کد مطلب : ۲۸۸۵۳
آغاز ولایت حضرت حجت(عج) نقطه عطف تاریخ است
نهم ربیع الاول، سالروز آغاز ولایت و امامت امام مهدی (عج) روزی است که از صدر اسلام ترس بر دل دشمن انداخته و برای حذف آن از کتاب تاریخ تلاش های مختلف کرده اند گاه مستقیم و گاه غیرمستقیم؛ نظیر آنچه به اسم مراسم عیدالزهراء (س) همزمان با این روز برگزار می شود و می کوشد با اختلاف افکنی میان مذاهب اسلامی، اهمیت این امید جهان بشریت را در اذهان کمرنگ کند.
از این رو، با حجت الاسلام والمسلمین خدامراد سیلیمیان، عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، محقق و مولف مهدوی و صاحب آثاری چون «درسنامه مهدویت» درباره عواقب سوء جشن های عیدالزهراء (س) برای آموزه مهدویت به گفت و گو پرداخته ایم که مشروح آن از نظر شما خوانندگان گرامی می گذرد:
قدس آنلاین: بعضا دیده می شود که همزمان با نهم ربیع الاول و سالروز آغاز امامت حضرت بقیه الله الاعظم (عج) جشن هایی موسوم به عیدالزهراء (س) برگزار می شود که به جای آثار مثبت، تاثیرات منفی همچون اختلاف افکنی میان مسلمانان از مذاهب مختلف را دامن می زند، اصلا برگزاری چنین مراسمی آنهم در چنین ایامی که آغاز بشارتی بزرگ و تاریخ ساز برای بشر است معنا و ضرورتی دارد؟
باید توجه داشت اصل این موضوع که ما باید نسبت به دوستان خداوند و اولیای او احساس محبت و دوستی داشته باشیم و با دشمنان خدا و دوستان او حس دشمنی، اصلی قرآنی است و روایات نیز بر آن تاکید دارند که در آموزه های شیعی از آن به تولّی و تبرّی یاد می شود.
ائمه (ع) نیز نسبت به این موضوع که هرگز با دشمنان آنها که دشمن خدایند نباید دست دوستی دهیم، تاکید دارند، چراکه وقتی کسی در صف دشمنی با خدا قرار گرفت با ما نیز دشمن است و فرقی ندارد دشمنِ بادین باشد یا بی دین؛ از این رو، تبرّی و تولّی اصلی ثابت است، آنچنان که خداوند در آیه ۲۹ سوره مبارکه فتح می فرماید: «مُحَمَّدٌ رَسولُ اللَّهِ وَالَّذينَ مَعَهُ أَشِدّاءُ عَلَى الكُفّارِ رُحَماءُ بَينَهُم...»
یعنی با کسانی که کفر می ورزند و با خدا دشمنی می کنند هرگز نباید مسامحه کنیم، اما در میان خود مسلمانان و معتقدان به این راه، باید محبت و دوستی برقرار باشد!
متاسفانه، بعد از رحلت پیامبر اکرم (ص)، بسیاری نسبت به آموزه های نبوی متعهد نمانده و سخنان ایشان را زیر پا گذاشتند و ما معتقدیم اگر آن اتفاقات ناگوار رخ نمی داد و دین در مسیر ولایت امیرمومنان (ع) و فرزندانشان علیهم السلام استمرار می یافت، قطعا نه فقط سرنوشت مسلمین بلکه سرنوشت بشریت به گونه ای دیگر رقم می خورد!، اما شد آنچه که می دانیم و عده ای با ادعاهایی باطل سبب شدند که حضرت امیرمومنان (ع) ۲۵ سال از ولایت و حکومت ظاهری بر انسان ها دور بمانند و بشریت از این فیض عظیم محروم شود.
البته ما شاهدیم که در این خانه نشینی امیرمومنان امام علی (ع) اتفاقات ناگوار دیگری نیز افتاد و انسان هایی از حقیقت جایگاه اهل بیت (ع) به دور ماندند و اینچنین مسلمانان دو گروه شدند، گروهی در پی آنچه در حال وقوع بود، رفتند و گروهی در حمایت و پیروی از حقانیت اهل بیت (ع) برآمدند.
