شورای هماهنگی تشکل های ستایشگران(ع)، قدمی برای تقسیم کار ملی

تا اواسط دهه ۸۰ جامعه ستایشگری اهل بیت(ع) تشکل سازمان یافته و فراگیری نداشت.
البته تشکل های منطقه ای و محلیِ جدی و با سابقه ای وجود داشت اما تشکلی که :
           - در سراسر کشور گسترده باشد.
           - طیف وسیعی از مخاطبین را مورد خطاب قرار دهد.
           - قدرت راهبری، سازماندهی و ساماندهی داشته باشد.
          - بتواند به نمایندگی از جامعه ستایشگران طرف گفتگو با سایر بخش های جامعه و یا نظام شود.
وجود نداشت.

از اواسط دهه ۸۰ برخی شخصیت های حقوقی و یا مردمی برای رفع این خلاء اقداماتی را انجام دادند.
نتیجه این اقدامات تاسیس بنیاد دعبل، کانون مداحان، بسیج مداحان، خانه مداحان و ... بود.

غرض اولیه موسسین در طراحی ساختار، علاوه بر اهداف تخصصی رسیدن به تشکلی با ویژگی های فوق بود، باتاکید بر فراگیر بودن و داشتن قدرت راهبری ، سازماندهی و ساماندهی.
پس از گذشت چند سال دغدغه دیگری به دغدغه های فوق اضافه شد: چگونگی هماهنگی و هم افزایی بین این تشکل ها و جلوگیری از موازی کاری آنها.
طبیعتا و با توجه به نوپا بودن این تشکل ها زمان و راه طولانی برای رسیدن به دو راهبرد اصلی «فراگیری» و «قدرت راهبری» داشتند اما این موازی کاری ها طی کردن این مسیر را دشوار تر کرد.

در پاسخ به این دغدغه بزرگان این جامعه دو پیشنهاد اصلی را در محافل و مجالس مطرح می کردند
     ۱- تلفیق همه این نهاد ها با هم
     ۲- تعین یکی از این نهاد ها به عنوان متصدی اصلی و تعریف سایر نهاد ها به عنوان زیر مجموعه

این دو پیشنهاد به صورت تنها راه حل به صورت جدی پیگیری می شد ولی به نتیجه عملی نرسید.

در بهمن سال ۹۰ راه حل سومی پیشنهاد شد.
برگزاری جلسات مشترک بین مدیران این تشکل ها با هدفت تاسیس « شورای هماهنگی تشکل های ستایشگران»

این پیشنهاد به صورت جدی مورد استقبال این تشکل ها قرار گرفت. از آن تاریخ تا امروز جلسات این شورا به صورت مستمر و منظم و با شرکت فعال همه تشکل ها برگزار شده است.

در این جلسات که بر اساس تاکید بر مشترکات و همکاری مشترک در عین حفظ استقلال تشکل ها برگزار می شود هیچ تشکلی بر دیگری تفوق نداشته و حتی میزبانی جلسات را نیز به صورت دوره ای هر یک از این تشکل ها بر عهده دارند.

گزارش برگزاری این جلسات به صورت منظم به بزرگان این جامعه و همچنین مدیران ارشد نظام ارائه می شود.

موضوعات اصلی جلسات اولیه این محور ها بودند :
     - ارائه گزارش عملکرد تشکل ها برای اطلاع سایر اعضا
     - بررسی چالش های اصلی جامعه ستایشگری
     - طراحی روش های راهبری فکری و عملی این جامعه

روی چند پروژه عملیاتی هم به صورت جدی بحث شده است از جمله :
       ۱- طراحی مکانیزمی برای دیدبانی فرهنگی و رصد
       ۲- موضوع استفاده از اهرم قانونی و قضایی برای برخورد با برخی آسیب ها
       ۳- موضوع نظام استاندارد و علمی آموزش
       ۴- موضوع طراحی مکانیزمی برای افکار سنجی و استفاده مستمر از نظرات نخبگان

پس از برگزاری چند جلسه جدی، این شورا یک کار عملی مشترک را نیز تجربه کرد.
همکاری تشکل ها در برگزاری چهارمین هم اندیشی نخبگان ستایشگری در سال ۹۲.
البته این هم اندیشی به همت هیئت رزمندگان و بسیج مداحان در سنوات قبل برگزار می شد اما بهمن سال ۹۲ سایر تشکل ها نیز در این برنامه مشارکت فکری و عملی کردند. بیانیه پایانی این همایش نیز با امضای مشترک ۵ تشکل اصلی صادر شد.

پس از آن زمینه برای گفتگوی مستقیم با قرار گاه فرهنگی کشور یعنی شورای عالی انقلاب فرهنگی آماده شد.

اینجا توجه شما را به چند راهبردی اساسی مقام معظم رهبری جلب میکنم:
      ۱- قرارگاه فرهنگی کشور ، مقر مرکزی فرماندهی و برنامه ریزی فرهنگی کشور شورای عالی انقلاب فرهنگی است.
      ۲- همه دستگاه های ریز و درشت و فعالان فرهنگی می بایست بر اساس اسناد بالا دستی نظام مثل چشم اندازی و سند مهندسی فرهنگی کشور عمل کنند.
      ۳- هر عملی در کشور ( اعم از اقتصادی ، سیاسی و نظامی ) مستلزم داشتن پیوست فرهنگی است.
      ۴- برای هر کار فرهنگی کلان نیاز به دیدبانی فرهنگی است
      ۵- برای هر کار فرهنگی نیاز به مخاطب پژوهی و نیاز سنجی است.

