کد مطلب : ۱۲۳۵۹
جشنواره تئاتر حقیقت؛ مهم و تاثیرگذار
امیر دژاکام
به تجمیع جشنواره‌های دینی معتقدم؛ چرا که به نوعی هدف و پیام همه آنها مشترک است و معطوف به گزاره‌های دینی است.
برگزاری چندین جشنواره در طول سال انرژی، امکانات و نیروهای خانواده تئاتر را تقسیم می‌کند و در واقع هر چند با افزایش کمیت مواجه هستیم اما باعث افت کیفیت می‌شود.
اما در همان حال نباید از یاد برد که جشنواره تئاتر حقیقت زمانی با موفقیت روبرو خواهد شد که پیش شرط‌هایی را رعایت کند.
تاکنون جشنواره‌ها برای خود اختیاراتی را تعریف کرده‌اند، موضوع با اختیار برگزارکنندگان تعریف می‌شود؛ زمان تحویل آثار، کارشناسان انتخاب متون، مکان تمرین، هیأت انتخاب آثار و زمان اجرا، میزان بودجه و اجرا یا عدم اجرای عمومی اثر همه با اختیار برگزارکنندگان جشنواره اجرا می‌شود. این همه اختیارات، مسئولیت‌هایی با خود به همراه می‌آورد که به آنها خواهیم پرداخت:
گروه اجرا در مقابل نوشته‌‌ای که ارسال شده باید پاسخگو باشد و کارشناسان در مقابل عدم اولویت یا رد آثار باید با نویسنده‌ها به گفت‌وگو بنشینند. حتی اگر مستلزم صرف زمان زیادی باشد. یعنی حداقل حق نویسنده، گفت‌وگو با اوست.
در جشنواره‌های ما شصت کار تمرین شده و چهل کار رد می‌شود؛ در حالی که اگر از آغاز به پیشینه کارگردان، حرفه‌ای بودن یا دانشگاهی بودن وی توجه کنند و یا اینکه کارگردان تازه کار حداقل سه تجربه دستیاری داشته باشد ضرورتی ندارد این همه متن پذیرفته شده و این همه کار رد شود. باید از همان ابتدا روی بیست اثر سرمایه‌گذاری کرد و به تمام آنها امکان اجرا داد.
وقتی چهل کار رد می‌شود یعنی حداقل چهارصد نفر را نسبت به فرهنگ و هنر بدبین کرده‌ایم. همچنان که در مورد متن معیار وجود دارد، کارگردان‌ها هم بایستی مورد ارزیابی قرار گیرند و جشنواره در قبال کارگردانانی که مورد تأیید قرار گرفته‌اند، احساس مسئولیت داشته باشد.
بخشی از این احساس مسئولیت به اختصاص محل تمرین باز می‌گردد و اینکه متناسب با حجم اثر و تعداد بازیگر امکانات اختصاص یابد. همچنین مکان اجرا از آغاز باید با گروه هماهنگ شود.
همچنین بعد از پایان اجرا نباید گروه را به حال خود رها کرد. گروه که نمی‌تواند دکور نمایش را وسط خیابان بگذارد بلکه باید تدبیری برای آن اندیشیده شود.
همچنین تکلیف اجرای عمومی گروه‌ها باید مشخص شود. نمی‌توان آن را نوبتی کرد؛ چرا که نوبتی نمی‌توان کار خلاقه تولید کرد.
با چنین تغییرات ساختاری است که جشنواره تئاتر حقیقت می‌تواند جشنواره‌ای مهم و تأثیرگذار باشد.
برگزاری چندین جشنواره در طول سال انرژی، امکانات و نیروهای خانواده تئاتر را تقسیم می‌کند و در واقع هر چند با افزایش کمیت مواجه هستیم اما باعث افت کیفیت می‌شود.
اما در همان حال نباید از یاد برد که جشنواره تئاتر حقیقت زمانی با موفقیت روبرو خواهد شد که پیش شرط‌هایی را رعایت کند.
تاکنون جشنواره‌ها برای خود اختیاراتی را تعریف کرده‌اند، موضوع با اختیار برگزارکنندگان تعریف می‌شود؛ زمان تحویل آثار، کارشناسان انتخاب متون، مکان تمرین، هیأت انتخاب آثار و زمان اجرا، میزان بودجه و اجرا یا عدم اجرای عمومی اثر همه با اختیار برگزارکنندگان جشنواره اجرا می‌شود. این همه اختیارات، مسئولیت‌هایی با خود به همراه می‌آورد که به آنها خواهیم پرداخت:
گروه اجرا در مقابل نوشته‌‌ای که ارسال شده باید پاسخگو باشد و کارشناسان در مقابل عدم اولویت یا رد آثار باید با نویسنده‌ها به گفت‌وگو بنشینند. حتی اگر مستلزم صرف زمان زیادی باشد. یعنی حداقل حق نویسنده، گفت‌وگو با اوست.
در جشنواره‌های ما شصت کار تمرین شده و چهل کار رد می‌شود؛ در حالی که اگر از آغاز به پیشینه کارگردان، حرفه‌ای بودن یا دانشگاهی بودن وی توجه کنند و یا اینکه کارگردان تازه کار حداقل سه تجربه دستیاری داشته باشد ضرورتی ندارد این همه متن پذیرفته شده و این همه کار رد شود. باید از همان ابتدا روی بیست اثر سرمایه‌گذاری کرد و به تمام آنها امکان اجرا داد.
وقتی چهل کار رد می‌شود یعنی حداقل چهارصد نفر را نسبت به فرهنگ و هنر بدبین کرده‌ایم. همچنان که در مورد متن معیار وجود دارد، کارگردان‌ها هم بایستی مورد ارزیابی قرار گیرند و جشنواره در قبال کارگردانانی که مورد تأیید قرار گرفته‌اند، احساس مسئولیت داشته باشد.
بخشی از این احساس مسئولیت به اختصاص محل تمرین باز می‌گردد و اینکه متناسب با حجم اثر و تعداد بازیگر امکانات اختصاص یابد. همچنین مکان اجرا از آغاز باید با گروه هماهنگ شود.
همچنین بعد از پایان اجرا نباید گروه را به حال خود رها کرد. گروه که نمی‌تواند دکور نمایش را وسط خیابان بگذارد بلکه باید تدبیری برای آن اندیشیده شود.
همچنین تکلیف اجرای عمومی گروه‌ها باید مشخص شود. نمی‌توان آن را نوبتی کرد؛ چرا که نوبتی نمی‌توان کار خلاقه تولید کرد.
با چنین تغییرات ساختاری است که جشنواره تئاتر حقیقت می‌تواند جشنواره‌ای مهم و تأثیرگذار باشد.