قدس آنلاین: یعنی در طول تاریخ بین این دو گروه زاویه بوده و هرگز به یکدیگر نزدیک نشده اند؟!
در طول تاریخ این دو گروه بر اساس مصالحی به یکدیگر نزدیک شده اند، گاهی علمای شیعه معتقد بودند دشمنان اسلام درصدد تفرقه اند و اقتضائات زمان ایجاب می کند که شیعه درصدد همگرایی باشد البته این همگرایی به هیچ وجه به معنای زیر پا گذاشتن اعتقادات نیست.
اما گاهی حساسیت ها و شرایط سبب می شود که دشمنی مذاهب اسلامی در نهایت به نفع دشمنان اسلام تمام شود و ضمن اینکه توان مسلمین را به یغما می برند، سودهای سرشار نیز نصیبشان شود.
باید توجه داشت در دوره معاصر به ویژه نیم قرن اخیر که حرکت پُرشتاب اسلام خواهی در جوامع انسانی دیده می شود، دشمنان اسلام از هر ابزار ممکن برای فاصله انداختن بین نگرش اسلام خواهی بهره برده اند که انواع و اقسام همجمه ها در همین راستا صورت می گیرد و گاهی طرفین این معرکه را به جان یکدیگر می اندازند، از این رو، همگرایی جامعه اسلامی ضرورت دارد اما نه به معنای زیر پا گذاشتن اعتقادات خود، بلکه به اقتضای شرایط زمان بر مشترکات پافشاری می کنیم تا دشمن ناامید شود.
قدس آنلاین: اعمالی مانند جشن ها و مراسم عیدالزهراء (س) چقدر ما را از این هدف و تقویت مشترکات دور می کند؟
متاسفانه شاهدیم برخی انسان هایی که چندان علاقمندی به آموزه های دینی و پیروی از آنها ندارند دانسته و یا نادانسته، آب به آسیاب دشمن می ریزند و بر طبل دشمنی و اختلاف مذاهب اسلامی می کوبند!، وقتی وارد حقیقت رفتار اینها می شویم می بینیم یا دانسته است یا بر اساس جهل و نادانی نسبت به آموزه های اهل بیت (ع) که به نوعی فضا را برای دشمنان اسلام مهیا می کند؛ و اینچنین، رفتارهای افراطی و تندرو که به سرعت هم رسانه ای می شود، پیامدهایی سوئی همچون اسلام هراسی را شایع می کند!
ممکن است این بیزاری جستن ها و تبرّی ها به مناطقی منتقل شود که شیعه در آنها در اقلیت است و باعث افزایش هجمات و حملات به شیعه می شود همانگونه که می بینیم امروز به مناسبت های مختلف شیعیان مورد تهدید قرار می گیرند؛ برای مثال جریان اخیر نیجریه و کشته شدن صدها تن از شیعیان، زنگ خطری است که به ما گوشزد می کند در شرایط کنونی لزومی بر طرح اتفاقاتی که رخ داده، وجود ندارد!
بنابراین، در کنار توجه به مسئله تولّی و تبرّی، توجه به اقتضائات زمانه و مصالح جامعه اسلامی ضرورت دارد و این امر مورد تاکید بزرگان نیز است چراکه بی توجهی به آن، پیامدهای منفی و عواقب سوئی را به شیعه تحمیل می کند.
قدس آنلاین: در کنار ضربه زدن به مسئله وحدت مذاهب اسلامی، همزمانی جشن های عیدالزهراء (س) با نهم ربیع الاول یعنی سالروز آغاز امامت حضرت مهدی (عج)، چه آسیب هایی را متوجه این رخداد بزرگ عالم امکان و به حاشیه رفتن احتمالی آن می کند؟
به نظر می رسد دست هایی در کار است که این بزرگترین اتفاق تاریخ بشریت یعنی آغاز ولایت و امامت آخرین منجی (عج) و امام (عج)، با کارهای سطحی و نه چندان مطلوب به حاشیه برده شود، چراکه با ترویج این برنامه ها و مراسم ها این احتمال تقویت می شود که کسانی خواسته یا ناخواسته درصددند آغاز امامتِ امام عصر (عج) که همسنگ با بعثت رسول اکرم (ص) و حتی برتر از آن است را زیر سوال ببرند!
