کد مطلب : ۱۷۸۸۴
اگر کسی بخواهد قلوب را به وادی بلاء اهل بیت آشنا کند، باید خودش اهل این وادی باشد
در آستانه ایام فاطمیه، ذاکرین و شعرای مذهبی اهل بیت(علیهم السلام) شب گذشته در مسجد ارک تهران، به استقبال فاطمیه رفتند. در این مراسم حجت الاسلام والمسلمین میرباقری به سخنرانی در رابطه با ورود به وادی معرفت و محبت اهل بیت(علیهم السلام) پرداختند و مداح اهل بیت(ع) حاج منصور ارضی به عزاداری پرداختند.
در ادامه بخشی از سخنان حجت الاسلام والمسلمین بیان شده است؛
از محورهای کار ذاکرین و ادبای شعر آیینی یکی اینکه جامعه را به واقعه مصیبت اهل بیت(علیهم السلام) وارد می کنند جامعه مؤمنین را آشنا می کنند. و دوم اینکه جامعه مؤمنین را وارد سپهر هدایت اهل بیت می کنند. هر دو کار نقش مهمی در گسترش معرفت و محبت خدای بزرگوار در جامعه موحّدین دارد.
اگر مصائبی که اهل بیت تحمل کردند و ابتلائات و آزمایشات آنها نبود ، اگر شفاعت آنها نبود احدی از وادی ظلمات عبور نمی کرد و همه مؤمنین در وادی ظلمات می ماندند. در زیارت معروف حضرت زهرا(س) که می فرماید ای شخصیتی که خدای متعال تو را قبل از اینکه در لباس بشر بیافریند، امتحان کرده است و او را پایدار و ثابت در این امتحانات دیده است.
یکی از این امتحانات حضرت، امتحان سید الشهدا(ع) است و به دنبال این آزمایش عظیم، خدای متعال مزد این بلا را چند چیز قرار داد و یکی از آنها اینکه ائمه(علیهم السلام) بویژه امام زمان(عج الله تعالی فرجه الشریف) را در نسل سید الشهدا(علیه السلام) قرار داد. پس یکی از این بلاهایی که تحمل کردند جریان عاشوراست. اگر ایشان این بلا را تحمل نمی کردند، این معبر برای ما فراهم نمی شد. پس این یکی از خصوصیات و شئون اهل بیت(علیهم السلام) است که بلایشان معبر ماست به سوی نور.
در زیارت حضرت که می خوانیم صفات ایشان را یکی یکی می گوید: با هر که شما دوست باشید دوستم، با هر که دشمن باشید، دشمن هستم، هفت صفت را می گوید که اگر در این هفت صفت ما حضرت را تصدیق کنیم، شعار ولای حضرت را گفته ایم. پس یکی ولای حضرت است دوم تصدیق حضرت است و بعد از این در مقابل دینی که نبی اکرم(صلی الله علیه واله وسلم) و امیرالمؤمنین(علیه السلام) آورده اند باید پایداری کرد.
اگر این سه قدم را ما برای حضرت که معبر ماست برداشتیم، در خواست می کنیم از ایشان که شما ما را به حقیقت نبوت و ولایت ملحق کنید. اگر اینگونه شد، و وارد این وادی شدیم آن وقت به حقیقت توحید و طهارت می رسیم. حقیقت طهارت، طهارت توحید است. رسیدن به مقام طهارت توحید و عبور از وادی شرک، جهالت و ظلمات و غفلت، جز به صدیقه طاهره آن هم با ابتلاء و بلای آن حضرت، ممکن نیست.
یکی از کارهایی که ذاکرین اهل بیت(علیهم السلام) می کنند این است که جامعه مؤمنین را به بلاء معصومین نزدیک می کنند. وارد این وادی می کنند، یعنی آنها را وارد وادی توحید و طهارت می کنند. اگر کسی وارد این وادی نشد، این به مقام طهارت توحید نمی رسد. بیشترین کار شیطان این است که وسوسه می کند، بغض و غضب اهل بیت را در دل ما جا کند.
فرمود این وادی معرفت از دنیا آغاز می شود و تا آخرت ادامه دارد اما مدخلش در همین دنیاست. کسی که در دنیا وارد نشد، دیگر در آخرت نمی تواند وارد شود. امام، خود صراط مستقیم است. اینجا کار شاعر آیینی، ذاکر مشخص می شود که مؤمنین را باید وارد این مسیر کند و قلوب را به وادی معرفت و محبت برسانند. اگر کسی بخواهد قلوب را به وادی بلاء اهل بیت(علیهم السلام) آشنا کند، به وادی محبت و معرفت ولایت برساند، باید خودش اهل این وادی باشد و الّا مشکل ایجاد می کند.
