کد مطلب : ۱۴۵۰۰
آداب نذر کردن
مؤثرترين نذر
حجت‌الاسلام رنجبر
جامعه: يکي از راه‌هاي برآورده‌شدن حاجات، نذرکردن است که داراي آداب خاصي است؛ از جمله اينکه در نذر بايد صيغه خوانده شود؛ ولي لازم نيست به عربي باشد؛ مثلاً اگر بگويد، نذر کردم اگر مريض من خوب شد، براي خدا بر من است که صد تومان به فقير بدهم، نذر او صحيح است.
از شرايط نذر آن است که نذرکننده بايد مکلف و عاقل باشد و با اختيار خود نذر کند؛ پس نذر انسانِ مجبور يا کسي که مثلاً از روي عصبانيت بي‌اختيار نذري مي‌کند، صحيح نيست و کاري را هم که مي‌خواهد به عنوان نذر انجام دهد، بايد نوعي رجحان و برتري داشته باشد و انجام آن برايش ممکن و در حد توان او باشد؛ پس نذر آن است که انسان بر خود واجب کند که کار خيري را براي خدا به جا آورد يا کاري که انجام‌ندادن آن بهتر است براي خدا ترک کند.
اينکه کدام نذر داراي تأثير بيشتري است و زودتر ما را به حاجتمان مي‌رساند، با تحقيقي که انجام شده، نذر براي ائمة اطهار (ع) بسيار مؤثر است؛ مثلاً کسي نذر کند که اگر خدا حاجت او را برآورده کرد، يک ختم قرآن بخواند و ثواب آن را به ساحت مقدس يکي از چهارده معصوم (ع) هديه کند يا نذر کند روزه بگيرد يا ۴۰ روز زيارت عاشورا بخواند؛ البته اين نکته هم درخور توجه است که گاهي ما حاجتي را مي‌خواهيم؛ ولي هر چه تلاش مي‌کنيم و نذرهاي مختلف انجام مي‌دهيم، به حاجتمان نمي‌رسيم.
بايد دانست که اين مسئله اهميت نذر را کم نمي‌کند؛ بلکه بسيار مواردي وجود دارد که ما چيزي را براي خودمان ضروري و لازم مي‌دانيم و دنبال به دست آوردن آن هستيم؛ ولي چون به خير و صلاح ما نيست و ممکن است در آينده به ضرر ما تمام شود، خدا حاجت ما را به تأخير مي‌اندازد تا موقع انجام آن برسد و چه بسا ما چيزي را دوست داريم؛ در حالي که به ضرر ماست و چه بسا از چيزي بدمان مي‌آيد؛ ولي همان به نفع و صلاح ماست؛ پس هر موقع خدا صلاح بداند، حاجت و نياز انسان را رفع مي‌کند و تأخير حاجت به معناي کم‌اهميتي و بي‌تأثيربودن نذر نيست.
از شرايط نذر آن است که نذرکننده بايد مکلف و عاقل باشد و با اختيار خود نذر کند؛ پس نذر انسانِ مجبور يا کسي که مثلاً از روي عصبانيت بي‌اختيار نذري مي‌کند، صحيح نيست و کاري را هم که مي‌خواهد به عنوان نذر انجام دهد، بايد نوعي رجحان و برتري داشته باشد و انجام آن برايش ممکن و در حد توان او باشد؛ پس نذر آن است که انسان بر خود واجب کند که کار خيري را براي خدا به جا آورد يا کاري که انجام‌ندادن آن بهتر است براي خدا ترک کند.
اينکه کدام نذر داراي تأثير بيشتري است و زودتر ما را به حاجتمان مي‌رساند، با تحقيقي که انجام شده، نذر براي ائمة اطهار (ع) بسيار مؤثر است؛ مثلاً کسي نذر کند که اگر خدا حاجت او را برآورده کرد، يک ختم قرآن بخواند و ثواب آن را به ساحت مقدس يکي از چهارده معصوم (ع) هديه کند يا نذر کند روزه بگيرد يا ۴۰ روز زيارت عاشورا بخواند؛ البته اين نکته هم درخور توجه است که گاهي ما حاجتي را مي‌خواهيم؛ ولي هر چه تلاش مي‌کنيم و نذرهاي مختلف انجام مي‌دهيم، به حاجتمان نمي‌رسيم.
بايد دانست که اين مسئله اهميت نذر را کم نمي‌کند؛ بلکه بسيار مواردي وجود دارد که ما چيزي را براي خودمان ضروري و لازم مي‌دانيم و دنبال به دست آوردن آن هستيم؛ ولي چون به خير و صلاح ما نيست و ممکن است در آينده به ضرر ما تمام شود، خدا حاجت ما را به تأخير مي‌اندازد تا موقع انجام آن برسد و چه بسا ما چيزي را دوست داريم؛ در حالي که به ضرر ماست و چه بسا از چيزي بدمان مي‌آيد؛ ولي همان به نفع و صلاح ماست؛ پس هر موقع خدا صلاح بداند، حاجت و نياز انسان را رفع مي‌کند و تأخير حاجت به معناي کم‌اهميتي و بي‌تأثيربودن نذر نيست.
