بهاالدین خرمشاهی: به اندازه خون جگرهای خانم محبی از وزارت ارشاد متشکریم

وی ابتدا از چهره‌های ماندگار حاضر در جلسه تشکر کرد و افزود فکر نمی کنم هیچ مجلسی در تهران تشکیل شود که ۵۰ نفر در آن شرکت کنند و بیش از ۴۰ نفر آنان از چهره‌های بزرگ فرهنگی این کشور باشند. هر کدام مایه فخر و افتخار. که به هر کجا که نگاه می کنم چهره بزرگان می بینم.

این قرآن‌پژوه با این بیت شعر سخنان خود را آغاز کرد:
کسانی که مردان راه حقند خریدار بازار بی رونقند

وی در ادامه این شعر را شعار خود و همکارانش خواند و افزود هر کس می‌خواست کاری کند می‌گفتیم که اینجا بازار بی رونقی است. سرکار شادروان خانم محبی می‌گفتند ما اینجا تنها می‌توانیم حق ایاب و ذهاب را بپردازیم. اینجا را عنایت مولی می‌چرخاند و درست می فرمودند. این معنویاتی است که اگر کسی قبول کند قبول کرده و اگر کسی نپذیرد قابل اثبات نیست. اینجا با مال نگشته است. با کمترین حد ممکن از امکانات گشته است. شاید بی خود نگفته اند که موانع باعث پیشرفت می شود.

ایشان افزود من گفتم بله بسیج شده برای در نیامدن این دائره‌المعارف. همچنین دکتر خرمشاهی گفت ما همان‌قدر از وزارت ارشاد متشکریم که تعدادی از نسخ هر جلد را با خون‌جگر هایی که خانم محبی می‌خوردند از ما می خرید.

گفتند اینجا پوششی است. این سازمان کوچک با سه اتاق که بزرگترینش همین جاست و این بیش از دو هزار جلد کتاب پوششی است برای فعالیت های پنهانی ما. مثلاً می خواستند به جناب آقای صدر سرور ما و سرور بسیاری از آزدگان این مملکت تهمت بزنند. آیا ایشان پوششی عمل می کنند. چه پوششی؟ چه چیزی را می خواهند بپوشانند. آنچه در کارنامه ایشان است، آشکار است.

بهاءالدین خرمشاهی اضافه کرد جناب آقای صدر در سالن حضور دارند که از بنیانگذاران این دانشنامه بودند. در سالهای اولیه دست ما را خیلی گرفتند و کارهای علمی بازشان داشت از این که ادامه دهند. ما ایشان را همچنان یار غار این نامه علوی می دانیم. جناب آقای مهدی محقق هم خیلی یاری کردند که بنیان آن را گذاشتند و طرح تدوین را با ۲۰هزار عنوان مقاله ما منتشر کردیم.

وی افزود وقتی ما طرح تدوین را آماده کردیم، یک اسلام‌شناس خارجی برای ما نامه‌ای نوشت که شما یک مقاله مهمی را از یاد برده اید. گفتیم: چه مقاله ای؟ گفت: عمرکشون. آیا این دانشنامه قرار است برای عمر کشون در بیاید؟ هیهات از اندیشه‌های عبثی که در سر دارند. این دائره‌المعارف برای وحدت فریقین است.

وی ادامه داد وقتی مقاله ابوبکر را برادران سنی ما خواندند، از شوق گریه کردند که دوران هم مذهب ستیزی پایان یافته است. البته که ان‌شاء‌الله باز هم بیش از این پایان بیابد. ما مقاله ابوبکر را نوشتیم بسیار انسانی و وجدانی و مطابق با تاریخ و واقع نه تاریخ عقیدتی ما که غلو شیعی در آن به خرج می دهیم. غلو در این جا راهی ندارد. از آن در به این طرف نه غلوی وارد شده و نه خارج شده است. ما با غلو نمی توانیم کار کنیم. با غلو چه کار کنیم؟ در این روزگاری که غلو فقط می‌تواند کینه‌توزی‌های مذهبی و نژادی به بار آورد. ما از غلو چه خیری دیدیم. چه کسی خیری دیده است که ما ببینیم. نه هرگز. اینجا غلو نیست و اعتدال هست اما تمامت تشیع اثنی عشری امامی را ما ادا می‌کنیم.

این قرآن‌پژوه گفت: از دعا تا یک مسجد دور افتاده نامش در اینجا ثبت می‌شود. ۲۵هزار مقاله به عنایت حضرت حق و اولیائش منتشر خواهد شد. ۲۰هزار آن منتشر شده است و کم نیست. گاهی آقای فانی ورق می‌زنند و می گویند که با این امکاناتی که ما داریم این به معجزه شبیه است. اگر می‌خواهید امکانات را بسنجید، از اینجا بسنجید که کتابخانه‌ای که ما داریم شاید هم‌ارزش یک قفسه از کتابخانه‌های دائره‌المعارف‌های دیگر باشد. ما اصلاً امکانات نمی‌خواهیم.

گفتنی است تا امروز سه سازمان در مظان این هستند تا با ما همکاری کنند. یکی سازمان تبلیغات اسلامی که به بنده زنگ زدند و یکی انتشارات امیر کبیر و سوم هم همین میراث مکتوب که ما به میراث مکتوب فکر می کنیم و آن دو دیگر به ما فکر میکنند.
فرق است میان آن که یارش در بر //  با آنکه دو چشم انتظارش بر در