کد مطلب : ۱۴۳۲۷
در بيستمين نشست چهل منزل تا اربعین عنوان شد؛
حقيقت نهضت اباعبدالله(ع) روشن است و ابهام آلود نيست
وی از گروههای تاثیرگذار به عنوان خواص و گروههای تاثیرپذیر به عنوان عوام تعبیر كرد و افزود: خواص جامعه اهل بصیرت، تحلیل، نظر و صاحب رای هستند و در جامعه مورد استناد قرار میگیرند.
این محقق و پژوهشگر با اشاره به اینكه خواص حادثهساز هستند، ابراز داشت: وقتی به تاریخ رجوع میكنیم و حوادث تاریخی را مورد بررسی قرار میدهیم مشاهده میكنیم هر انقلابی در هر برهه و مقطع زمانی صورت گرفته توسط خواص آن جامعه بوده است.
این نویسنده تاكید كرد: در طول تاریخ هیچ حركت و حادثهای مثبت یا منفی محقق نشده است مگر اینكه سردمداران آن، خواص و تحلیلگران جامعه بودند.
حجتالاسلام رضاییمهر با بیان اینكه قالب جمعیت جامعه را عوام تشكیل میدهند، در معرفی عوام گفت: عوام جامعه افرادی هستند كه قدرت تحلیل و بررسی مسائل را ندارند و صاحب ذوق نظریهپردازی نیستند و به نوعی از خواص جامعه تاثیر پذیرند.
وی خواص را منشا حوادث دانست و خواص را حركتآفرین عنوان كرد و افزود: در طول تاریخ برخی از خواص با عمل،حركت، قلم، نظریه و دیدگاهشان، جامعه خود را به ترقی و ارتقا رساندند كه اینها خواص مثبت هستند. در مقابل گروهی از خواص در طول تاریخ در جبهه باطل قرار داشتند و با حرف و عمل خود مملكتی را به آشوب میكشاندند اینها خواص منفی هستند كه در همه گروهها و جوامع بودهاند.
این نویسنده در بخش دیگری از سخنان خود عاشورا را یكی از حوادث تاریخی دانست و بیان کرد: از آنجا كه حوادث تاریخی دستخوش تحریف شدهاند، عاشورا نیز با این همه ابهت، فراگیری و جهان شمولی كه در وقوعش هیچ شكی نیست و از حوادث قوی تاریخ به شمار میرود از تحریفات دور نمانده است.
این محقق و پژوهشگر به تشریح نقش خواص در نهضت بزرگ عاشورا پرداخت و اظهار داشت: عاشورا از جمله حوادثی است كه نقش خواص چه مثبت و چه منفی در آن بسیار تاثیرگذار بوده است.
وی با اشاره به توجهات خاص پیامبر(ص) به اباعبدالله(ع)، این سوال را مطرح كرد كه چرا با گذشت مدت زمانی كوتاهی از رحلت پیامبر(ص) در روز عاشورا ۳۰ هزار نفر كمر به قتل امام حسین(ع) بستند و قربت الیالله شمشیر به روی امام كشیدند؟
حجتالاسلام رضاییمهر تاكید كرد: برای رسیدن به حقیقت پاسخ این سوال باید موضعگیریهای خواص را مورد بررسی قرار دهیم.
این نویسنده با تقسیمبندی خواص زمان امام حسین(ع) به پنج گروه اظهارداشت: «بقایای صحابه پیامبر(ص) مثل جابر بن عبدالله انصاری، ابن عباس، سهل بن ساعده و انیس بن مالك»، «بزرگان و خواص شیعه مثل محمدحنفیه، مختار، سلیمان بن سری خزاعی، هانی بن عروه و ابراهیم اشتر»، اطرافیان خلفا مثل عبدالله بن عمیر و عبدالله بن زبیر»، «بزرگان و روسای صاحب نفوذ قبال در عراق مثل شمر و محمد بت ابن اشعث» و «كارگزاران زمان اباعبدالله(ع) مثل مارقب بن عروه ابن ولید» پنج گروه این خواص را تشكیل میدهند.
