کد مطلب : ۵۸۷
یک كارگردان تئاتر:
«تعزيه» در ذاتش عنصری از نمايش خيابانی دارد
به گزارش خیمه، مريم كاظمی در مورد تفاوت تئاتر خيابانی با ساير گونه‌های تئاتری افزود: «اگر بخواهيم تعاريف تئوری كتاب‌های تخصصی در اين عرصه را كنار بگذاريم می‌توان عنوان كرد نمايش‌های صحنه‌ای نمايش‌هايی هستند كه دارای يك شروع و پايان مشخص هستند و معمولاً منظور خود را در طول تمرين‌ها به دست می‌آورند.»
این کارگردان تصریح کرد: «نمایش‌های صحنه‌ای از اولين شب اجرا تا آخرين شب از جنبه محتوايی تكرار می‌شوند ولی تئاتر خيابانی می‌داند از كجا شروع می‌كند و نمی‌داند با چه پايان می‌يابد و هر اجرا با اجرای گذشته متفاوت است.»
بازيگر نمايش «سفارتخانه» تاكيد كرد: «نمايش تعزيه در ذات خود عنصری از نمايش خيابانی را دارد و آن مشاركت فعال تماشاگر است؛ البته اين مشاركت از پيش تعيين‌شده، آگاهانه و اعتقادی است، لذت تكرار آن تماشاچی را راضی می‌كند كه اين نقطه افتراق آن با تئاتر خيابانی است و اگر شما به عنوان كارگردان روی اين جنبه نمايش تعزيه تاكيد داريد، بهتر است خيابانی كار نكنيد.»
نويسنده و كارگردان نمايش «رويای ماه» در مورد آسيب‌شناسی تئاتر خيابانی گفت: «جامعه ما هنوز در ابتدای راه آموزش مفاهيم زندگی اجتماعی و حقوق شهروندی است؛ هنوز نمی‌دانيم چگونه به صورت خودجوش و آزادانه نسبت به پديده‌ها واكنش نشان دهيم، بنابراين يكی از مهم‌ترين كاركردهای تئاتر خيابانی كه مشاركت رها و بی‌قيد و شرط تماشاگر است، عقيم می‌ماند.»
وی ادامه داد: «از طرفی تماشاگر تئاتر خيابانی بدون پرداخت هيچ نوع هزينه‌ای می‌تواند به ديدن تئاتر خيابانی بنشيند؛ كسی منتظر واكنش حتمی او نيست و ضمناً هر بيننده می‌تواند شاهد واكنش تماشاچيان ديگر هم باشد و يك سرگرمی ديگر به سرگرمی‌های او افزوده می‌شود.»
كارگردان نمايش «خوانين پنج قلعه» در مورد انتقال مفاهيم دينی در قالب نمايش خيابانی گفت: «نمايش خيابانی يعنی نمايش در خيابان كه محل مناظره است و اگر بخواهيد مفاهيم قرآنی و دينی را در اين حيطه به نمايش دربياوريد می‌توانيد از طريق تئاتر خيابانی اقدام كنيد؛ به‌هر صورت مفاهيم قرآنی و مذهبی اين توان را دارد كه هم در قالب تئاتر صحنه و خيابان به مخاطبان عرضه شود.»
اين كارگردان در مورد استفاده غرب از تئاتر خيابانی براي انتقال مفاهيم مذهبی گفت: «اگر كارگردان و يا گروه نمايش غربی عمدتاً مسيحيان را در نظر بگيريم كه نياز به طرح مسئله‌ای با مفهوم مذهبی داشته باشند و بخواهند آن را به چالش، بحث و نظر بكشانند، می‌توانند سراغ يك نمايش خيابانی بروند و تماشاچی هم با چنين زمينه‌ای به ديدن نمايش می‌رود چناچه بارها اسطوره‌های كتاب مقدس در ذهن فيلسوفان و هنرمندان به چالش كشيده شده است.»
این کارگردان تصریح کرد: «نمایش‌های صحنه‌ای از اولين شب اجرا تا آخرين شب از جنبه محتوايی تكرار می‌شوند ولی تئاتر خيابانی می‌داند از كجا شروع می‌كند و نمی‌داند با چه پايان می‌يابد و هر اجرا با اجرای گذشته متفاوت است.»
بازيگر نمايش «سفارتخانه» تاكيد كرد: «نمايش تعزيه در ذات خود عنصری از نمايش خيابانی را دارد و آن مشاركت فعال تماشاگر است؛ البته اين مشاركت از پيش تعيين‌شده، آگاهانه و اعتقادی است، لذت تكرار آن تماشاچی را راضی می‌كند كه اين نقطه افتراق آن با تئاتر خيابانی است و اگر شما به عنوان كارگردان روی اين جنبه نمايش تعزيه تاكيد داريد، بهتر است خيابانی كار نكنيد.»
نويسنده و كارگردان نمايش «رويای ماه» در مورد آسيب‌شناسی تئاتر خيابانی گفت: «جامعه ما هنوز در ابتدای راه آموزش مفاهيم زندگی اجتماعی و حقوق شهروندی است؛ هنوز نمی‌دانيم چگونه به صورت خودجوش و آزادانه نسبت به پديده‌ها واكنش نشان دهيم، بنابراين يكی از مهم‌ترين كاركردهای تئاتر خيابانی كه مشاركت رها و بی‌قيد و شرط تماشاگر است، عقيم می‌ماند.»
وی ادامه داد: «از طرفی تماشاگر تئاتر خيابانی بدون پرداخت هيچ نوع هزينه‌ای می‌تواند به ديدن تئاتر خيابانی بنشيند؛ كسی منتظر واكنش حتمی او نيست و ضمناً هر بيننده می‌تواند شاهد واكنش تماشاچيان ديگر هم باشد و يك سرگرمی ديگر به سرگرمی‌های او افزوده می‌شود.»
كارگردان نمايش «خوانين پنج قلعه» در مورد انتقال مفاهيم دينی در قالب نمايش خيابانی گفت: «نمايش خيابانی يعنی نمايش در خيابان كه محل مناظره است و اگر بخواهيد مفاهيم قرآنی و دينی را در اين حيطه به نمايش دربياوريد می‌توانيد از طريق تئاتر خيابانی اقدام كنيد؛ به‌هر صورت مفاهيم قرآنی و مذهبی اين توان را دارد كه هم در قالب تئاتر صحنه و خيابان به مخاطبان عرضه شود.»
اين كارگردان در مورد استفاده غرب از تئاتر خيابانی براي انتقال مفاهيم مذهبی گفت: «اگر كارگردان و يا گروه نمايش غربی عمدتاً مسيحيان را در نظر بگيريم كه نياز به طرح مسئله‌ای با مفهوم مذهبی داشته باشند و بخواهند آن را به چالش، بحث و نظر بكشانند، می‌توانند سراغ يك نمايش خيابانی بروند و تماشاچی هم با چنين زمينه‌ای به ديدن نمايش می‌رود چناچه بارها اسطوره‌های كتاب مقدس در ذهن فيلسوفان و هنرمندان به چالش كشيده شده است.»
مرجع : سايت خبری قرآنی
