کد مطلب : ۲۵۴۳
فريدون شهبازيان:
موسيقيدانان متعهد آماده همکاري با مداحان هستند
به گزارش خیمه، شايد اولين نکته در مورد نوحه هاي امروزي که بسيار درباره آن صحبت شده موضوع نغمه هاي مورد استفاده در نوحه ها باشد؛ فريدون شهبازيان در اين باره مي گويد: «آنچه در سال هاي اخير به عنوان ملودي يا نغمه يک نوحه در مراسم عزاداري و مداحي شنيده مي شود بيشتر شامل آثاري است که برگفته از ترانه هاي مرسوم و آهنگ هاي قديمي برخي خواننده هاي قديمي است؛ اين نوع رفتار هم در جشن‌ها و هم در مراسم عزاداري مشاهده مي شود که هيچ يک از اين محافل شايسته شان و نام اهل بيت(ع) نيست منتهي چون اهل بيت(ع) و مراسم منسوب به اين بزرگان نزد مردم ما بسيار عزيز است، مردم همراه با همين آثار که از نظر هنري در شان آن بزرگواران نيستند شادي و گريه مي کنند و نسبت به آنها خورده اي نمي گيرند و برايشان احترام قائلند.»
وي مي افزايد: «شنيده‌ام که سازمان تبليغات اسلامي ستادي براي ساماندهي مداح ها تشکيل داده است. البته من زياد در جريان جزئيات شيوه کار اين ستاد نيستم اما مهمترين اشکالي که در اين قضيه وجود دارد اين است که متاسفانه بخش نغمه پردازي در نوحه‌خواني‌ها را جزو موسيقي به حساب نمي‌آورند و به همين دليل از متخصصان متعهد در اين زمينه کمک نمي گيرند.»
اين آهنگساز درباره آسيب‌هاي استفاده نکردن از متخصصان فن موسيقي در مسئله نوحه‌خواني‌ها گفت: «استفاده نامناسب و غيراصولي از نغمه ها در نوحه ها و به کار بردن چندين ملودي مختلف و نامناسب، آثاري را به وجود مي آورد که از نظر هنري نازل هستند و حتي در بسياري از مواقع حرمت مراسم مذهبي را خدشه‌دار مي‌کنند.»
شهبازيان که سال 75 ديپلم افتخار بهترين آهنگساز فيلم فجر را در يافت کرده و سابقه همکاري با بسياري از بزرگان موسيقي ايران را از جمله محمد رضا شجريان در کارنامه خود دارد، مي‌افزايد: «همانطور که در زمينه شعر مي‌بايست به شاعران خوب و متعهد در اين زمينه سفارش کار داد در حوزه ساخت نغمه براي يک نوحه نيز کار را بايد به موسيقيداني که دغدغه‌هاي مذهبي داشته باشد، سپرد.»
وي گفت: «باور کنيد در همين تکايا و حسينيه‌ها چنان آثار فاخر و متناسب با شان اهل بيت (ع) مي‌توان خلق کرد که حتي کساني که اعتقادات مذهبي ضعيفي دارند و از چنين مراسمي دوري مي‌کنند نيز تحت‌تاثير قرار گيرند. يادم مي آيد در گذشته، حسينيه ها گروه هايي داشتند که در اين زمينه فعال بودند و تمرين مي کردند.»
شهبازيان ادامه داد: «اين روال کارها که يک ملودي از اينجا و يک ملودي از جاي ديگر را سرهم بندي کنند بايد اصلاح شود. بايد از هنرمندان معتقد در اين امر استفاده شود، البته بايد توجه داشت هر آهنگسازي شايسته فعاليت در اين عرصه نيست.»
وي در مورد ابزارآلات موسيقي مانند ارگ و سازهاي ديگري که در برخي حسينيه‌ها استفاده مي‌شود، نيز گفت: «من به لحاظ علمي و هنري معتقدم اين سازهايي که در برخي تکايا به کار مي روند اصلا هيچ سنخيتي با چنين مراسمي ندارند؛ فقط براي حفظ ريتم از برخي سازهاي ضربي مانند طبل يا دوهل مي توان استفاده کرد تا ترجيع بندي که تکرار مي شود از ريتم خارج نشود.»