این محقق و پژوهشگر افزود: حقیقت انقلاب و نهضت اباعبدالله(ع) روشن است و ابهام آلود نیست.
رضاییمهر، به فرموده امام حسین(ع) مبنی بر اینكه من برای احیا سیره جدم و پدرم قیام كردم اشاره كرد و اظهارداشت: این جمله بدان معنا است كه سیره رسول خدا(ص) و امیرالمومنین(ع) در حال از بین رفتن است و قیامی باید انجام شود و این سیره احیا شود.
وی به تشریح موضعگیری خواص در مورد قیام عاشورا پرداخت و گفت: حوزه عملكرد این پنج گروه به دو بخش تقسیم میشوند؛ بخشی از این خواص كسانی بودند كه از همكاری با امام به عللی جا ماندند و بخش دیگر كسانی بودند نه تنها به امام یاری نرساندند بلكه زمینه شهادت امام حسین(ع) را فراهم كردند.
حجتالاسلام رضاییمهر با بیان اینكه بخش اول خواص كه به عللی نتوانستند با امام همراه شوند به سه قسمت تقسیم میشوند، اظهار داشت: یك سری از این افراد امام را قبول داشتند و حقانیت امام را پذیرفته بودند ولی مشكلاتی پیش آمد كه نتوانستند با امام همراه شوند. جابر بنعبدالله انصاری از جمله این افراد است كه امام حسین(ع) را ملاك هدایت میدانست و حقانیت امام را قبول داشت اما در زمانی كه عاشورا اتفاق افتاد، نابینا بود و نتوانست امام را یاری رساند.
این محقق و پژوهشگر ادامه داد: گروه دوم كسانی هستند كه حقانیت امام را قبول داشتند و قدرت یاری رساندن به امام را نیز داشتند و مانعی هم در مقابل آنها نبود اما از یاری امام سرباز زدند.
وی با بیان اینكه عبیدالله حر جوفی از این گروه از افراد است اظهار داشت: این شخص از هواداران عثمان است كه بعد از كشته شدن او به نزد معاویه میرود و در جنگ صفین در مقابل امام علی(ع) میایستند، عبیدالله حر جوفی شاعر زبردست و فرد با نفوذ و از خواص آن زمان بوده است كه اگر به یاری امام میآمد عده كثیری نیز به همراه او به امام میپیوستند.
حجتالاسلام رضاییمهر افزود: هر چند سیدالشهدا(ع) خواست تا او را هدایت كند اما او از یاری امام سر باز زد. با این حال از سخنان و اشعارش بعد از حادثه عاشورا اینگونه مشهود است كه عبیدالله بن حر جوفی حقانیت امام را قبول داشته است و از اینكه همراه امام نشده بود حسرت میخورد.
این محقق و پژوهشگر گفت: گروه دیگر نسبت به حقانیت راه و حركت امام متوقف و یا منكر بودند كه یكی از مصادیق این افراد عبدالله بن عمر است.
این نویسنده افزود: در همان روزهای اول ورود امام به مكه، عبدالله بن عمر برای عمره مستحبی در مكه بود، خدمت امام رسید و گفت كه ای اباعبدالله(ع) چون مردم با این مرد بیعت كردند و درهم و دینار دست او قرار دارد مردم به او اقبال نشان میدهند و از دشمنی خاندان اموی با شما میترسند. از رسول خدا(ص) شنیدم حسین(ع) كشته خواهد شد و اگر مردم دست از یاریش بردارند به ذلت مبتلا میشوند، اكنون پیشنهاد من این است حالا كه همه مردم بیعت كردهاند تو هم بیعت كن و از ریخته شدن خون مسلمانان بترس.
وی تصریح كرد: تعابیر عبدالله عمر به گونهای است كه نشان میدهد او از منكرین حقانیت امام حسین(ع) است به گونهای كه در سخنانش راه امام را غلط میداند.
