پروانه نجات شهيدان محشرست

به گزارش خیمه، بابافغاني شيرازي چهره ممتاز شعر دوره تيموري است كه سبك او سال‌ها توسّط غزل‌سرايان سده دهم، تقليد مي‌شده است.

حتّي برخي از محقّقان طرزسرايش مبدعان سـبـك و مكتب وقوع را در ابتداي امر، متاثّر از شيوه سرايش وي در اشعارش دانسته‌اند. زمان فوت وي به روشني معلوم نيست. او در سرايش مراثي نيز يد طولايي داشته است.

بابافغاني شيرازي درباره واقعه كربلا مي‌سرايد:
هر گل كه بر دميد ز‌هامون كربلا
دارد نشان تازه مدفون كربلا

پروانه نجات شهيدان محشرست
مهر طلا ببين شده گلگون كربلا

در جستجوي گوهر يكدانه نجف
كردم روان دو رود به جيحون كربلا

نيل است هر عشور به بيت الحزن روان
از ديده‌هاي مردم محزون كربلا

در هر قبيله، از قِبَل خوان اهل بيت
ماتم رسيده‌اي شده مجنون كربلا

بس فتنه‌ها كه بر سرِ مروانيان رسيد
وقت طلوع اختر گردون كربلا

بردند داغ فتنه آخرْ زمان به خاك
مرغانِ زخم خورده مفتون كربلا

گرگان پير، دامن پيراهن حسين
ناحق زدند در عرق خون كربلا

خونابه روان جگر پاره حسين
در هر ديار سر زده بيرون كربلا