کد مطلب : ۱۵۰۹۸
نمایش چهره عباس (ع) حرام، سایر معصومین حلال؟!
از «حمزه سید الشهداء تا عباس ساقی العطشاء»
فرهنگ: سید صادق حسینی در وبلاگ صادق مدیا در یادداشتی با عنوان با عنوان از «حمزه سید الشهداء تا عباس ساقی العطشاء» نوشته است:
بعد از سال‌ها انتظار، اثر شورانگیز و روشن‌گرانه مختارنامه ساخته دست سید داوود میرباقری چند مدتی است پخش می‌شود و از همان ابتدا حواشی ای برایش ایجاد شد كه بخشی از آن با هدف جذب مخاطب بیشتر بود و بخشی دیگر با نیاتی خاص.
البته نگارنده دستگاه نیت خوان و تقوا سنج ندارد ولی از همان ابتدای پخش مجموعه، برخی كه فضای مختارنامه را به ضرر خود می‌پنداشتند، با فضاسازی‌ها، پخش چهره حضرت عباس ابن علی(ع) را بهانه‌ای برای تضعیف این سریال قرار دادند.
در این میان سعی شد، این شبهه با طرح استفتاء از مراجع معظم تقلید ادامه یابد كه ایشان نظرات متفاوتی داشتند، برخی آن را بلا اشكال و سایرین نظر دیگری داشتند.
برخی تاكید داشته‌اند: چون ممكن است بازیگر این نقش، در نقشهای دیگر ـ و چه بسا نامناسب ـ ظاهر شود و این امر، موجب آزردگی خاطر بینندگان یا مخدوش شدن تصاویر ذهنی آنان میگردد، بهتر است چهره‌ی حضرت نمایان نشود.
با طرح این بحث عرفی، یاد حضور بازیگر فقید سینمای جهان آنتونی كویین در فیلم پیام؛ محمد رسول الله (۱۹۷۶) ساخته مرحوم مصطفی عقاد افتادم.
برغم حضور كویین در صدها فیلم هالیوودی، بازی روان و سراسر معنوی وی در فیلم محمد رسول الله هیچگاه از ذهن مخاطب قدیم و جدید پاك نمی‌شود و همواره خاطره‌ی خوبی از وی در اذهان وجود دارد.
نگارنده یادداشت هرچه در سابقه مخالفت و انتقاد علمای جهان اسلام و عرب (با آن ویژگی‌های مرتجعانه‌‌اش) درباره‌ی نمایش چهره حضرت حمزه عموی بزرگوار حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی(ص) جستجو كرد، چیزی نیافت.
نكته تلخ این است؛ چگونه تفسیر و تعبیر خط ابرو و بدن ورزیده‌ی حضرت عباس ابن علی(ع) با بیانی گاه سخیف توسط مداحان انتقادهایی چنین وسیع در پی نداشته است و حالیه نشان دادن چهره‌ی یك بازیگر مسلمان كه هیچ سابقه‌ای از وی وجود ندارد سراسر مشكل؟
چرا این فضاسازی‌های برای نمایش چهره پیامبران از جمله حضرت ابراهیم، حضرت عیسی بن مریم، سلیمان، یعقوب، یوسف، زكریا و یحیی صورت نگرفت، مگر نه این كه مقام نبوت، وحی و عصمت، جایگاهی رفیع نزد مومنین دارد؟
مگر عكس‌های هنری و مد روزی بازیگر نقش یوسف پیامبر، به دست آقایان استفتاییون نمی‌رسد؟ در آنجا خلاف عرف صورت نمی‌گیرد و با نمایش چهره حضرت عباس كه سلام خدا بر او باد، بی‌احترامی صورت می‌گیرد؟
مگر سینما و تلویزیون ایران چند میرباقری و حسن فتحی دارد كه با چنین فضاسازی‌هایی، این سرمایه‌ها را هدر می‌دهیم؟
مرور حواشی نمایش صورت حضرت حمزه سید الشهداء و حضرت عباس ساقی العطشاء نشان می‌دهد، چقدر جامعه به سمت روشنگری و چقدر به سمت عرفی شدن حركت كرده است.