شهبازيان افزود: «تنها نمونه قدرتمندي که در اين زمينه در سال هاي اخير مشاهده کرده ام کار سليم موذن زاده است که واقعا در موقع شنيدن نوحه اش قلبم را تکان مي دهد. موذن زاده جزو کساني است که آنچه مي خواند تمام وجودش را پرکرده است و ادا در نمي آورد.»
وي مي افزايد: «شنيده‌ام که سازمان تبليغات اسلامي ستادي براي ساماندهي مداح ها تشکيل داده است. البته من زياد در جريان جزئيات شيوه کار اين ستاد نيستم اما مهمترين اشکالي که در اين قضيه وجود دارد اين است که متاسفانه بخش نغمه پردازي در نوحه‌خواني‌ها را جزو موسيقي به حساب نمي‌آورند و به همين دليل از متخصصان متعهد در اين زمينه کمک نمي گيرند.»
اين آهنگساز درباره آسيب‌هاي استفاده نکردن از متخصصان فن موسيقي در مسئله نوحه‌خواني‌ها گفت: «استفاده نامناسب و غيراصولي از نغمه ها در نوحه ها و به کار بردن چندين ملودي مختلف و نامناسب، آثاري را به وجود مي آورد که از نظر هنري نازل هستند و حتي در بسياري از مواقع حرمت مراسم مذهبي را خدشه‌دار مي‌کنند.»
شهبازيان که سال 75 ديپلم افتخار بهترين آهنگساز فيلم فجر را در يافت کرده و سابقه همکاري با بسياري از بزرگان موسيقي ايران را از جمله محمد رضا شجريان در کارنامه خود دارد، مي‌افزايد: «همانطور که در زمينه شعر مي‌بايست به شاعران خوب و متعهد در اين زمينه سفارش کار داد در حوزه ساخت نغمه براي يک نوحه نيز کار را بايد به موسيقيداني که دغدغه‌هاي مذهبي داشته باشد، سپرد.»
وي گفت: «باور کنيد در همين تکايا و حسينيه‌ها چنان آثار فاخر و متناسب با شان اهل بيت (ع) مي‌توان خلق کرد که حتي کساني که اعتقادات مذهبي ضعيفي دارند و از چنين مراسمي دوري مي‌کنند نيز تحت‌تاثير قرار گيرند. يادم مي آيد در گذشته، حسينيه ها گروه هايي داشتند که در اين زمينه فعال بودند و تمرين مي کردند.»
شهبازيان ادامه داد: «اين روال کارها که يک ملودي از اينجا و يک ملودي از جاي ديگر را سرهم بندي کنند بايد اصلاح شود. بايد از هنرمندان معتقد در اين امر استفاده شود، البته بايد توجه داشت هر آهنگسازي شايسته فعاليت در اين عرصه نيست.»
وي در مورد ابزارآلات موسيقي مانند ارگ و سازهاي ديگري که در برخي حسينيه‌ها استفاده مي‌شود، نيز گفت: «من به لحاظ علمي و هنري معتقدم اين سازهايي که در برخي تکايا به کار مي روند اصلا هيچ سنخيتي با چنين مراسمي ندارند؛ فقط براي حفظ ريتم از برخي سازهاي ضربي مانند طبل يا دوهل مي توان استفاده کرد تا ترجيع بندي که تکرار مي شود از ريتم خارج نشود.»
شهبازيان افزود: «تنها نمونه قدرتمندي که در اين زمينه در سال هاي اخير مشاهده کرده ام کار سليم موذن زاده است که واقعا در موقع شنيدن نوحه اش قلبم را تکان مي دهد. موذن زاده جزو کساني است که آنچه مي خواند تمام وجودش را پرکرده است و ادا در نمي آورد.»
