کد مطلب : ۲۶۳۱۱
هنرمندان عاشورایی در ورطه تكرار افتاده‌اند/ از نوآوری نترسیم
نمایشگاه آثار رسیده به سوگواره هنرهای عاشورایی به همت حوزه هنری از ۶ آبان‌ماه افتتاح خواهد شد. این سوگواره كه در دو بخش پوستر و تصویرسازی فعالیت خواهد كرد، موضوع های مورد نظر خود را در زمینه طراحی پوستر به شرح «حماسه عاشورا» و «حسین(ع) تنها نمی ماند» و در زمینه تصویرسازی به شرح «حربن یزید ریاحی» و «قیس بن مسهر صیداوی» اعلام كرد.
عصر یك‌شنبه ۲۵ مرداد كارگاهی با حضور مرتضی گودرزی دیباج مدیر مركز هنرهای تجسمی حوزه هنری و علی عباسی استاد دانشگاه شهید بهشتی و جمعی از هنرمندان و طراحان سوگواره عاشورایی برگزار شد.
این كارگاه با محوریت نشانه‌شناسی آثار عاشورایی برپا شد كه گودرزی دیباج در ابتدای مراسم با اشاره به كارهای انجام گرفته در زمینه عاشورا گفت: آثار خلق شده در طول سالیان این ادعا را ثابت كرده است كه هنرمندان ما به ورطه تكرار افتاده‌اند و آثار نو و بدیعی در زمینه عاشورا خلق نمی شود.
وی همچنین تصریح كرد: آثاری كه در این زمینه كار می شود متاسفانه دندان‌گیر نبوده و از لحاظ المان‌های به كار گرفته شده و مفاهیمی كه مورد نظر هنرمندان بوده، همواره آثار قبلی به نحوی تكرار می شود. این نشان می دهد هنرمندان ما در این زمینه به خود جرات نوآوری و خلق آثار بدیع و المان‌های نو را نمی‌دهند.
هنرمندان از مطالعه دور شده اند
مدیر مركز هنرهای تجسمی حوزه هنری همچنین با گلایه از آثار خلق شده تكراری، درباره دلیل این اتفاق توضیح داد: به نظر می رسد كه یكی از مهم‌ترین دلایل این تكرار، دور شدن هنرمندان ما از مطالعه تئوری ها باشد. هنرمند امروز می بایست نشانه شناسی را كه یكی از مهم ترین علوم مورد استفاده کارش هست یاد بگیرد و به تحلیل آثار برتر بپردازد تا از خلال آنها به ایده های نو دست یازد.
علی عباسی استاد نشانه شناسی دانشگاه شهید بهشتی در ادامه این كارگاه به تدریس نشانه شناسی از منظر مكتب پاریس پرداخت و گفت: كار ما اینجا تحلیل گفتمان نیست. بلكه ما اینجا می خواهیم، بدانیم نشانه شناسی چیست و چرا باید آن را یاد بگیریم. به این ترتیب با یادگیری نشانه‌شناسی می توانیم یك متن یا یك تابلو را بخوانیم.
وی در ادامه توضیح داد: هر متن و یا تابلو و یا هر اثر هنری دیگری دارای نظام ارزشی مختص به خود است كه می بایست برای خواندن و مواجهه صحیح با آن در گام نخست نظام ارزشی آن تابلو و اثر را كشف كنیم. نشانه شناسی این توانایی را به ما می دهد تا بتوانیم با درك درست نظام ارزشی آثار خلق شده، از آن خوانش درست و دقیقی داشته باشیم. در واقع اینكه ما چطور یك اثر را بخوانیم را اینجا یاد می گیریم.
عباسی در تعریف نشانه گفت: نشانه از دو عنصر دال و مدلول تشكیل شده است. كار نشانه شناسی مانند زبان شناسی است. در زبان شناسی نهایتا یك جمله مورد بررسی قرار می گیرد اما در نشانه شناسی یك معنای كلی در نظر گرفته و بررسی می‌شود.
این استاد دانشگاه درباره فرایند تبدیل نماد به نشانه گفت: برای اینكه یك نشانه را به یك نماد تبدیل كنیم باید آن فاصله را از میان برداریم. آن فاصله وقتی برداشته می شود كه ما قراردادهای اعتباری را كه نشانه را تولید كرده از بین ببریم و خود پدیده را جایگزین آن كنیم.
وی در این باره به شرح مثالی از تعزیه پرداخت و توضیح داد: در تعزیه این اتفاق به صورت شگرفی رخ می دهد. خصوصا در تعزیه های سنتی كه در مناطق بكرتر برگزار می شود. مثلا كسی كه نقش امام حسین(ع) را بازی می كند فروشنده عادی محله است. مردم و اطرافیان هم او را می شناسند. این فروشنده نقش امام حسین(ع) را بازی می كند و به لحظه شهادت نزدیك می شود و به زمین می افتد و مردم هم در حالی كه می دانند او یک بازیگر است باز هم آن چنان در جریان تعزیه قرار می گیرند كه می خواهند دست كسی را كه بر زمین افتاده است بگیرند و آنها درواقع دست بازیگر نقش امام حسین (ع) را می گیرند.
