«می‌شنوی بگوش جان، نوای زنگ قافله»

عبدالمجید فرائی، شاعر آئینی‌سرای کشورمان، شعری با عنوان «نوای زنگ قافله» را به مناسبت شهادت امام حسین(ع) سروده که شامل 12 بیت است. در ادامه این شعر را زمزمه می‌کنیم: «بخون تپیده نوگلان، فروکشیده غائله ز اهل بیت ناله و ز کوفیان مجادله به روی خار، کودکان، چه بابرهنه می‌دوند ببین تمام پایشان، شکوفه‌های آبله به شام شوم می‌رود، ردیف اشتران مست امیر کاروان شده، زنی عفیف و عاقله به اشتران نشانده‌اند، کودکان نازنین می‌شنوی بگوش جان، نوای زنگ قافله سری به روی نیزه‌ای، چو آفتاب می‌رود خدا نظاره می‌کند، ناز حبیب می‌خرد بیا بگوش جان شنو، تلاوت از لبان او به آیه آیه از لبش، از همگان دل ببرد تمام عرشیان کنون، به پیشواز آمدند به روی خاک آیتی، می‌گذرد، می‌گذرد فرود آی بر زمین، ز آسمان معرفت می‌شنوی بگوش جان، نوای زنگ قافله رقیه گوید: عمه جان، بیا کنار من بمان زنند شامیان مرا، میان جمع کودکان پدر، عمو، برادرم، به آسمان پریده‌اند فقط پناه ما تویی در این میانه عمه جان به هر طرف نظرکنم، بلا انیس من شده به ما نظر همی کند، سکوت کرده آسمان عمه مهربان من، به لب رسیده جان من می‌شنوی بگوش جان، نوای زنگ قافله»