درباره مستند روزی روزگاری درایران

این مستند تلویزیونی که نام آن در امریکا، « زائران کربلا» است، در فوریه ۲۰۰۷ برای شبکه چهار تلویزیون انگلستان و شبکه PBS امریکا پخش شد و سپس در سراسر اروپا نیز به نمایش درآمد.

در این فیلم، اتوبوسی از ایرانیان، از هر قشری و سنی و جنسی، با سطح اعتقادی متفاوت در اتوبوسی قرار می‌گیرند و عازم سفر به کربلا می‌شوند.

«روزی روزگاری درایران» چگونگی این سفر و اعتقاد زوار را که در میان آنها مدیر حمل و نقل، معلم، ورزشکار باستانی و... دیده می‌شود، نشان می‌دهد.

در مقدمه این فیلم آمده است: «در سال ۶۸۰ بعد از میلاد، در کربلا، بیابانی در عراق، حسین(ع) نوه حضرت محمد(ص) و تقریبا همه اعضای خانواده آنها کشته شدند که سرکرده آنها حاکم قمارباز و مستبدی به نام «یزید» بود و امروزه ایرانیان معتقدند یزید جدیدی در دنیا وجود دارد که نام او «جرج بوش» است.

دویست سال بعد نیز در سامرا یک پسر شش ساله در مراسم دفن پدرش شرکت می‌کند و سپس از نظرها ناپدید می‌شود.»

در این فیلم گفته می‌شود که مسلمانان شیعه اعتقاد دارند که وی هنوز غایب است و برای بازگشت در آخرالزمان در انتظار است . آنها وی را «امام غایب» می‌نامند.

در خلاصه داستان « روزی روزگاری در تهران» نیز چنین آورده شده است: در تابستان ۲۰۰۶، در روز تولد امام غایب، اتوبوسی از زوار ایران را به مقصد کربلا در عراق ترک می کند که سفری پرخطر است.

این فیلم، این سفر و راه پر پیچ و خم روحانی و عاطفی را دنبال می‌کند تا معلوم شود چگونه این دو جنایت قدیمی (فجایع کربلا و ناپدید شدن یک پسر بچه) افسانه شیعیان مسلمان شده است و هنوز به حوادث ناگوار خاورمیانه شکل می‌دهد.

«روزی روزگاری در تهران» فیلمی درباره قدرت داستان‌پردازی است. پشت سر هر آنچه که سردمداران به عنوان «محور شرارت» و «هیتلر جدید» می خوانند، زائران داستان واقعی برنامه اتمی ایرانیان را که خوانش دیگری از جریان امام حسین(ع) و امام زمان(عج) است را آشکار می کنند.

ایرانیان معتقدند آنها سلاحی مخفی دارند که قدرت آن از بمب اتم بیشتر است.

این فیلم به کارگردانی Kevin Sim و تهیه کنندگی Rebecca Dobbs در مدت زمان ۵۴ دقیقه ساخته شده است.

عوامل دیگر فیلم:

نریشن: sean bean
دوربین:paul otter
صدا: adam toy
مونتاژ: gregor lyon
تولید در ایران: زهره مجیدیان
تولید در لندن: شیلا مارشال و clair clusky

جوایز:

برنده جایزه لوح زرین جایزه تلویزیونی HUGOدر بخش مستند خبری، سال ۲۰۰۸

رتبه دوم جایزه مارتین در سال ۲۰۰۸

ستایش شده در جشنواره Broadcast Award به عنوان بهترین مستند، سال ۲۰۰۸

نامزد جایزه Grierson در سال ۲۰۰۷ به عنوان بهترین مستند درخصوص اتفاقات معاصر

نامزد جایزه Broadcast Awards به عنوان بهترین مستند، سال ۲۰۰۸