کد مطلب : ۱۱۵۱۰
سیاست و مداحی در مكتب ارضی‌ایسم
یادداشتی از سردبیری
تا دو سال قبل منصور ارضی نیز یكی از مداحان ثابت این مراسم بود و حداقل ۲و حداکثر ۵شب در این مراسم به روضه‌خوانی می‌پرداخت. اما محرم سال ۸۶ و ۸۷او به این برنامه دعوت نشد غیبت دو ساله او ( ۸۶- ۸۷) در مراسم‌های حسینیه امام خمینی واكنش‌های مختلفی را برانگیخت. برخی دعوت نشدن او را ناشی از موضع گیری های سیاسی منصور ارضی تحلیل كردند.
از جمله سایت تابناك در سال ۸۶ در این زمینه نوشت :
« ... در مراسم امسال، برخلاف چندین سال گذشته، منصور ارضی به این برنامه دعوت نشد و این در حالی است كه هتاكی وی علیه یكی از مسئولان و تشبیه وی به «عمر بن سعد» در روز عرفه، با انعكاس منفی گسترده‌ای در جامعه و همچنین در میان رزمندگان و سرداران دفاع مقدس همراه شد.
یكی از این واكنش‌ها، مقاله مشروح نوه آیت‌الله خوشوقت و یكی از اقوام رهبر انقلاب علیه وی با نام «با جنبش کج مدار منصوری چه باید کرد؟» بود كه به جمع‌آوری برخی اظهارات خلاف شأن این مداح پرداخته بود. این مداح مشهور، پیش از این نیز هتاكی‌هایی علیه آیت‌الله هاشمی، رئیس مجلس خبرگان و سیدمحمد خاتمی و برخی دیگر از چهره‌های اصلاح‌طلب انجام داده بود. امسال همچنین در حرکتی هماهنگ، سیمای جمهوری اسلامی از پوشش برنامه‌های وی خودداری کرد. ..»
با تكرار غیبت منصور ارضی در برنامه های حسینیه امام خمینی در سال ۸۷، این تحلیل‌ها ادامه پیدا کرد، مثلا سایت فرارو نوشت :
«...تا پارسال ، حاج منصور ، حتما در یکی از این شب ها ، برای مداحی دعوت می شد.
مداح سیاسی معروف تهران ، پارسال در مراسم بزرگداشت روز عرفه ، به هاشمی رفسنجانی ، رییس مجلس خبرگان و رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام ، و نیز محمد باقر قالیباف ، شهردار تهران، توهین کرده و وعده داده بود که در محرم ، افشاگری هایی علیه آقای رفسنجانی خواهد کرد و علیه او بیشتر خواهد گفت.
پس از این اظهارات تند سیاسی ، حاج منصور ارضی ، به اشارت رهبری ، از مداحی در مراسم سوگواری حسینیه امام خمینی محروم شد.
انتظار می رفت که با این محرومیت ، حاج منصور در رویه ی نادرست خود ،یعنی آلوده کردن مجلس عزای امام حسین(ع) به ناسزاگویی به مسوولان جمهوری اسلامی ، تسویه حساب جناحی و تبلیغ سیاسی ، دست بر دارد .
حاج منصور اما امسال هم ، اوایل محرم ، در یکی از مجالس عزاداری حضرت امام حسین (ع) ، علیه هاشمی و خاتمی موضع گرفت و آن ها را عامل بسیاری از مفاسد و مصائب اجتماعی و اقتصادی در دوران قبل از ریاست جمهوری آقای احمدی نژاد ، معرفی کرد.
به گزارش خبرنگار فرارو ، نام چند تن از مداحان معروف تهران از قبیل برادران طاهری ، حاج یدالله بهتاش و محمود کریمی در لیست مرثیه خوانان مراسم عزاداری امسال بیت رهبری دیده می شود اما از نام حاج منصور ارضی خبری نیست. ..»
« سیاست ما عین مداحی ماست، امام می‌فرماید، مدرس هم می‌گوید سیاست ما عین دیانت ماست. دین ما چیست به ما بگویید. دین ما عاشورای ماست. سیاست عین عاشوراست. یعنی همه حرکتهای امام حسین(علیه السلام) سیاسی بوده اما سیاسی کاری نبوده است. چه مرضی افتاده در این افراد که مدام می‌گویند چرا مداحها اینطور می‌کنند.
