کد مطلب : ۷۸۴۹
با آمدن امام زمان(عج) فرهنگ عاشورا شکوفا می‌شود
در حاشیه برگزاری همایش یک محشر تجلی با محمدعلی مجاهدی، شاعر اهل‌بیت(ع) درباره شعر مهدوی به گفت‌وگو نشستیم.
چرا در شعرهای مهدوی بیشتر از امام زمان طلبکار هستیم و ایرادات خود را برطرف نمی‌کنیم؟
مجاهدی: یکی از الزاماتی که اصولاً شاعر برای ورود در عرصه شعر آیینی دارد این است که نسبت به منزلت معنوی و مقام روحانی اهل‌بیت عصمت و طهارت یک بینش و معرفت ژرفی داشته باشد.
وقتی این معرفت نبود آثاری آفریده می‌شود که طلبکارانه است، عجز و زاری است؛ ما حدمان نیاز و عجز و زاری و توسل است و آن مقام باید بر سر ناز باشد؛ به خاطر آن جلال و شکوه.
با این وجود دوشادوش ما و در بین ما حرکت می‌کند و نفسش به ما می‌افتد و چشم‌مان به جمالش می‌افتد اگرچه کوردلیم و تشخیص نمی‌دهیم. بنابراین اولین شرط ورود به عرصه شعر آیینی معرفت و شناخت عمیق مقام و منزلت اهل‌بیت است.
چرا اهمیتی که به شعر عاشورایی داده می‌شود از شعر مهدوی کم‌تر است؟
مجاهدی: این هم غفلتی است که ما داریم؛ اگر اهل قلم و کسانی که اهل خطابه هستند به مسئولیت‌های خودشان و رسالت‌های خودشان آگاه بودند و به آن عمل می‌کردند شاید شرایط ما این نبود.
امروز امیر درمیخانه، حضرت ولی‌عصر امام زمان(عج) است؛ بنابراین ما به هر یک از ائمه که متوسل شویم، همه ارجاع داده می‌شود به ولی‌عصر(عج) تا ایشان برای استجابت این دعا وساطت کند.
شاید مسئله امام حسین(عج) یک مکتب استثنایی باشند آن هم به خاطر مکتب عاشورا که خود امام زمان(عج) که می‌آیند، گلواژه‌های فرهنگ عاشورا را شکوفا می‌کنند.
به هر حال فکر می‌کنم قضیه امام حسین(ع) و حضرت ولی عصر(عج) در یک ارتباط تنگاتنگ هستند؛ اگر ازامام حسین(ع) یاد می‌کنیم لازم است درشعر خود اشاره کنیم که یک روزی فرزند شما می‌آیند و راه تو را ادامه خواهد داد؛ به این گونه بتوانیم یک پل معنوی بین واقعه عاشورا و مسئله مهدویت بزنیم.
برای گسترش و تاثیرگذاری بیشتر شعر مهدوی چه راهکارهایی ارائه می‌دهید؟
مجاهدی: اولا باید شرایط زمانه را خوب بشناسیم؛ گرفتاری‌های مسلمانان رادر کشورهای دیگر و نقشی که حکومت‌های خودکامه برای به استثمار کشیدن کشورهای مسلمان دارند خوب بشناسیم.
بعد رسالت‌های جهانی حضرت مهدی(عج) را بررسی کنیم و برای از میان بردن شرایط نامطلوبی که بر کشورهای مسلمان و مسلمانان حاکم است، بیاییم و از همین رسالت‌های جهانی حضرت مهدی(عج) کمک بگیریم و این رسالت‌ها را تبیین کنیم.
بیش از پیش باید با فرهنگ مهدوی انس داشته باشیم و زندگی‌نامه حضرت و کسانی که به محضر حضرت تشرف پیدا کرده‌اند را بخوانیم و سعی کنیم بینشی که لازمه معرفت باطنی است نسبت به آن حضرت پیدا کنیم و بدون وضو نام آن حضرت را نبریم.
چرا در شعرهای مهدوی بیشتر از امام زمان طلبکار هستیم و ایرادات خود را برطرف نمی‌کنیم؟
مجاهدی: یکی از الزاماتی که اصولاً شاعر برای ورود در عرصه شعر آیینی دارد این است که نسبت به منزلت معنوی و مقام روحانی اهل‌بیت عصمت و طهارت یک بینش و معرفت ژرفی داشته باشد.
وقتی این معرفت نبود آثاری آفریده می‌شود که طلبکارانه است، عجز و زاری است؛ ما حدمان نیاز و عجز و زاری و توسل است و آن مقام باید بر سر ناز باشد؛ به خاطر آن جلال و شکوه.
با این وجود دوشادوش ما و در بین ما حرکت می‌کند و نفسش به ما می‌افتد و چشم‌مان به جمالش می‌افتد اگرچه کوردلیم و تشخیص نمی‌دهیم. بنابراین اولین شرط ورود به عرصه شعر آیینی معرفت و شناخت عمیق مقام و منزلت اهل‌بیت است.
چرا اهمیتی که به شعر عاشورایی داده می‌شود از شعر مهدوی کم‌تر است؟
مجاهدی: این هم غفلتی است که ما داریم؛ اگر اهل قلم و کسانی که اهل خطابه هستند به مسئولیت‌های خودشان و رسالت‌های خودشان آگاه بودند و به آن عمل می‌کردند شاید شرایط ما این نبود.
امروز امیر درمیخانه، حضرت ولی‌عصر امام زمان(عج) است؛ بنابراین ما به هر یک از ائمه که متوسل شویم، همه ارجاع داده می‌شود به ولی‌عصر(عج) تا ایشان برای استجابت این دعا وساطت کند.
شاید مسئله امام حسین(عج) یک مکتب استثنایی باشند آن هم به خاطر مکتب عاشورا که خود امام زمان(عج) که می‌آیند، گلواژه‌های فرهنگ عاشورا را شکوفا می‌کنند.
به هر حال فکر می‌کنم قضیه امام حسین(ع) و حضرت ولی عصر(عج) در یک ارتباط تنگاتنگ هستند؛ اگر ازامام حسین(ع) یاد می‌کنیم لازم است درشعر خود اشاره کنیم که یک روزی فرزند شما می‌آیند و راه تو را ادامه خواهد داد؛ به این گونه بتوانیم یک پل معنوی بین واقعه عاشورا و مسئله مهدویت بزنیم.
برای گسترش و تاثیرگذاری بیشتر شعر مهدوی چه راهکارهایی ارائه می‌دهید؟
مجاهدی: اولا باید شرایط زمانه را خوب بشناسیم؛ گرفتاری‌های مسلمانان رادر کشورهای دیگر و نقشی که حکومت‌های خودکامه برای به استثمار کشیدن کشورهای مسلمان دارند خوب بشناسیم.
بعد رسالت‌های جهانی حضرت مهدی(عج) را بررسی کنیم و برای از میان بردن شرایط نامطلوبی که بر کشورهای مسلمان و مسلمانان حاکم است، بیاییم و از همین رسالت‌های جهانی حضرت مهدی(عج) کمک بگیریم و این رسالت‌ها را تبیین کنیم.
بیش از پیش باید با فرهنگ مهدوی انس داشته باشیم و زندگی‌نامه حضرت و کسانی که به محضر حضرت تشرف پیدا کرده‌اند را بخوانیم و سعی کنیم بینشی که لازمه معرفت باطنی است نسبت به آن حضرت پیدا کنیم و بدون وضو نام آن حضرت را نبریم.
