نیایش جمعی نیاز به کار کارشناسی دارد

حتي قرآن مجيد به اين حقيقت اشاره كرده و اين اثر بزرگ نيايش را ذكر مي‌كند كه الا بذكر الله تطمئن القلوب. وقتي كه انسان با خدا نيايش مي‌كند و با او راز مي‌گويد يك حالت اطمينان و آرامشي در وجودش حاكم مي‌شود كه آن آرامش را چيزهاي ديگر نمي‌تواند براي انسان بوجود بياورد و اگر هم بوجود بياورد موقت و گذراست. اما آرامشي كه با نيايش براي انسان پيدا مي‌شود يك آرامش پايدار و با دوام است.
درباره نیایش‌های جمعی نمی‌توانیم به يك داوري كلي برسیم و بگوییم كه نيايش به صورت جمعي مطلوب است يا به صورت فردي. گاهي ممكن است انسان در حالت جمعي آن حالت نيايش و توجه فردي را نداشته باشد، اما در حالت جمعي هم نيايش يك بركاتي دارد. در آن جمعي كه دعا مي‌كنند شايد انسان‌هاي شايسته و بهتر از انسان باشند و خداوند متعال به آنها توجه كند. به هر حال هر دوي آن مطلوب است منتهي ممكن است نسبت آن در اشخاص و موقعيت‌ها فرق كند.

بايستي اين معرفت به جامعه ما تفهيم شود كه نيايش جمعي چه بركاتي دارد. در خصوص شيوه تفهيم اين موضوع من فكر مي‌كنم كه هم بايستي از راه‌هاي سنتي كه در گذشته داشتيم استفاده كنيم و هم‌ اين ‌كه توسط رسانه‌هاي جمعي (از طريق راديو و تلويزيون و ساير رسانه‌ها) مردم در جريان گذاشته شوند و اين فرهنگ به تدريج ساخته شود تا فوايد و آثار و بركات نيايش جمعي براي مردم شناخته شود.

این مسئله که ما چكار بايد كنيم كه از آفات نيايش‌های جمعي جلوگيري كنيم نيازمند يك اقدام كارشناسي است. همين مسائلي كه شما اشاره مي‌فرماييد اين‌ها آفات است و بايستي براي جلوگيري از ورود چنين آفاتي به نيايش‌هاي جمعي برنامه‌ريزي كرد.