مجله‌ای منتشر می‌شود که پشتوانه آن سازمان تبلیغات و شهرداری است در آن بیان می‌کند که نباید مداح سیاسی باشد. «"أ رضیتم بالحیاة الدنیا» راضی شدیم به متاع دنیا. اینها می گویند روضه امام حسین(علیه السلام) باید تعزیه‌ای باشد. برای اینها خوب است. اما تعزیه‌ای که به کسی برنخورد. اما اگر امام حسین(علیه السلام) را برای مردم ترسیم کردی که از ما این کار می‌خواهد واکنش نشان می دهند. اما امروز برعکس شده است و ما همه از امام حسین(علیه السلام) طلبکاریم که این حاجت آن حاجت را بده و... اما الآن می‌بینیم که امام حسین(علیه السلام) از ما تکلیف خواسته است برای دین.»
احتمالا منظور ارضی از مجله ای با پشتیبانی سازمان تبلیغات ، « ماهنامه خیمه » و اشاره او به جمله «مداح نباید سیاسی باشد » مربوط به پرونده سیاست و دیانت خیمه (شماره ۵۸-۵۹) است.
بر خلاف گفته منصور ارضی ، خیمه در این شماره به تبیین مفاهیم چون سیاست و دیانت و همچنین روش استفاده از تطبیق های تاریخی صدر اسلام در تحلیل موضوعات سیاسی روز پرداخته و آنچه نفی شده است سیاست زدگی است نه دخالت در سیاست. حتی در تیتر روی جلد نیز دقیقا از عبارت «سیاست آری ،سیاست زدگی نه » استفاده شده است.
این بازگشت نیز مانند غیبت دوسال قبل آن موجب بروز واكنش‌های متعددی شد. از جمله این واكنش‌ها مقاله‌ای به عنوان «بازگشت شیر به بیشه »بود كه در هفته نامه همت منتشر شد. هرچند، ساعتی پس از انتشار این هفته‌نامه حكم توقیف آن به دلیل توهین‌های مکرر به مسئولین نظام، از سوی هیئت نظارت بر مطبوعات صادر شد اما این حكم مانع به چاپ دوم رسیدن همت نشد .در این مقاله، نوسینده، محمدباقر قالیباف و حلقه حامیانش را به برخورد پیچیده با پدیده «ارضی‌ایسم» و جلوگیری از حضور منصور ارضی در حسینیه امام خمینی كرده است .
در قسمتی از این مقاله آمده است :
« ... اعلام موضع صریح قالیباف علیه ارضی و شکایت جمعی از دوستان وی در دادگاه گرچه برای هیئت‌های تهران که با نوع سخن‌های وی آشنایی داشتند، تعجب‌برانگیز بود اما حذف بنیانگذاران مراسم و مجالس بیت رهبری از این برنامه شوک غیرمترقبه‌ای را به آنها وارد کرد. جایی که حامیان باقر قالیباف توانسته بودند به مرور زمان مدیریت مجالس سوگواری حسینیه امام خمینی (ره) را در دست بگیرند و حالا با حذف ارضی، از شهرداری که خود برای به قدرت رسیدنش تلاش کرده بودند، حفاظت می‌کردند.
حسینیه امام خمینی (ره) محرم امسال حال و هوای دیگری داشت. تحولات و مسائل پس از انتخابات ریاست جمهوری باعث شده بود که مردم علاوه بر ارادت به خاندان عصمت با حضور چشمگیر خود در حسینیه و خیابان‌های اطراف نسبت به حرمت‌شکنی‌های فتنه‌گران نسبت به امام راحل و ارزش‌های نظام واکنش نشان بدهند. شعارهای مردم پس از حضور مقام معظم رهبری در مراسم و سخنرانی‌ها و اشعار خطیبان و مداحان که نسبت به فتنه اخیر دشمنان ولایت و انقلاب بیان می‌شد، از نکات قابل توجه مراسم امسال بود...»
