قنبرخواني در منطقه كويري خراسان

نقش‌پوش زينب (س) :
ميرسدم ناله قنبر به گوش
نيست كسي تا كند او را خموش
زمزمه آيد به برم اين سروش

جمع خواني حضار:
نادعليا يا علي (ع)، از تو شد آئينه دل منجلي
قنبرك قنبر بيلدل، شده چون بلبلي
صورت خوشش مانده به صوت جلي
ورد زبانش عليا يا علي (ع)

جمع‌خواني حضار:
نادعليا عليا يا علي، از تو شد آئينه دل متجلي

نقش پوش علي (ع):
زينب خونين جگرم، دخترم
در بگشا تا كه رسد، قنبرم
نعره زند تا كه ببيند سرم

جمع‌خواني حضار:
نادعليا، عليا،يا علي، از تو شد آئينه دل منجلي

در پايان اين مرحله، وقتي قنبر به بالين مولا علي (ع) مي‌رسد، دو خشت خام كه از قبل آماده شده برداشته و بر سر مي‌كوبد و با شكستن خشت‌ها شور عزاداري و نوحه‌خواني و سينه‌زني آغاز مي‌شود، عده‌اي مغرض و ناآگاه و بي‌اطلاع از ارتباط دروني قنبرخانان از روي عمد بجاي خشت خام، آجر پخته در محل مي‌گذاشتند، تا با شكسته شدن سر و خونين شدن قنبرخوان، اين رسم را به سخره بگيرند اما تمامي راوياني كه اين اتفاق برايشان افتاده، كوچكترين صدمه و خدشه‌اي نديده‌اند و اين همان چيزي است كه راز پنهان نواگران به آن نام داده‌اند.