چراکه حضرت رسول (ص) وقتی به رسالت مبعوث شدند عمده بشارت هایشان به آخرالزمان و آخرین منجی (عج) اشاره داشته است و حضرت مهدی (عج) می آیند تا رسالت نه فقط پیامبر خاتم (ص) بلکه همه انبیای الهی را کامل کنند، بنابراین، این نگرانی وجود دارد که برخی بازی بخورند و حقیقت نهم ربیع الاول که آغاز امامت و ولایت حضرت حجت (عج) است را زیر سوال ببرند.
قدس آنلاین: چاره کار چیست؟ همانطور که اشاره داشتید بسیاری ناخواسته و برای اظهار تولّی و تبرّی چنین می کنند و از عواقب سوء آن غافل اند!
به نظر می رسد پیروان اهل بیت (ع) می دانند اگر برنامه ای خاص با روزی عظیم همچون نهم ربیع الاول در تضاد است به مسئله اصلی بپردازند و نباشد که برنامه های آنچنانی، اذهان را به سمت و سوی دیگری معطوف کند.
این امامت و ولایت بشارتی است برای همه بشریت و تهدیدی است برای همه دشمنان عدالت؛ پس اگر کمترین چیزی باعث شود که نسبت به سرآغاز این نقطه عطف تاریخ بشریت، غفلت و بی توجهی شود باید از آن پرهیز کنیم.
اگر به جای توجه به آغاز امامت آخرین ذخیره الهی، اذهان معطوف به برنامه دیگری شود زیانی بزرگ و غیرقابل جبران به ما می رسد به ویژه در این دوران که دشمنان علاقه دارند که ذهن بشر به ویژه نسل جوان به مهدویت معطوف نشود!؛ پس چقدر خوب است این مراسم ها سوق کند به مسائل مرتبط با ظهور و حکومت مهدوی البته با حفظ اعتقاد و باور ما به دوستی و محبت اهل بیت (ع) و دشمنی با دشمنان آنها که البته شرط چنین دوستی و دشمنی ای، معرفت است. از این رو، باید خروجی مراسم های ما معرفت باشد اما متاسفانه بسیاری از برنامه ها منتج به چنین معرفتی نمی شود.
قدس آنلاین: با توجه به آنکه همه هدف شیعه در چنین برنامه هایی شاد کردن قلب اهل بیت (ع) است چگونه می توان عیدالزهرای (س) حقیقی را متناسب با اصول اعتقادی و مذهبی جشن گرفت؟
ائمه (ع) فراوان تاکید دارند بر اینکه شیعه زینت آنها و باعث آبرومندی و سربلندی شان باشد و هرگز باعث رنجش خاطرشان نشود؛ قطعا امام زمان (عج) و حضرت زهرا (س) از رفتاری که سبب شود شیعیانی در جایی مظلومانه مورد ستم قرار بگیرند، آزرده خاطر می شوند.
باید توجه داشت عید زمانی است که معصیت نباشد اگر رفتار ما سبب شود که آغشته به فعل گناه شویم اهل بیت (ع) ناراحت می شوند و عملی که مرضی آنها نباشد و آزرده خاطرشان کند، فایده ای ندارد!
بنابراین، عیدالزهرای واقعی زمانی است که در راستای خشنودی حضرت زهرا (س) و حضرت حجت (عج) گام برداریم و بدانیم در شرایط کنونی وظیفه اصلی ما چیست و در روزهایی که شیعه و بشریت مسرور به آغاز ولایت حضرت حجت (عج) اند، کاری نکنیم که این نقطه عطف تاریخ به حاشیه رود.
از این رو، اگر با اعمالمان دل اهل بیت (ع) و امام زمان (عج) را شاد کردیم آنگاه عیدالزهرای واقعی را جشن گرفته ایم.