[متن كامل این مقاله را بخوانید]
طرفه اینکه نویسنده این مقاله، برگزاری مراسم عزاداری سالار شهیدان حضرت اباعبدالله(ع) را چنان به زبان سیاست‌بازی‌های روزمره –همان چیزی که پرونده دیانت و سیاست خیمه به حذر از آن توصیه کرده بود- آمیخته است که حتی در تشبیه به کاررفته در این مقاله حرمت و شأن بزرگان حاضر در مجالس عزاداری حسینیه امام خمینی(ره) نگاه داشته نشده است و همه اینها یکسره فدای رقابت سیاسی‌ای می‌شود که نویسنده مقاله مدعی است در پشت پرده عزاداری‌های حسینیه امام خمینی(ره) وجود داشته است.
جدای از تحلیل اینکه چرا منصور ارضی در سالیانی به این مجالس دعوت نمی‌شد و اینکه تصمیم‌گیران این برنامه حتما با درنظرگرفتن همه جزئیات نکات لازم دعوت کردن یا نکردن از خطیبان و مداحان را در دستور کار داشته‌اند نکته مهم این است که دغدغه خیمه هم در هنگام تدوین مطالب پرونده هیئت و سیاست و هم زمانی که با افسوس مجله همت را ورق می‌زد، در این بود که امام حسین(ع) خرج سیاست نشود. اینکه باید از دل عزاداری امام حسین(ع) نظریه مبارزه با ظلم و معرفت دینی بیرون بیاید، واقعیتی است که در جای جای پرونده‌ای که خیمه منتشر کرد، مورد تاکید قرار گرفت؛ اما اینکه قیام کربلا و نهضت امام حسین(ع) که به فرموده امام راحل(ره) آغازگر و سرمنشأ پیدایش و شکل‌گیری انقلاب اسلامی بوده است، اینگونه به دستان برخی مداحان و نویسندگانی خرج مواضع سیاسی روزمره و گذرایی شود که به جز یک حلقه خاص همه اصحاب نظام را از صف معرفت امام حسین(ع) خارج می‌کند، همان پدیده نامبارکی است که نسبت به آن هشدار دادیم، و امروز بر آن افسوس می‌خوریم.
از جمله سایت تابناك در سال ۸۶ در این زمینه نوشت :
« ... در مراسم امسال، برخلاف چندین سال گذشته، منصور ارضی به این برنامه دعوت نشد و این در حالی است كه هتاكی وی علیه یكی از مسئولان و تشبیه وی به «عمر بن سعد» در روز عرفه، با انعكاس منفی گسترده‌ای در جامعه و همچنین در میان رزمندگان و سرداران دفاع مقدس همراه شد.
یكی از این واكنش‌ها، مقاله مشروح نوه آیت‌الله خوشوقت و یكی از اقوام رهبر انقلاب علیه وی با نام «با جنبش کج مدار منصوری چه باید کرد؟» بود كه به جمع‌آوری برخی اظهارات خلاف شأن این مداح پرداخته بود. این مداح مشهور، پیش از این نیز هتاكی‌هایی علیه آیت‌الله هاشمی، رئیس مجلس خبرگان و سیدمحمد خاتمی و برخی دیگر از چهره‌های اصلاح‌طلب انجام داده بود. امسال همچنین در حرکتی هماهنگ، سیمای جمهوری اسلامی از پوشش برنامه‌های وی خودداری کرد. ..»
با تكرار غیبت منصور ارضی در برنامه های حسینیه امام خمینی در سال ۸۷، این تحلیل‌ها ادامه پیدا کرد، مثلا سایت فرارو نوشت :
«...تا پارسال ، حاج منصور ، حتما در یکی از این شب ها ، برای مداحی دعوت می شد.
مداح سیاسی معروف تهران ، پارسال در مراسم بزرگداشت روز عرفه ، به هاشمی رفسنجانی ، رییس مجلس خبرگان و رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام ، و نیز محمد باقر قالیباف ، شهردار تهران، توهین کرده و وعده داده بود که در محرم ، افشاگری هایی علیه آقای رفسنجانی خواهد کرد و علیه او بیشتر خواهد گفت.
پس از این اظهارات تند سیاسی ، حاج منصور ارضی ، به اشارت رهبری ، از مداحی در مراسم سوگواری حسینیه امام خمینی محروم شد.