اولین سوالی که مطرح می شد این بود که:
       آیا موضوع ستایشگری اهل بیت(ع) در اسناد بالا دستی نظام دیده شده است؟
       آیا اقداماتی که این تشکل ها انجام می دهند پیوست فرهنگی دارد و آیا هماهنگی با سند مهندسی کشور است؟

 برای این منظور جلسات مشترک شورای هماهنگی تشکل ها با با شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز برگزار شد.
در این جلسات دو تصمیم اساسی گرفته شد.
     ۱- تدوین یک سند ملی با موضوع عترت و ستایشگری اهل بیت(ع)
توضیح اینکه : قبلا یک سند ملی در حوزه قران تدیون و در شورای عالی انقلا فرهنگی تصویب شده بود. اما سندی مشابه در موضوع عترت وجود ندارد.
    ۲- ثبت رسمی و نهادینه کردن شورای هماهنگی تشکل ها به عنوان بالا ترین نهاد برنامه ریزی و تصمیم گیری کلان در موضوع عترت. که البته این شورا از طرف شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز به رسمیت شناخته شود.

در جلسات اخیر شورای هماهنگی طرح اولیه ای برای ثبت رسمی این شورا تدوین شده است. توجه شما را به بخش اهداف این طرح جلب میکنم:

شورای هماهنگی تشکل ها و رسانه های عترتی
اهداف تاسیس این شورا :
• نمایش هماهنگی ، انسجام ، اتحاد ، اهمیت و ظرفیت فرهنگی تشکل‌‌ها و رسانه های عترتی
• هماهنگی بین عملکرد اعضا برای جلوگیری از موازی کاری و هم افزایی بین اعضا از طریق تعمیق روابط
• برنامه ریزی و همکاری مشترک برای تعریف دقیق مخاطبان با استفاده از شیوه های علمی افکار سنجی
• برنامه ریزی و همکاری مشترک برای اخذ نظرات نخبگان، صاحب نظران ، کارشناسان ، پیش کسوتان
• دیدبانی فرهنگی در سطح ملی، جمع آوری و تحلیل آمار و اطلاعات، تدوین پیشنهاد های فرهنگی برای نهاد های سیاست گذار فرهنگی در موضوع عترت
• برنامه ریزی و همکاری مشترک برای طراحی و تدوین سند ملی عترت
• برنامه ریزی و همکاری مشترک برای طراحی و تدوین سند چشم انداز، ماموریت، اهداف و راهبرد، ساختار ها و ... برای تشکل‌های فعال
• برنامه ریزی و همکاری مشترک برای اجرای برنامه های مشترک برای تعالی سازمانی (‌بهبود وضعیت منابع انسانی، برنامه ریزی راهبردی و عملیاتی و..)
• برنامه‌ریزی برای اجرای طرح های مشترک برای سنجش میزان اثر بخشی برنامه ها و خدمات فرهنگی اعضا
• برنامه ریزی برای اجرای برنامه های مشترک فرهنگی در سطح ملی
• برنامه ریزی برای تدوین برنامة ملیِ آموزش، استاندارد‌هایِ ملیِ «تولید متون و منابع»، «روش آموزش و سنجش»، «تربیت مربی» و «سازمانِ آموزشی»
• برنامه ریزی برای برگزاری جایزه سال عترت و معرفی ، تکریم، تجلیل از چهره ها، الگو ها، صاحبان اثر، اندیشه و محصول

در پایان چند نکته :
۱- مهمترین راه ارتباطی این شورا و اعضای جامعه ستایشگری اهل بیت به جز چنین همایش های این دو راه است :
الف) رسانه ها . که متاسفانه رسانه های عترتی قوی ، گسترده و تاثیر گذار نیستند.
ب) اجرای طرح های افکار سنجی
ج) پیگیری سیاست هماهمگی تشکل ها در استانها

اول: در بخش رسانه تاسیس شورای هماهنگی رسانه های عترتی ضروری به نظر می رسد.اما از طرف  بزرگان و نخبگان جامعه ستایشگری اهل بیت (ع) نیاز به حمایت از جمله در موارد ذیل وجود دارد:
     ۱- تشویق مخاطبین خود به استفاده از رسانه های عترتی و مطالعه آنها به ویژه در سطح شهرستانها
     ۲- همکاری برای افزایش تحمل و سعه صدر مخاطبین برای طرح برخی مسائل چالشی این جامعه در رسانه های خودی . چرا که اگر برخی چالش ها به صورت علمی و دلسوزانه در رسانه هایی که متعلق به همین جامعه است طرح نشود به صورت ناقص و غرض ورزانه در سایر رسانه ها طرح می شود. متاسفانه در حال حاضر بیشتر این رسانه ها به طرح مباحث خنثی و بی اثر می پردازند چرا که با فضای فعلی مستعد ایجاد سوء تفاهم های جدی است.

دوم : شورای هماهنگی قصد دارد در ادامه سیاست هم افزایی بین تشکل ها ، در قدم بعدی ساختار های استانی تشکل های عضو را نیز به هم نزدیک کند. یعنی هم زمان با برگزاری جلسه مشترک بین مدیران اصلی این تشکل ها، جلسات مشترکی نیز بین نمایندگی های استانی این تشکل ها برای بحث روی موضوعات مشترک برگزار شود. طبیعتا پس از انجام چنین قدمی راه برای ارتباط نزدیک تر و دقیق تر بین بزرگان و نخبگان استانها با دفاتر مرکزی این تشکل ها هموار تر خواهد شد.