مرحوم آهی می گفت: عاشورا همیشه زنده است آنچه غریب است غدیر است

در حال و هوای اندوهناک محرم امسال به خانه مداحان رفتیم، خانه‌ای که امسال اولین محرم را بدون حضور مؤسسش سپری می‌کند یعنی بدون حاج میرزا علی آقای آهی. وقتی وارد شدیم بدون معطلی ما را برای مصاحبه به اتاق هیئت مدیره راهنمایی کردند تا با فرزندش حسن آهی که به قول آن مرحوم، دوران سربازی را در آنجا سپری می‌کند کمی بیشتر از آن پیرغلام کم‌نظیر اباعبدالله (ع) بشنویم، یکبار دیگر پندیات با گریه گره می‌خورد.

حسن آهی در معرفی خود گفت: متولد 1339 هستم، تحصیلات حوزوی دارم و تحصیلات دانشگاهی را در رشته الهیات ادامه می‌دهم، حدود شش سال در خانه مداحان در خدمت ذاکران اهل بیت (ع) بودم و فعلاً به عنوان رئیس هیئت مدیره در خدمت هستم.


خاک کف نعلین را به هر لباس دیگری ترجیح می‌دهم
وی در مورد حساسیت مرحوم آهی بر لباس ذاکران اهل بیت (ع) یادآور شد: برخی علما حتی در حد مراجع تقلید جایگاه ذاکرین اهل بیت (ع) را بسیار والا می‌دانند، مثلاً مرحوم آیت‌الله العظمی بهجت می‌گفت ای کاش مرا نیز از ذاکرین اهل بیت (ع) حساب کنند، همچنین پدر من نیز در این مورد وسواس خاصی داشت و به خاطر دارم که آیت‌الله العظمی میلانی از پدرم خواست معمم شود اما او گفت دوست دارم در لباس نوکری امام حسین (ع) باشم.

فرزند مرحوم آهی افزود: پدرم در دوران انقلاب نیز که مسئولیت کمیته انقلاب اسلامی را داشت در ادغام نیروی انتظامی به رتبه سرتیپ تمام با دو سال ارشدیت نائل شد اما حاضر نشد لباسش را عوض کند و حتی در جلسه‌ای نعلینش را درآورد و روی میز قرار داد و گفت من خاک کف این نعلین را به هر لباس دیگری ترجیح می‌دهم، این رفتار او برگرفته از روایاتی است که می‌گویند ذاکران اهل بیت (ع) اگر خلوص نیت داشته باشند از مقربین درگاه باری تعالی هستند.

آهی اظهار کرد: پدرم از دو سال قبل از انقلاب دیگر تقریباً مداحی نمی‌کرد بلکه وضع و خطابه می‌کرد، در دوران کودکی‌ام که با پدرم به روضه‌ها می‌رفتم سبک‌هایی از مداحی می‌دیدم که با سبک‌های امروزی بسیار متفاوت است، آن زمان در روضه‌ها حتماً قرآن، روایت، مسئله شرعی و پندیات نیز می‌خواندند، پدر من نیز در همان سبک و سیاق بود و توصیه می‌کرد روضه نباید طولانی شود و همانقدر که مطلب رسانده شود کافی است اما امروزه بیشتر، مسائل عاطفی را برای گریه گرفتن باز می‌کنند.


مداح باید با قرآن آشنا باشد
وی تأکید کرد: پدرم همیشه در منبرهایش به اندازه دو یا سه دقیقه یک آیه و یک روایت می‌خواند و اکثراً می‌فرمود: «مَّا یَلْفِظُ مِن قَوْلٍ إِلَّا لَدَیْهِ رَ‌قِیبٌ عَتِیدٌ؛ (آدمی) هیچ جریانی را به لفظ در نمی‌آورد مگر اینکه مراقبی آماده و نیرومند و حسابگر نزد اوست (و آن را به خوبی و درستی ضبط و ثبت می‌کند)» و روز قیامت آن قول شما عرضه می‌شود و می‌پرسند منظورت چه بود که چنین گفتی؟

رئیس هیئت مدیره خانه مداحان تصریح کرد: قبل از انقلاب، روحانیون از احکام، روایت و تفسیر قرآن می‌گفتند اما امروزه از قرآن دور شده‌اند و بیشتر به مسائل سیاسی می‌پردازند، وقتی از قرآن دور شویم ماهواره جایگزین آن می‌شود، لذا پیرو تأکید مقام معظم رهبری بر قرآن ما نیز که در این زمینه احساس خلاء می‌کردیم، دارالقرآن خانه مداحان را به تازگی افتتاح کردیم چراکه مداح باید با قرآن آشنا باشد تا قرآن مهجور نباشد، روز قیامت از مهجوریت قرآن شکایت می‌شود.