انتظار می رفت که با این محرومیت ، حاج منصور در رویه ی نادرست خود ،یعنی آلوده کردن مجلس عزای امام حسین(ع) به ناسزاگویی به مسوولان جمهوری اسلامی ، تسویه حساب جناحی و تبلیغ سیاسی ، دست بر دارد .
حاج منصور اما امسال هم ، اوایل محرم ، در یکی از مجالس عزاداری حضرت امام حسین (ع) ، علیه هاشمی و خاتمی موضع گرفت و آن ها را عامل بسیاری از مفاسد و مصائب اجتماعی و اقتصادی در دوران قبل از ریاست جمهوری آقای احمدی نژاد ، معرفی کرد.
به گزارش خبرنگار فرارو ، نام چند تن از مداحان معروف تهران از قبیل برادران طاهری ، حاج یدالله بهتاش و محمود کریمی در لیست مرثیه خوانان مراسم عزاداری امسال بیت رهبری دیده می شود اما از نام حاج منصور ارضی خبری نیست. ..»
***
منصور ارضی در واكنش به تذكرات مكرری كه به او درباره دخالت نکردن مداحان در عرصه سیاست داده می شود می گوید :« سیاست ما عین مداحی ماست، امام می‌فرماید، مدرس هم می‌گوید سیاست ما عین دیانت ماست. دین ما چیست به ما بگویید. دین ما عاشورای ماست. سیاست عین عاشوراست. یعنی همه حرکتهای امام حسین(علیه السلام) سیاسی بوده اما سیاسی کاری نبوده است. چه مرضی افتاده در این افراد که مدام می‌گویند چرا مداحها اینطور می‌کنند.
مجله‌ای منتشر می‌شود که پشتوانه آن سازمان تبلیغات و شهرداری است در آن بیان می‌کند که نباید مداح سیاسی باشد. «"أ رضیتم بالحیاة الدنیا» راضی شدیم به متاع دنیا. اینها می گویند روضه امام حسین(علیه السلام) باید تعزیه‌ای باشد. برای اینها خوب است. اما تعزیه‌ای که به کسی برنخورد. اما اگر امام حسین(علیه السلام) را برای مردم ترسیم کردی که از ما این کار می‌خواهد واکنش نشان می دهند. اما امروز برعکس شده است و ما همه از امام حسین(علیه السلام) طلبکاریم که این حاجت آن حاجت را بده و... اما الآن می‌بینیم که امام حسین(علیه السلام) از ما تکلیف خواسته است برای دین.»
احتمالا منظور ارضی از مجله ای با پشتیبانی سازمان تبلیغات ، « ماهنامه خیمه » و اشاره او به جمله «مداح نباید سیاسی باشد » مربوط به پرونده سیاست و دیانت خیمه (شماره ۵۸-۵۹) است.
بر خلاف گفته منصور ارضی ، خیمه در این شماره به تبیین مفاهیم چون سیاست و دیانت و همچنین روش استفاده از تطبیق های تاریخی صدر اسلام در تحلیل موضوعات سیاسی روز پرداخته و آنچه نفی شده است سیاست زدگی است نه دخالت در سیاست. حتی در تیتر روی جلد نیز دقیقا از عبارت «سیاست آری ،سیاست زدگی نه » استفاده شده است.
***
اما محرم امسال منصور ارضی به حسینیه امام خمینی بازگشت. و اجرای برنامه شب اول به عهده او و حسین سازور بود. او كه بعد از گذشت دو سال از عدم حضورش در حسینیه امام خمینی در محرم امسال در این حسینیه حضور پیدا كرده بود، در آغاز مدیحه سرایی خود دلتنگی اش را از نبودن خود در این دو سال با بیت «این صاحبان كرم و مغفرت، ما را در این حسینیه میهمان نمی‌كنند» ابراز کرد.این بازگشت نیز مانند غیبت دوسال قبل آن موجب بروز واكنش‌های متعددی شد. از جمله این واكنش‌ها مقاله‌ای به عنوان «بازگشت شیر به بیشه »بود كه در هفته نامه همت منتشر شد. هرچند، ساعتی پس از انتشار این هفته‌نامه حكم توقیف آن به دلیل توهین‌های مکرر به مسئولین نظام، از سوی هیئت نظارت بر مطبوعات صادر شد اما این حكم مانع به چاپ دوم رسیدن همت نشد .در این مقاله، نوسینده، محمدباقر قالیباف و حلقه حامیانش را به برخورد پیچیده با پدیده «ارضی‌ایسم» و جلوگیری از حضور منصور ارضی در حسینیه امام خمینی كرده است .