عصر یك‌شنبه ۲۵ مرداد كارگاهی با حضور مرتضی گودرزی دیباج مدیر مركز هنرهای تجسمی حوزه هنری و علی عباسی استاد دانشگاه شهید بهشتی و جمعی از هنرمندان و طراحان سوگواره عاشورایی برگزار شد.
این كارگاه با محوریت نشانه‌شناسی آثار عاشورایی برپا شد كه گودرزی دیباج در ابتدای مراسم با اشاره به كارهای انجام گرفته در زمینه عاشورا گفت: آثار خلق شده در طول سالیان این ادعا را ثابت كرده است كه هنرمندان ما به ورطه تكرار افتاده‌اند و آثار نو و بدیعی در زمینه عاشورا خلق نمی شود.
وی همچنین تصریح كرد: آثاری كه در این زمینه كار می شود متاسفانه دندان‌گیر نبوده و از لحاظ المان‌های به كار گرفته شده و مفاهیمی كه مورد نظر هنرمندان بوده، همواره آثار قبلی به نحوی تكرار می شود. این نشان می دهد هنرمندان ما در این زمینه به خود جرات نوآوری و خلق آثار بدیع و المان‌های نو را نمی‌دهند.
هنرمندان از مطالعه دور شده اند
مدیر مركز هنرهای تجسمی حوزه هنری همچنین با گلایه از آثار خلق شده تكراری، درباره دلیل این اتفاق توضیح داد: به نظر می رسد كه یكی از مهم‌ترین دلایل این تكرار، دور شدن هنرمندان ما از مطالعه تئوری ها باشد. هنرمند امروز می بایست نشانه شناسی را كه یكی از مهم ترین علوم مورد استفاده کارش هست یاد بگیرد و به تحلیل آثار برتر بپردازد تا از خلال آنها به ایده های نو دست یازد.
علی عباسی استاد نشانه شناسی دانشگاه شهید بهشتی در ادامه این كارگاه به تدریس نشانه شناسی از منظر مكتب پاریس پرداخت و گفت: كار ما اینجا تحلیل گفتمان نیست. بلكه ما اینجا می خواهیم، بدانیم نشانه شناسی چیست و چرا باید آن را یاد بگیریم. به این ترتیب با یادگیری نشانه‌شناسی می توانیم یك متن یا یك تابلو را بخوانیم.
وی در ادامه توضیح داد: هر متن و یا تابلو و یا هر اثر هنری دیگری دارای نظام ارزشی مختص به خود است كه می بایست برای خواندن و مواجهه صحیح با آن در گام نخست نظام ارزشی آن تابلو و اثر را كشف كنیم. نشانه شناسی این توانایی را به ما می دهد تا بتوانیم با درك درست نظام ارزشی آثار خلق شده، از آن خوانش درست و دقیقی داشته باشیم. در واقع اینكه ما چطور یك اثر را بخوانیم را اینجا یاد می گیریم.
عباسی در تعریف نشانه گفت: نشانه از دو عنصر دال و مدلول تشكیل شده است. كار نشانه شناسی مانند زبان شناسی است. در زبان شناسی نهایتا یك جمله مورد بررسی قرار می گیرد اما در نشانه شناسی یك معنای كلی در نظر گرفته و بررسی می‌شود.
این استاد دانشگاه درباره فرایند تبدیل نماد به نشانه گفت: برای اینكه یك نشانه را به یك نماد تبدیل كنیم باید آن فاصله را از میان برداریم. آن فاصله وقتی برداشته می شود كه ما قراردادهای اعتباری را كه نشانه را تولید كرده از بین ببریم و خود پدیده را جایگزین آن كنیم.
وی در این باره به شرح مثالی از تعزیه پرداخت و توضیح داد: در تعزیه این اتفاق به صورت شگرفی رخ می دهد. خصوصا در تعزیه های سنتی كه در مناطق بكرتر برگزار می شود. مثلا كسی كه نقش امام حسین(ع) را بازی می كند فروشنده عادی محله است. مردم و اطرافیان هم او را می شناسند. این فروشنده نقش امام حسین(ع) را بازی می كند و به لحظه شهادت نزدیك می شود و به زمین می افتد و مردم هم در حالی كه می دانند او یک بازیگر است باز هم آن چنان در جریان تعزیه قرار می گیرند كه می خواهند دست كسی را كه بر زمین افتاده است بگیرند و آنها درواقع دست بازیگر نقش امام حسین (ع) را می گیرند.
مرجع : مهر