در ادامه این مراسم حاج منصور ارضی به مناجات و عزاداری پرداختند:
چو دوستـي تو يک عمـر گشته عادت من
چـه وحشتـي بود از مـردن و اِعـادتِ من
چو با ولاي تـو بسرشتـه اند آب و گِلــم
تفـاوتـي نکنــد مـرگ يـا ولادت من
گَـرَم ز خويـش بـرانـي يـا کـه بنــوازي
نمي شـودکـم از سـرِ مـويـي ارادت من
خوشـم به بستـر بيمـاري و کشيـدن رنج
بدان اميدکه آيي تو بر عيـادت من
در ادامه بخشی از سخنان حجت الاسلام والمسلمین بیان شده است؛
از محورهای کار ذاکرین و ادبای شعر آیینی یکی اینکه جامعه را به واقعه مصیبت اهل بیت(علیهم السلام) وارد می کنند جامعه مؤمنین را آشنا می کنند. و دوم اینکه جامعه مؤمنین را وارد سپهر هدایت اهل بیت می کنند. هر دو کار نقش مهمی در گسترش معرفت و محبت خدای بزرگوار در جامعه موحّدین دارد.
اگر مصائبی که اهل بیت تحمل کردند و ابتلائات و آزمایشات آنها نبود ، اگر شفاعت آنها نبود احدی از وادی ظلمات عبور نمی کرد و همه مؤمنین در وادی ظلمات می ماندند. در زیارت معروف حضرت زهرا(س) که می فرماید ای شخصیتی که خدای متعال تو را قبل از اینکه در لباس بشر بیافریند، امتحان کرده است و او را پایدار و ثابت در این امتحانات دیده است.
یکی از این امتحانات حضرت، امتحان سید الشهدا(ع) است و به دنبال این آزمایش عظیم، خدای متعال مزد این بلا را چند چیز قرار داد و یکی از آنها اینکه ائمه(علیهم السلام) بویژه امام زمان(عج الله تعالی فرجه الشریف) را در نسل سید الشهدا(علیه السلام) قرار داد. پس یکی از این بلاهایی که تحمل کردند جریان عاشوراست. اگر ایشان این بلا را تحمل نمی کردند، این معبر برای ما فراهم نمی شد. پس این یکی از خصوصیات و شئون اهل بیت(علیهم السلام) است که بلایشان معبر ماست به سوی نور.
در زیارت حضرت که می خوانیم صفات ایشان را یکی یکی می گوید: با هر که شما دوست باشید دوستم، با هر که دشمن باشید، دشمن هستم، هفت صفت را می گوید که اگر در این هفت صفت ما حضرت را تصدیق کنیم، شعار ولای حضرت را گفته ایم. پس یکی ولای حضرت است دوم تصدیق حضرت است و بعد از این در مقابل دینی که نبی اکرم(صلی الله علیه واله وسلم) و امیرالمؤمنین(علیه السلام) آورده اند باید پایداری کرد.
اگر این سه قدم را ما برای حضرت که معبر ماست برداشتیم، در خواست می کنیم از ایشان که شما ما را به حقیقت نبوت و ولایت ملحق کنید. اگر اینگونه شد، و وارد این وادی شدیم آن وقت به حقیقت توحید و طهارت می رسیم. حقیقت طهارت، طهارت توحید است. رسیدن به مقام طهارت توحید و عبور از وادی شرک، جهالت و ظلمات و غفلت، جز به صدیقه طاهره آن هم با ابتلاء و بلای آن حضرت، ممکن نیست.
یکی از کارهایی که ذاکرین اهل بیت(علیهم السلام) می کنند این است که جامعه مؤمنین را به بلاء معصومین نزدیک می کنند. وارد این وادی می کنند، یعنی آنها را وارد وادی توحید و طهارت می کنند. اگر کسی وارد این وادی نشد، این به مقام طهارت توحید نمی رسد. بیشترین کار شیطان این است که وسوسه می کند، بغض و غضب اهل بیت را در دل ما جا کند.
فرمود این وادی معرفت از دنیا آغاز می شود و تا آخرت ادامه دارد اما مدخلش در همین دنیاست. کسی که در دنیا وارد نشد، دیگر در آخرت نمی تواند وارد شود. امام، خود صراط مستقیم است. اینجا کار شاعر آیینی، ذاکر مشخص می شود که مؤمنین را باید وارد این مسیر کند و قلوب را به وادی معرفت و محبت برسانند. اگر کسی بخواهد قلوب را به وادی بلاء اهل بیت(علیهم السلام) آشنا کند، به وادی محبت و معرفت ولایت برساند، باید خودش اهل این وادی باشد و الّا مشکل ایجاد می کند.
در ادامه این مراسم حاج منصور ارضی به مناجات و عزاداری پرداختند:
چو دوستـي تو يک عمـر گشته عادت من
چـه وحشتـي بود از مـردن و اِعـادتِ من
چو با ولاي تـو بسرشتـه اند آب و گِلــم
تفـاوتـي نکنــد مـرگ يـا ولادت من
گَـرَم ز خويـش بـرانـي يـا کـه بنــوازي
نمي شـودکـم از سـرِ مـويـي ارادت من
خوشـم به بستـر بيمـاري و کشيـدن رنج
بدان اميدکه آيي تو بر عيـادت من
مرجع : وارث