در قسمتی از این مقاله آمده است :
« ... اعلام موضع صریح قالیباف علیه ارضی و شکایت جمعی از دوستان وی در دادگاه گرچه برای هیئت‌های تهران که با نوع سخن‌های وی آشنایی داشتند، تعجب‌برانگیز بود اما حذف بنیانگذاران مراسم و مجالس بیت رهبری از این برنامه شوک غیرمترقبه‌ای را به آنها وارد کرد. جایی که حامیان باقر قالیباف توانسته بودند به مرور زمان مدیریت مجالس سوگواری حسینیه امام خمینی (ره) را در دست بگیرند و حالا با حذف ارضی، از شهرداری که خود برای به قدرت رسیدنش تلاش کرده بودند، حفاظت می‌کردند.
حسینیه امام خمینی (ره) محرم امسال حال و هوای دیگری داشت. تحولات و مسائل پس از انتخابات ریاست جمهوری باعث شده بود که مردم علاوه بر ارادت به خاندان عصمت با حضور چشمگیر خود در حسینیه و خیابان‌های اطراف نسبت به حرمت‌شکنی‌های فتنه‌گران نسبت به امام راحل و ارزش‌های نظام واکنش نشان بدهند. شعارهای مردم پس از حضور مقام معظم رهبری در مراسم و سخنرانی‌ها و اشعار خطیبان و مداحان که نسبت به فتنه اخیر دشمنان ولایت و انقلاب بیان می‌شد، از نکات قابل توجه مراسم امسال بود...»
[متن كامل این مقاله را بخوانید]
طرفه اینکه نویسنده این مقاله، برگزاری مراسم عزاداری سالار شهیدان حضرت اباعبدالله(ع) را چنان به زبان سیاست‌بازی‌های روزمره –همان چیزی که پرونده دیانت و سیاست خیمه به حذر از آن توصیه کرده بود- آمیخته است که حتی در تشبیه به کاررفته در این مقاله حرمت و شأن بزرگان حاضر در مجالس عزاداری حسینیه امام خمینی(ره) نگاه داشته نشده است و همه اینها یکسره فدای رقابت سیاسی‌ای می‌شود که نویسنده مقاله مدعی است در پشت پرده عزاداری‌های حسینیه امام خمینی(ره) وجود داشته است.
جدای از تحلیل اینکه چرا منصور ارضی در سالیانی به این مجالس دعوت نمی‌شد و اینکه تصمیم‌گیران این برنامه حتما با درنظرگرفتن همه جزئیات نکات لازم دعوت کردن یا نکردن از خطیبان و مداحان را در دستور کار داشته‌اند نکته مهم این است که دغدغه خیمه هم در هنگام تدوین مطالب پرونده هیئت و سیاست و هم زمانی که با افسوس مجله همت را ورق می‌زد، در این بود که امام حسین(ع) خرج سیاست نشود. اینکه باید از دل عزاداری امام حسین(ع) نظریه مبارزه با ظلم و معرفت دینی بیرون بیاید، واقعیتی است که در جای جای پرونده‌ای که خیمه منتشر کرد، مورد تاکید قرار گرفت؛ اما اینکه قیام کربلا و نهضت امام حسین(ع) که به فرموده امام راحل(ره) آغازگر و سرمنشأ پیدایش و شکل‌گیری انقلاب اسلامی بوده است، اینگونه به دستان برخی مداحان و نویسندگانی خرج مواضع سیاسی روزمره و گذرایی شود که به جز یک حلقه خاص همه اصحاب نظام را از صف معرفت امام حسین(ع) خارج می‌کند، همان پدیده نامبارکی است که نسبت به آن هشدار دادیم، و امروز بر آن افسوس می‌خوریم.
