کد مطلب : ۳۳۹۸۲
روضه قرآن
سيد مجتبي نبوي: محرم و صفر به پايان رسيد و در اين دوماه انبوه زيادي مسلمان و غيرمسلمان براي امام حسين عليه السلام و ياران او گريستند و عزاداري‌هاي باشکوه برپا کردند و خاطره جانبازي ها و فداکاري هاي امام حسين عليهم السلام و زن و بچه و ياران او را گرامي داشتند.
ولي اگر کل سخنراني ها و مداحي ها و عزاداري هاي اين دو ماه را بررسي کنيم شايد درصد خيلي کمي از آنها به موضوع قرآن پرداخته باشند مگر فلسفه قيام امام حسين عليه السلام احياي دين جد بزرگوارش حضرت رسول صلي الله عليه و آله نبود و اين دين مگر عبارت از قرآن نازل شده از سوي پروردگار بر پيامبر اعظم نبود؟ مگر سرور شهيدان نفرموده است :خداوند مي داند که من نماز و تلاوت قرآن را خيلي دوست دارم
ولي ما عزاداران حسيني چقدر تلاش مي‌کنيم با اين قرآن انس بگيريم و با آن آشنا شويم و از آن بهره برده و زندگي خود را بر اساس آن تنظيم کنيم. سخنرانان و مداحان از اين ظرفيت محرم و صفر براي ترغيب مخاطبان خود به آشنايي با قرآن چقدر استفاده مي کنند، نويسندگان زبردست ما تا حالا چند کتاب و رمان هنرمندانه جهت آشنايي نسل جوان با قرآن نوشته اند؟ هنرمندان ما تا کنون چند کليپ، فيلم يا مستندي در اين زمينه ساخته اند؟ سازمان تبليغات و اوقاف به جز آماري که در زمينه حفظ و قرائت قرآن ارائه مي‌دهند براي فهم قرآن و جاري ساختن آن در زندگي انسان ها چه قدمي برداشته اند؟
آيا فکر کرده‌ايم که در صحراي محشر و در هولناکترين دادگاه و در نزد آگاه‌ترين قاضي يعني خداوند، برترين انسان عالم خلقت يعني پيامبر اعظم از امت خود به علت مهجور بودن قران شکايت مي‌کند چه پاسخي خواهيم داشت (آيه ۳۰ سوره فرقان)
در آنجا عالم و سخنران، هنرمند و نويسنده و عزادار فرقي ندارند و همه بايد پاسخ بدهند. آيا جا ندارد براي بيچارگي ان روز تا دير نشده بر سر و سينه خود زده و براي فهميدن و فهماندن قرآن قدمي برداريم؟
از طرفي حضرت رسول صلي الله عليه و آله فرموده اند: دل هم مانند آهن زنگار مي گيرد با قرآن آن را جلا دهيد
حضرت امام خميني (ره) در کتاب آداب الصلوة در صفحه ۱۹۴ قران را بزرگ ترين وسيله ارتباط خالق و خلق معرفي مي کنند و رهبر معظم انقلاب در تاريخ ۱۴/ ۷/۸۴ فرموده اند بايد به قرآن نزديک شد، بدانيد در قرآن حکمت هست، نورهست، شفا هست، عقده هايي که بر اثر چالش هاي موجود مادي دنيا در دل و جان انسان به وجود مي‌آيد، سرانگشت حکمت قرآني مي تواند همه اين عقده ها را باز کند، اين واقعيت است، دلها را باز مي کند، شرح صدر مي دهد، اميد مي دهد، نور مي دهد عزم راسخ براي حرکت در صراط مستقيم مي دهد، با قرآن بايد مواجه شد و اينها را گرفت.
ولي اگر کل سخنراني ها و مداحي ها و عزاداري هاي اين دو ماه را بررسي کنيم شايد درصد خيلي کمي از آنها به موضوع قرآن پرداخته باشند مگر فلسفه قيام امام حسين عليه السلام احياي دين جد بزرگوارش حضرت رسول صلي الله عليه و آله نبود و اين دين مگر عبارت از قرآن نازل شده از سوي پروردگار بر پيامبر اعظم نبود؟ مگر سرور شهيدان نفرموده است :خداوند مي داند که من نماز و تلاوت قرآن را خيلي دوست دارم
ولي ما عزاداران حسيني چقدر تلاش مي‌کنيم با اين قرآن انس بگيريم و با آن آشنا شويم و از آن بهره برده و زندگي خود را بر اساس آن تنظيم کنيم. سخنرانان و مداحان از اين ظرفيت محرم و صفر براي ترغيب مخاطبان خود به آشنايي با قرآن چقدر استفاده مي کنند، نويسندگان زبردست ما تا حالا چند کتاب و رمان هنرمندانه جهت آشنايي نسل جوان با قرآن نوشته اند؟ هنرمندان ما تا کنون چند کليپ، فيلم يا مستندي در اين زمينه ساخته اند؟ سازمان تبليغات و اوقاف به جز آماري که در زمينه حفظ و قرائت قرآن ارائه مي‌دهند براي فهم قرآن و جاري ساختن آن در زندگي انسان ها چه قدمي برداشته اند؟
آيا فکر کرده‌ايم که در صحراي محشر و در هولناکترين دادگاه و در نزد آگاه‌ترين قاضي يعني خداوند، برترين انسان عالم خلقت يعني پيامبر اعظم از امت خود به علت مهجور بودن قران شکايت مي‌کند چه پاسخي خواهيم داشت (آيه ۳۰ سوره فرقان)
در آنجا عالم و سخنران، هنرمند و نويسنده و عزادار فرقي ندارند و همه بايد پاسخ بدهند. آيا جا ندارد براي بيچارگي ان روز تا دير نشده بر سر و سينه خود زده و براي فهميدن و فهماندن قرآن قدمي برداريم؟
از طرفي حضرت رسول صلي الله عليه و آله فرموده اند: دل هم مانند آهن زنگار مي گيرد با قرآن آن را جلا دهيد
حضرت امام خميني (ره) در کتاب آداب الصلوة در صفحه ۱۹۴ قران را بزرگ ترين وسيله ارتباط خالق و خلق معرفي مي کنند و رهبر معظم انقلاب در تاريخ ۱۴/ ۷/۸۴ فرموده اند بايد به قرآن نزديک شد، بدانيد در قرآن حکمت هست، نورهست، شفا هست، عقده هايي که بر اثر چالش هاي موجود مادي دنيا در دل و جان انسان به وجود مي‌آيد، سرانگشت حکمت قرآني مي تواند همه اين عقده ها را باز کند، اين واقعيت است، دلها را باز مي کند، شرح صدر مي دهد، اميد مي دهد، نور مي دهد عزم راسخ براي حرکت در صراط مستقيم مي دهد، با قرآن بايد مواجه شد و اينها را گرفت.