پس در جایی که مراسم و رسم و سنتی باعث وهن اهل بیت (ع) و شیعه می شود و دست های پنهان می کوشند از آن به نفع خود بهره برداری کنند، باید هوشیارانه عمل کرد و سبب رنجش اهل بیت (ع) نشد چراکه بسیاری از این تقابلات و مخالفت ها، نیروی مسلمین را تحلیل برده و به نفع دشمن که درصدد نابودی اسلام و مسلمین اند، تمام می شود.
گفتگو از آمنه مستقیمی
از این رو، با حجت الاسلام والمسلمین خدامراد سیلیمیان، عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، محقق و مولف مهدوی و صاحب آثاری چون «درسنامه مهدویت» درباره عواقب سوء جشن های عیدالزهراء (س) برای آموزه مهدویت به گفت و گو پرداخته ایم که مشروح آن از نظر شما خوانندگان گرامی می گذرد:
قدس آنلاین: بعضا دیده می شود که همزمان با نهم ربیع الاول و سالروز آغاز امامت حضرت بقیه الله الاعظم (عج) جشن هایی موسوم به عیدالزهراء (س) برگزار می شود که به جای آثار مثبت، تاثیرات منفی همچون اختلاف افکنی میان مسلمانان از مذاهب مختلف را دامن می زند، اصلا برگزاری چنین مراسمی آنهم در چنین ایامی که آغاز بشارتی بزرگ و تاریخ ساز برای بشر است معنا و ضرورتی دارد؟
باید توجه داشت اصل این موضوع که ما باید نسبت به دوستان خداوند و اولیای او احساس محبت و دوستی داشته باشیم و با دشمنان خدا و دوستان او حس دشمنی، اصلی قرآنی است و روایات نیز بر آن تاکید دارند که در آموزه های شیعی از آن به تولّی و تبرّی یاد می شود.
ائمه (ع) نیز نسبت به این موضوع که هرگز با دشمنان آنها که دشمن خدایند نباید دست دوستی دهیم، تاکید دارند، چراکه وقتی کسی در صف دشمنی با خدا قرار گرفت با ما نیز دشمن است و فرقی ندارد دشمنِ بادین باشد یا بی دین؛ از این رو، تبرّی و تولّی اصلی ثابت است، آنچنان که خداوند در آیه ۲۹ سوره مبارکه فتح می فرماید: «مُحَمَّدٌ رَسولُ اللَّهِ وَالَّذينَ مَعَهُ أَشِدّاءُ عَلَى الكُفّارِ رُحَماءُ بَينَهُم...»
یعنی با کسانی که کفر می ورزند و با خدا دشمنی می کنند هرگز نباید مسامحه کنیم، اما در میان خود مسلمانان و معتقدان به این راه، باید محبت و دوستی برقرار باشد!
متاسفانه، بعد از رحلت پیامبر اکرم (ص)، بسیاری نسبت به آموزه های نبوی متعهد نمانده و سخنان ایشان را زیر پا گذاشتند و ما معتقدیم اگر آن اتفاقات ناگوار رخ نمی داد و دین در مسیر ولایت امیرمومنان (ع) و فرزندانشان علیهم السلام استمرار می یافت، قطعا نه فقط سرنوشت مسلمین بلکه سرنوشت بشریت به گونه ای دیگر رقم می خورد!، اما شد آنچه که می دانیم و عده ای با ادعاهایی باطل سبب شدند که حضرت امیرمومنان (ع) ۲۵ سال از ولایت و حکومت ظاهری بر انسان ها دور بمانند و بشریت از این فیض عظیم محروم شود.
البته ما شاهدیم که در این خانه نشینی امیرمومنان امام علی (ع) اتفاقات ناگوار دیگری نیز افتاد و انسان هایی از حقیقت جایگاه اهل بیت (ع) به دور ماندند و اینچنین مسلمانان دو گروه شدند، گروهی در پی آنچه در حال وقوع بود، رفتند و گروهی در حمایت و پیروی از حقانیت اهل بیت (ع) برآمدند.
قدس آنلاین: یعنی در طول تاریخ بین این دو گروه زاویه بوده و هرگز به یکدیگر نزدیک نشده اند؟!