حجتالاسلام رضاییمهر با اشاره به تقسیم بندی كلی خواص زمان امام حسین(ع) بیان کرد: گروه دوم كسانی بودند كه نه تنها منكر حقانیت امام حسین(ع) بودند بلكه به دشمنی با آن حضرت پرداختند و زمینهساز تحقق عاشورا و شهادت امام حسین(ع) بودند.
وی شریح قاضی را از جمله این افراد معرفی و تصریح كرد: شریح، قاضی معروف كوفه و وابسته به امویان بود كه مدت ۶۰ سال مسند قضاوت را در دست داشت اما شریح در قضیه كشته شدن هانی نقش تاثیرگذاری ایفا كرد كه اگر ترس از خدا در او بود شاید تاریخ به گونهای دیگر رقم میخورد.
این نویسنده و محقق شبث بن ربعی را مصداق دیگری از خواصی ذكر كرد كه نه تنها منكر حقانیت امام شد بلكه به دشمنی با امام پرداخت.
رضاییمهر اظهار داشت: شبث بن ربعی از افراد سرشناس و متنفذ و از خواص قطعی جامعه كوفی بود.
این پژوهشگر شبث بن ربعی را از چهرههای متلون تاریخ دانست و ابراز داشت: این فرد در ابتدا از یاران امام علی(ع) بوده است و بعد به خوارج پیوست؛ او به امام حسین(ع) نامه نوشت و امام را به كوفه دعوت كرد اما در روز عاشورا به روی امام حسین(ع) شمشیر كشید، بعد از عاشورا به همراه مختار به خونخواهی امام حسین(ع) پرداخت و بعد در كشتن مختار شركت داشت.
حجتالاسلام رضاییمهر گروه دیگر از خواص را جعال حدیث یا حدیثسازان نام برد و اظهار داشت: این افراد اصالت دینی نداشتند به اسم پیامبر(ص) و برای رسیدن به پاداش دنیوی، مقام، شهرت و جاه، سخنان غیر منطقی و غیر عقلانی درست میكردند و به خورد مردمی میدادند كه شیفته پیامبر(ص) بودند.
وی تصریح كرد: جعال حدیث از خواص موجود در زمان اباعبدالله الحسین(ع) بودند كه نه تنها منكر حقانیت اباعبدالله(ع) بودند بلكه تمام تلاش خود را برای كشته شدن سیدالشهدا(ع) به كار بستند.
این محقق و پژوهشگر تصریح كرد: جعال حدیث در جریان عاشورا با احادیثی كه علیه فرزند رسول(ص) خدا ساختند نقش تاثیرگذاری ایفا كردند به گونهای كه نتایج این احادیث جعلی این بود كه پیامبر(ص) فرموده بر همه واجب است كه بر حسین(ع) حمله كنند و خونش را بریزند.
این نویسنده گفت: بشیر بن عمر انصاری از جمله جعال حدیث است كه در حدیثی جعلی آورده است؛ هر كس بیعت مردم با او شد او خلیفه مسلمین است هر چند شراب خوار هوس ران باشد و خروج بر او حرام است و خون كسی كه بر او خروج كند باید ریخته شود و اكنون حسین بن علی(ع) بر یزید خروج كرده است پس باید حدیث پیامبر(ص) زنده بماند.
در پایان این نشست از این نویسنده و پژوهشگر تقدیر به عمل آمد.
سلسله نشستهای عاشوراپژوهی چهل منزل تا اربعین، پنجشنبه هر هفته در قم، بلوار جمهوری، كوچه شماره ۲، اولین فرعی سمت چپ، ساختمان انجمنهای علمی حوزه برگزار میشود.
كلیه علاقهمندان به مباحث عاشوراپژوهی میتوانند در این نشستها شركت كنند و برای كسب اطلاعات بیشتر با شماره تلفن ۷۷۵۱۴۲۳-۰۲۵۱ تماس بگیرند.