مصطفی مهرانزاده از شاعران آئینیسرای کشورمان به مناسبت فرا رسیدن ایام محرمالحرام و عزای حسینی، شعر خود را به سید و سالار شهیدان، امام حسین(ع) تقدیم کرد. در ادامه این شعر از نظر میگذرد:
«تشنه ماندم کربلا در حسرت آب روان
من حسین فاطمه(ع)، امام مظلوم جهان
بسته گرداندی چرا بر کام من دریای آب
میرود سوز عطش از سینهام تا آسمان
بار الها کن نظر تنها کنون من ماندهام
در پناهم تو بگیر یا رب پناه بیکسان
این چه رسمیست کربلا این جفا با اهل دین
من دو روزی کربلا بر تو بباشم میهمان
من حسین، سبط پیمبر وارث قرآن منم
من امام دین حق، اینک منم صاحب زمان
سوز تبسوز عطش در خود گدازد اصغرم
رنگ رخ برگشته است و چاک چاک گشته زبان
ماندهام بیقطره آبی تر کنم لبهای او
در مقابل رود و موج، دریای آب بیکران
میزنم فریاد تا آبی دهند این طفل را
جای آب آرند به میدان، نیزه و تیر و کمان
دیده بر هم برنهاده کودک بیشیر من
تیر سه شعبه نشسته بر گلوی هدهد بسته دهان»