وی یادآور شد: پدرم با نفوذی که میان علما داشت اگر می‌خواست استفاده شخصی ببرد به راحتی می‌توانست اما او قدم برای اعتلای امور مردم برداشت هرچند برخی با او برخورد تندی داشتند اما او همه ناراحتی‌ها را می‌خرید و وقتی من به او می‌گفتم که پدر خیلی خودت را درگیر نکن می‌گفت آن دنیا اجرش را خواهم برد. خود من با این شرط برای خدمت به خانه مداحان آمدم که اینجا را راه اندازی کنم و بروم لذا وقتی از او اجازه خواستم که بروم گفت فرض کن در حال گذراندن خدمت سربازی هستی، گفتم من که سربازی کرده‌ام گفت این سربازی تفاوت دارد گفتم سربازی دو سال است و من یکسال و نیم است که اینجا هستم، شش ماه دیگر بروم؟ گفت سربازی اینجا 60 سال هم که باشد برای تو اعتبار است و بدان که اگر همه زندگی‌ات را برای اهل بیت (ع) بدهی کم داده‌ای، این نکته خیلی بر من اثر کرد لذا در اینجا ماندم با اینکه هیچ حقوق و امتیاز دنیوی برای من ندارد.


پول در راه خدا را سریع باید داد آهی گفت: پدرم روی اشعار مربوط به اهل بیت (ع) حساسیت زیادی داشت که در آن غلو، دروغ، جبر، قیاس و امثالهم نباشد، اینکه امیرالمؤمنین علی (ع) را با خدا قیاس می‌کنند کفر است، اسلحه مداح شعر است لذا شعرش باید خوب باشد.

وی خاطرنشان کرد: پدرم نسبت به مسئله خمس بسیار حساس بود، در اولین سال کاسبی من، پدرم پرسید چقدر پول داری؟ گفتم فلان مقدار، پرسید خمسش را دادی؟ گفتم اینکه پول قابل توجهی نیست، گفت اصلاً اینطور نگو، خمس مثل درخت انگور است هرچه پر و بالش را بزنی سال بعد بیشتر رشد می‌کند، لذا همان سال نزد آیت‌الله وحیدی در قم رفتیم و او قبول کرده بود که خمس را قسطی بگیرد اما پدرم نگذاشت، در راه بازگشت پرسیدم آقای وحیدی قبول کرده بود قسطی بگیرد شما چرا اجازه ندادی؟ گفت پولی که در راه خدا می‌خواهی بدهی را سریعاً بده، مکث کنی شیطان غالب می‌شود.

رئیس هیئت مدیره خانه مداحان افزود: «وَاعْلَمُوا أَنَّمَا غَنِمْتُم مِّن شَیْءٍ فَأَنَّ لِلَّـهِ خُمُسَهُ وَلِلرَّ‌سُولِ وَلِذِی الْقُرْ‌بَىٰ وَالْیَتَامَىٰ وَالْمَسَاکِینِ وَابْنِ السَّبِیلِ؛ و بدانید که هر چیزی را به‌راستی به غنیمت گرفتید، یک‌پنجم آن برای خدا و برای پیامبر خدا و برای نزدیکترین نزدیکان (پیامبر) و (نیز برای کل) یتیمان و بینوایان و در راه مانده(ها‌)ست» لذا خمس مانند نماز از واجبات است که متأسفانه این نیز کمرنگ شده است، حجت‌الاسلام والمسلمین قرائتی چند وقت پیش در دیداری که داشتیم می‌گفت بعضی مداحی نیز می‌کنند ولی خمس نمی‌دهند که این خیلی بد است.


در نبودش نیز با او صحبت کردم
وی در پایان اظهار کرد: یکی از توصیه‌های پدرم این بود که عاشورا همیشه زنده است آنچه غریب است غدیر است و خودش 25 سال بود که هرساله در مسجد ناهار می‌داد و امسال اولین سالی بود که عید غدیر، پدرم در قید حیات نبود و من اطعام دادم و همان روز نیز به مزارش رفتم (بغض گلویش را می‌فشارد)، در نبودش نیز با او صحبت کردم (اشک از چشمانش جاری می‌شود)، یکی از افتخارات من این است که پدرم مرا به این راه تشویق کرده است.