آسیب‌شناسی اجتماعی عزاداری‌های شیعیان (موردمطالعه: جوانان شهر اصفهان)

پایان‌نامه . دولتی - وزارت علوم، تحقیقات، و فناوری - دانشگاه قم - دانشکده الهیات و معارف اسلامی . ۱۳۸۹ . کارشناسی ارشد

هدف این تحقیق،‌ شناسایی آسیب‌های شکل گرفته در عزاداری و میزان آن دربین جوانان شهراصفهان و بررسی رابطه متغیرهای اجتماعی نظیر: سن، تحصیلات، میزان دینداری و پایگاه اقتصادی- اجتماعی با میزان آسیب‌پذیری در عزاداری است. این تحقیق به روش پیمایشی انجام شده و تکنیک گرداوری اطلاعات، پرسشنامه بوده است. جامعه آماری تحقیق کلیه جوانان ساکن شهراصفهان درسنین ۱۸الی ۳۰ سال بوده‌اند که تعدادآنها براساس سرشماری سال ۱۳۸۵، ۴۵۵۳۵۲ نفر بوده است. و براساس فرمول کوکران ۲۷۵ نفر به عنوان نمونه انتخاب گردیده و جهت انتخاب نمونه از روش نمونه‌گیری سهمیه‌ای استفاده شده است. از جمله نتایج این تحقیق می‌توان به این موارد اشاره کرد: میانگین آسیب‌پذیری در عزاداری در بین جوانان شهر اصفهان متوسط به پایین می‌باشد. میانگین نمره آسیب‌پذیری در عزاداری در بعد محتوایی آن بیشتر از بعد شکلی آن می‌باشد و بیشترین نمره آسیب‌پذیری در عزاداری مربوط به شاخص عدم پرداختن به مسائل سیاسی، اجتماعی روز در راستای عمل به فریضه امر به معروف و نهی از منکر، و کمترین نمره آسیب‌پذیری در عزاداری مربوط به شاخص دروغ و نقل مطالب فاقد مدرک و دلیل معتبر می‌باشد، که هر دو شاخص مربوط به بعد محتوایی آسیب‌پذیری در عزاداری می‌باشند. همچنین میانگین آسیب‌پذیری در عزاداری در گروه سنی ۱۸الی ۲۴ سال بیشتر از گروه سنی ۲۵ الی ۳۰ سال بوده است و این تفاوت به لحاظ آماری معنادار و معکوس بوده است. از دیگر نتایج این تحقیق می‌توان به اختلاف میانگین و معنادار بودن رابطه متغیر تحصیلات با میزان آسیب‌پذیری در عزاداری اشاره کرد، ضمن اینکه رابطه متغیر دینداری و آسیب‌پذیری در عزاداری معکوس و معنی‌دار بوده است. و این در حالی است که رابطه متغیر پایگاه اقتصادی- اجتماعی و میزان آسیب‌پذیری در عزاداری معنادار نبوده است. از مجموع متغیرهای وارد شده در معادله رگرسیون، میزان دینداری، سن و پایگاه اقتصادی- اجتماعی خانواده به ترتیب بیشترین تاثیر را بر متغیر آسیب‌پذیری در عزاداری داشته‌اند.