کد مطلب : ۶۶۹۵
مرجعیت سیاسی در گفت‌وگو با رسول جعفریان
آیت‌الله بهجت همچون آیت‌الله برجرودی
رئیس کتابخانۀ مجلس شورای اسلامی گفت: «به نظر من آیت‌الله بروجردی و آیت‌الله بهجت در مقام یک فقیه با شأن فقاهت و مرجعیت کاملاً آدم‌های سیاسی بودند.»
وی افزود: «تقسیم‌بندی مرجعیت شیعی به دو گروه سیاسی و غیرسیاسی موضوعی است که گاه زمینه‌ساز بحث‌های ایدئولوژیک و ارائۀ اظهارنظرهای سلیقه‌ای دراین‌باره شده است.»
دکتر رسول جعفریان، رئیس کتابخانۀ مجلس شورای اسلامی در پاسخ به این سؤال خبرنگار خیمه که آیا تقسیم‌بندی مرجعیت شیعی به مرجعیت سیاسی و غیر سیاسی صحیح است یا خیر؟، ضمن تسلیت به مناسبت رحلت آیت الله بهجت گفت: «ائمۀ ما بعد جریان امام حسین(ع) همه رفتار سیاسی داشته‌اند اما این لزوماً به معنای ورود به عرصۀ جهاد و دردست گرفتن سلاح نیست. همین که مرجعیت، حکومتی را به رسمیت بشناسد یا نشناسد و همین اندازه که در مقام فقیه مردم را دعوت به همکاری با یک دولت کند یا به دلایلی تشویق و تحریک به مخالفت کند و انواع و اقسام این فتواها خودش به معنای سیاسی بودن است.»
جعفریان با اشاره به رویه امام سجاد(ع) گفت که ایشان ضمن شُهره بودن به دعا و گریه برای پدر یک امام سیاسی هستند؛ اما اگر منظور معنای خاص سیاست یعنی رفتار و کار سیاسی است، باید بگویم که در مذهب تشیع مرجعیت به نوعی ملازم مفهوم سیاست است.
جعفریان معتقد است که چنین نیست که اینها قابل تفکیک از هم باشند: «کسی که به عنوان یک فقیه دارای شان مداخله در امور است و سهم سادات و امام میگیرید و آن را تقسیم می‌کند در واقع در متن سیاست است و در متن جامعه حظور دارد به نظر من آقایان بروجردی و بهجت در مقام یک فقیه با شأن فقاهت و مرجعیت کاملا آدم های سیاسی بودند.»
وی افزود: «تقسیم‌بندی مرجعیت شیعی به دو گروه سیاسی و غیرسیاسی موضوعی است که گاه زمینه‌ساز بحث‌های ایدئولوژیک و ارائۀ اظهارنظرهای سلیقه‌ای دراین‌باره شده است.»
دکتر رسول جعفریان، رئیس کتابخانۀ مجلس شورای اسلامی در پاسخ به این سؤال خبرنگار خیمه که آیا تقسیم‌بندی مرجعیت شیعی به مرجعیت سیاسی و غیر سیاسی صحیح است یا خیر؟، ضمن تسلیت به مناسبت رحلت آیت الله بهجت گفت: «ائمۀ ما بعد جریان امام حسین(ع) همه رفتار سیاسی داشته‌اند اما این لزوماً به معنای ورود به عرصۀ جهاد و دردست گرفتن سلاح نیست. همین که مرجعیت، حکومتی را به رسمیت بشناسد یا نشناسد و همین اندازه که در مقام فقیه مردم را دعوت به همکاری با یک دولت کند یا به دلایلی تشویق و تحریک به مخالفت کند و انواع و اقسام این فتواها خودش به معنای سیاسی بودن است.»
جعفریان با اشاره به رویه امام سجاد(ع) گفت که ایشان ضمن شُهره بودن به دعا و گریه برای پدر یک امام سیاسی هستند؛ اما اگر منظور معنای خاص سیاست یعنی رفتار و کار سیاسی است، باید بگویم که در مذهب تشیع مرجعیت به نوعی ملازم مفهوم سیاست است.
جعفریان معتقد است که چنین نیست که اینها قابل تفکیک از هم باشند: «کسی که به عنوان یک فقیه دارای شان مداخله در امور است و سهم سادات و امام میگیرید و آن را تقسیم می‌کند در واقع در متن سیاست است و در متن جامعه حظور دارد به نظر من آقایان بروجردی و بهجت در مقام یک فقیه با شأن فقاهت و مرجعیت کاملا آدم های سیاسی بودند.»