بعد از سال‌ها انتظار، اثر شورانگیز و روشن‌گرانه مختارنامه ساخته دست سید داوود میرباقری چند مدتی است پخش می‌شود و از همان ابتدا حواشی ای برایش ایجاد شد كه بخشی از آن با هدف جذب مخاطب بیشتر بود و بخشی دیگر با نیاتی خاص.
البته نگارنده دستگاه نیت خوان و تقوا سنج ندارد ولی از همان ابتدای پخش مجموعه، برخی كه فضای مختارنامه را به ضرر خود می‌پنداشتند، با فضاسازی‌ها، پخش چهره حضرت عباس ابن علی(ع) را بهانه‌ای برای تضعیف این سریال قرار دادند.
در این میان سعی شد، این شبهه با طرح استفتاء از مراجع معظم تقلید ادامه یابد كه ایشان نظرات متفاوتی داشتند، برخی آن را بلا اشكال و سایرین نظر دیگری داشتند.
برخی تاكید داشته‌اند: چون ممكن است بازیگر این نقش، در نقشهای دیگر ـ و چه بسا نامناسب ـ ظاهر شود و این امر، موجب آزردگی خاطر بینندگان یا مخدوش شدن تصاویر ذهنی آنان میگردد، بهتر است چهره‌ی حضرت نمایان نشود.
با طرح این بحث عرفی، یاد حضور بازیگر فقید سینمای جهان آنتونی كویین در فیلم پیام؛ محمد رسول الله (۱۹۷۶) ساخته مرحوم مصطفی عقاد افتادم.
برغم حضور كویین در صدها فیلم هالیوودی، بازی روان و سراسر معنوی وی در فیلم محمد رسول الله هیچگاه از ذهن مخاطب قدیم و جدید پاك نمی‌شود و همواره خاطره‌ی خوبی از وی در اذهان وجود دارد.
نگارنده یادداشت هرچه در سابقه مخالفت و انتقاد علمای جهان اسلام و عرب (با آن ویژگی‌های مرتجعانه‌‌اش) درباره‌ی نمایش چهره حضرت حمزه عموی بزرگوار حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی(ص) جستجو كرد، چیزی نیافت.
نكته تلخ این است؛ چگونه تفسیر و تعبیر خط ابرو و بدن ورزیده‌ی حضرت عباس ابن علی(ع) با بیانی گاه سخیف توسط مداحان انتقادهایی چنین وسیع در پی نداشته است و حالیه نشان دادن چهره‌ی یك بازیگر مسلمان كه هیچ سابقه‌ای از وی وجود ندارد سراسر مشكل؟
چرا این فضاسازی‌های برای نمایش چهره پیامبران از جمله حضرت ابراهیم، حضرت عیسی بن مریم، سلیمان، یعقوب، یوسف، زكریا و یحیی صورت نگرفت، مگر نه این كه مقام نبوت، وحی و عصمت، جایگاهی رفیع نزد مومنین دارد؟
مگر عكس‌های هنری و مد روزی بازیگر نقش یوسف پیامبر، به دست آقایان استفتاییون نمی‌رسد؟ در آنجا خلاف عرف صورت نمی‌گیرد و با نمایش چهره حضرت عباس كه سلام خدا بر او باد، بی‌احترامی صورت می‌گیرد؟
مگر سینما و تلویزیون ایران چند میرباقری و حسن فتحی دارد كه با چنین فضاسازی‌هایی، این سرمایه‌ها را هدر می‌دهیم؟
مرور حواشی نمایش صورت حضرت حمزه سید الشهداء و حضرت عباس ساقی العطشاء نشان می‌دهد، چقدر جامعه به سمت روشنگری و چقدر به سمت عرفی شدن حركت كرده است.
مرجع : صادق مدیا
