سکوتِ پرنشاط

فرهنگ: هیاهویی است درون آدمی. ترکیب انسان است که انسان را به نماندن، به راضی‌نشدن مي‌کشاند و این نماندن‌ها، هیاهوساز است؛ چرا باید رفت؟ به کجا باید رفت؟ چگونه باید رفت؟ و این سؤالات در نگاه اول یعنی هیاهویی درونی. سامان ‌بخشیدن به این هیاهو سکوت مي‌طلبد و خلوت.

آنها که طاقت این سکوت و خلوت را ندارند، مجبورند فریاد بزنند، ساز بگیرند و آن‌قدر اطراف خود را شلوغ کنند که خود نیز در این شلوغی گم شوند و حس به وجود آمده را به‌اشتباه، نشاط و شادابی بدانند.
این نشاط نیست که فرو ریختن انسانی است که خودش را تحمل ندارد؛ هیاهوی انسانی است که سؤالات بنیادین خودش را پاسخگو نیست!
***
حرکت هیئت، حرکت بر اساس نیازهای انسان است؛ انسانی که راکدماندن، مردابش مي‌شود، انسانی که مي‌خواهد بداند، انسانی که سرشار از سؤال است، انسانی که فطرتاً به دنبال خوبی‌هاست.
هیئت، فضایی است برای خلوت با خود؛ خلوتی که مي‌توان در آن به دنبال پاسخ سؤال‌‌هاي درونی بود. خلوتی که مي‌توان در آن تصمیم‌‌هاي بزرگ گرفت برای حرکت‌‌هاي سرشار و مستمر.

هیئت، حرکت‌ساز است؛ حرکتی بر مبنای ارزش‌‌هاي اصیل اسلامی و این حرکت نشاط مي‌آفریند.
هیئت نشاط مي‌آفریند به واسطة آشتی‌دادن انسان با خودش و انسان، با خدایش، به واسطة پرکردن ظرف سکوت انسان از باورهایی که او را به نماز، شب زنده‌داری، عشق و عبودیت مي‌خواند.
خداوندا! مرا یاری كن تا حتى با ناخوشى‏ها خوش باشم و همة حالت‏هاى اميد و يأس و عشق و نفرت و خستگى و نشاط مرا، اصلاح كن تا در همة اين حالت‏ها براى تو باشم.