در طول تاریخ این دو گروه بر اساس مصالحی به یکدیگر نزدیک شده اند، گاهی علمای شیعه معتقد بودند دشمنان اسلام درصدد تفرقه اند و اقتضائات زمان ایجاب می کند که شیعه درصدد همگرایی باشد البته این همگرایی به هیچ وجه به معنای زیر پا گذاشتن اعتقادات نیست.
اما گاهی حساسیت ها و شرایط سبب می شود که دشمنی مذاهب اسلامی در نهایت به نفع دشمنان اسلام تمام شود و ضمن اینکه توان مسلمین را به یغما می برند، سودهای سرشار نیز نصیبشان شود.
باید توجه داشت در دوره معاصر به ویژه نیم قرن اخیر که حرکت پُرشتاب اسلام خواهی در جوامع انسانی دیده می شود، دشمنان اسلام از هر ابزار ممکن برای فاصله انداختن بین نگرش اسلام خواهی بهره برده اند که انواع و اقسام همجمه ها در همین راستا صورت می گیرد و گاهی طرفین این معرکه را به جان یکدیگر می اندازند، از این رو، همگرایی جامعه اسلامی ضرورت دارد اما نه به معنای زیر پا گذاشتن اعتقادات خود، بلکه به اقتضای شرایط زمان بر مشترکات پافشاری می کنیم تا دشمن ناامید شود.
قدس آنلاین: اعمالی مانند جشن ها و مراسم عیدالزهراء (س) چقدر ما را از این هدف و تقویت مشترکات دور می کند؟
متاسفانه شاهدیم برخی انسان هایی که چندان علاقمندی به آموزه های دینی و پیروی از آنها ندارند دانسته و یا نادانسته، آب به آسیاب دشمن می ریزند و بر طبل دشمنی و اختلاف مذاهب اسلامی می کوبند!، وقتی وارد حقیقت رفتار اینها می شویم می بینیم یا دانسته است یا بر اساس جهل و نادانی نسبت به آموزه های اهل بیت (ع) که به نوعی فضا را برای دشمنان اسلام مهیا می کند؛ و اینچنین، رفتارهای افراطی و تندرو که به سرعت هم رسانه ای می شود، پیامدهایی سوئی همچون اسلام هراسی را شایع می کند!
ممکن است این بیزاری جستن ها و تبرّی ها به مناطقی منتقل شود که شیعه در آنها در اقلیت است و باعث افزایش هجمات و حملات به شیعه می شود همانگونه که می بینیم امروز به مناسبت های مختلف شیعیان مورد تهدید قرار می گیرند؛ برای مثال جریان اخیر نیجریه و کشته شدن صدها تن از شیعیان، زنگ خطری است که به ما گوشزد می کند در شرایط کنونی لزومی بر طرح اتفاقاتی که رخ داده، وجود ندارد!
بنابراین، در کنار توجه به مسئله تولّی و تبرّی، توجه به اقتضائات زمانه و مصالح جامعه اسلامی ضرورت دارد و این امر مورد تاکید بزرگان نیز است چراکه بی توجهی به آن، پیامدهای منفی و عواقب سوئی را به شیعه تحمیل می کند.
قدس آنلاین: در کنار ضربه زدن به مسئله وحدت مذاهب اسلامی، همزمانی جشن های عیدالزهراء (س) با نهم ربیع الاول یعنی سالروز آغاز امامت حضرت مهدی (عج)، چه آسیب هایی را متوجه این رخداد بزرگ عالم امکان و به حاشیه رفتن احتمالی آن می کند؟
به نظر می رسد دست هایی در کار است که این بزرگترین اتفاق تاریخ بشریت یعنی آغاز ولایت و امامت آخرین منجی (عج) و امام (عج)، با کارهای سطحی و نه چندان مطلوب به حاشیه برده شود، چراکه با ترویج این برنامه ها و مراسم ها این احتمال تقویت می شود که کسانی خواسته یا ناخواسته درصددند آغاز امامتِ امام عصر (عج) که همسنگ با بعثت رسول اکرم (ص) و حتی برتر از آن است را زیر سوال ببرند!
