد عشق با ايماني به پنهاوري ايمان توده‌هايي كه ايمانشان در كشاكش ايام به رنگ زمان درنمي‌آيد و هنوز كه هنوز است به مظلوميت حسين(ع) مي‌گريند و از بن جان مويه‌هايشان ظالمان را نشانه مي‌روند، با من بوده‌اند تا حماسه عاشورا، تا خواب كسي كه چند بار در طول زندگي‌اش ذوالجناح رها شده در خرابه‌ها و ويرانه‌ها را ديده است، نينوا را در دشت آران و بيدگل ديده است و در كاشان و دامغان و مرغان و حبيب‌آباد و اصفهان و در جاي جاي ايران در جمع تماشاگران، مبهوت و گريان نظاره‌گر بوده است به روي صحنه بياورند.»
غریب پور یادداشت خود را اینگونه خاتمه می‌دهد: «يكايك آنان و تمام كساني كه در تحقق و تجسم اين خواب ياري‌ام داده‌اند را تعظيم مي‌كنم و به آستان معبود سجده مي‌برم و مي‌گويم: "خدايا شكر، اپراي عاشورا هم به روي صحنه آمد."»
