آیین‌های عاشورایی؛ خرمشهر، سوگوار پرخاطره

خرمشهر است، پر از خاطرات زخم خورده؛ آیین‌های خرمشهر و  رنگ و بوی خرمشهر رنگ بوی هشت‌سال دفاع جانانه را می‌دهد، هشت‌سال دفاع مقدس. همزمانی هفته دفاع مقدس و ایام محرم بهانه شد تا به معرفی آیین‌های این شهر پر خاطره در ماه محرم بپردازیم. ماه محرم فرصت بسیار مناسبی است که به آیین‌ها، آداب و رسوم مناطق مختلف کشور پی ببریم. یکی از آیین‌هایی که از سنت‌های قدیمی عزاداری خرمشهر محسوب می‌شود مواکب است.
آیینی که سال‌های ‌سال است توسط مردم و به‌ویژه جوانان خرمشهری و همزمان با دهه اول ماه محرم برگزار می‌شود و به دلیل قدمت آن می‌توان آن را شناسنامه عزاداری در خرمشهر دانست. در این آیین که هر‌ سال و در ایام ماه محرم از شب پنجم این ماه آغاز می‌شود، عزاداران یک حسینیه و یا مسجد به میهمانی حسینیه‌ و مسجد دیگر می‌روند و با یکدیگر در سوگ اباعبدالله الحسین به عزاداری می‌پردازند.
موکب میهمان در طول مسیر از هیأت خود تا هیأت مقصد دایره‌های بزرگ عزاداری را ایجاد مي‌كنند و با سنج و دمام و همچنین برافراشتن بیرق‌های هیأت به حرکت می‌پردازند. در طول مسیر نیز یک شعر حماسی را خوانده و با رسیدن به بیت پایانی آن پای خود را بر زمین می‌زنند و سینه‌زنی کرده و حرکت می‌کنند. سپس دسته دیگر در جای دسته اول مستقر شده و شعر حماسی دسته قبل را تکمیل می‌کنند و با رسیدن به بیت پایانی همچون دسته قبلی سینه‌زنی می‌کنند و راه را ادامه می‌دهند و این کار تا رسیدن به مقصد ادامه دارد. در فاصله چند متری تا رسیدن هیأت ميهمان، عزاداران هیأت میزبان به‌منظور استقبال از میهمان از هیأت خارج شده و با سر دادن (اهلاً و سهلاً مرحبا بیکم جیتوا تعازونه الله یعازیکم) به میهمانان خود خوشامد  می‌گویند.
پس از ورود هیأت میهمان به حسینیه یا مسجد عزاداران میزبان نیز وارد شده و به نوحه‌خوانی و سینه‌زنی می‌پردازند. در پایان نیز با خواندن اشعاری در مدح امام حسین(ع) و یاران باوفایش به یزله می‌پردازند. پس از پایان آیین عزاداری دو هیأت با یکدیگر و در کنار هم نشسته و با دست دادن و روبوسی فرا رسیدن این ایام را تسلیت و آرزوی قبولی عزاداری‌ها را برای همدیگر می‌کنند. شب بعد نیز مراسم حرکت موکب برگزار می‌شود، اما این‌بار هیأت میزبان به میهمانی هیأت میهمان شب گذشته رفته و عزاداری می‌کنند تا علاوه بر گرم کردن آیین‌های عزاداری هرچه بیشتر با یکدیگر آشنا شوند. نکته بسیار جالب توجه آن است که در هنگام حرکت مواکب علاوه بر جوانان که پای ثابت آن هستند ریش‌سفیدان و بزرگان هیأت‌های مذهبی نیز با آنها به حرکت در می‌آیند.