چراکه حضرت رسول (ص) وقتی به رسالت مبعوث شدند عمده بشارت هایشان به آخرالزمان و آخرین منجی (عج) اشاره داشته است و حضرت مهدی (عج) می آیند تا رسالت نه فقط پیامبر خاتم (ص) بلکه همه انبیای الهی را کامل کنند، بنابراین، این نگرانی وجود دارد که برخی بازی بخورند و حقیقت نهم ربیع الاول که آغاز امامت و ولایت حضرت حجت (عج) است را زیر سوال ببرند.
قدس آنلاین: چاره کار چیست؟ همانطور که اشاره داشتید بسیاری ناخواسته و برای اظهار تولّی و تبرّی چنین می کنند و از عواقب سوء آن غافل اند!
به نظر می رسد پیروان اهل بیت (ع) می دانند اگر برنامه ای خاص با روزی عظیم همچون نهم ربیع الاول در تضاد است به مسئله اصلی بپردازند و نباشد که برنامه های آنچنانی، اذهان را به سمت و سوی دیگری معطوف کند.
این امامت و ولایت بشارتی است برای همه بشریت و تهدیدی است برای همه دشمنان عدالت؛ پس اگر کمترین چیزی باعث شود که نسبت به سرآغاز این نقطه عطف تاریخ بشریت، غفلت و بی توجهی شود باید از آن پرهیز کنیم.
اگر به جای توجه به آغاز امامت آخرین ذخیره الهی، اذهان معطوف به برنامه دیگری شود زیانی بزرگ و غیرقابل جبران به ما می رسد به ویژه در این دوران که دشمنان علاقه دارند که ذهن بشر به ویژه نسل جوان به مهدویت معطوف نشود!؛ پس چقدر خوب است این مراسم ها سوق کند به مسائل مرتبط با ظهور و حکومت مهدوی البته با حفظ اعتقاد و باور ما به دوستی و محبت اهل بیت (ع) و دشمنی با دشمنان آنها که البته شرط چنین دوستی و دشمنی ای، معرفت است. از این رو، باید خروجی مراسم های ما معرفت باشد اما متاسفانه بسیاری از برنامه ها منتج به چنین معرفتی نمی شود.
قدس آنلاین: با توجه به آنکه همه هدف شیعه در چنین برنامه هایی شاد کردن قلب اهل بیت (ع) است چگونه می توان عیدالزهرای (س) حقیقی را متناسب با اصول اعتقادی و مذهبی جشن گرفت؟
ائمه (ع) فراوان تاکید دارند بر اینکه شیعه زینت آنها و باعث آبرومندی و سربلندی شان باشد و هرگز باعث رنجش خاطرشان نشود؛ قطعا امام زمان (عج) و حضرت زهرا (س) از رفتاری که سبب شود شیعیانی در جایی مظلومانه مورد ستم قرار بگیرند، آزرده خاطر می شوند.
باید توجه داشت عید زمانی است که معصیت نباشد اگر رفتار ما سبب شود که آغشته به فعل گناه شویم اهل بیت (ع) ناراحت می شوند و عملی که مرضی آنها نباشد و آزرده خاطرشان کند، فایده ای ندارد!
بنابراین، عیدالزهرای واقعی زمانی است که در راستای خشنودی حضرت زهرا (س) و حضرت حجت (عج) گام برداریم و بدانیم در شرایط کنونی وظیفه اصلی ما چیست و در روزهایی که شیعه و بشریت مسرور به آغاز ولایت حضرت حجت (عج) اند، کاری نکنیم که این نقطه عطف تاریخ به حاشیه رود.
از این رو، اگر با اعمالمان دل اهل بیت (ع) و امام زمان (عج) را شاد کردیم آنگاه عیدالزهرای واقعی را جشن گرفته ایم.
پس در جایی که مراسم و رسم و سنتی باعث وهن اهل بیت (ع) و شیعه می شود و دست های پنهان می کوشند از آن به نفع خود بهره برداری کنند، باید هوشیارانه عمل کرد و سبب رنجش اهل بیت (ع) نشد چراکه بسیاری از این تقابلات و مخالفت ها، نیروی مسلمین را تحلیل برده و به نفع دشمن که درصدد نابودی اسلام و مسلمین اند، تمام می شود.
گفتگو از آمنه مستقیمی
مرجع : قدس آنلاین
