کد مطلب : ۱۴۳۵۵
شاعر مسیحی قصیده خود در مدح سیدالشهدا را به پایان رساند
قسیس در گفتگوی اختصاصی با خیمه گفت: این اثر به زودی و در آستانه ماه محرم به چاپ میرسد.
ریموند قسیس كه دهها سال پیش كتابی در مدح امیرمؤمنان و وصف برخی از خطبههای نهج البلاغه منتشر کرده بود قصیده خود را در حدود صد و بیست بیت، با قافیه سین كه بسیار قافیه سختی است سروده و در مقدمه این شعر به قصیده سینیه مشهور بحتُری و استقبال احمد شوقی از آن اشاره كرده است.
این شاعر مسیحی كه در زحله واقع در شرق لبنان ساكن و به تدریس مشغول است، اشعاری به زبانهای فرانسوی و عربی دارد و تا كنون چندین اثر از او منتشر شده است.
قصیده سینیه او در موضوع كربلا و شهادت امام حسین علیهالسلام با این بیت آغاز میشود:
یا حسینَ الفداء ... تفدیك نفسی
أنت نوری المُضیء یضحی و یمسی
ای حسین ، ای فدایی حق جانم به فدای تو ...
تو در هر صبح و شام نور درخشان منی.
این قصیده علاوه بر مدح و توصیفات شاعرانه و تصویرسازیهای متنوع ادبی به بیان مراحلی از قیام سالار شهیدان میپردازد و در آن اسامی شخصیتها و نیز مكانهای تاریخی مسیر كاروان كربلا به چشم میخورد.
همچنین نكتهای كه بسیار جالب توجه است اشاره او به شهدای مسیحی نهضت عاشورا همچون وهب نصرانی و سفیر روم در مجلس یزید است. او همچنین در بیتی از سروده خود به مقایسه سر مطهر سیدالشهدا و سر بریده حضرت یحیى كه مورد تقدیس مسیحیان است میپردازد.
او در ضمن این شعر، به هدف عزاداری بر امام حسین و سرّ زنده نگهداشتن این حادثه اشاره میكند و میگوید: ما برای این یاد كربلا را هر سال تجدید میكنیم كه چنین حادثهای دوباره برای بشریت رخ ندهد.
وی كه در مقاطعی از این قصیده با شور و حرارتی خاص از زینب كبرى سلام الله علیها یاد كرده است میگوید: من قاطعانه و با كمال عقیده باور دارم كه اگر كسی از [امام] حسین بسراید و چیزی بنویسد اما از [حضرت] زینب یاد نكند گویی اصلا چیزی ننوشته است.
او با استفاده از برخی اشعار منسوب به بانوی كربلا و زبان حال ایشان در ابیات ۸۲ تا ۸۵ این قصیده میگوید:
زینبٌ أنت أختُه خــیرَ أختٍ
لطمت وجهَها و صاحَت : لتَعسی
عندما شاهدَته رأسَ حسینٍ
أنشدَت شــعرَها تُشـــیر بخَمس
" یا هلالاً لمّــــا استتمّ كمالاً
" أنهت الحربُ ناجذیها بضرس
" ما توهّمتُ یا شقیقَ فؤادی
" كان هذا ما حقّق الیومَ أمسی
ای زینب تو خواهرش هستی، بهترین خواهر كه بر سر و روی خود زد و فریاد بركشید كه: وای بر من، هنگامی كه سر برادر را دید شروع به سرودن نمود در حالیكه به او اشاره میكرد: ای هلال ماه من كه نگذاشتند كامل شوی و جنگ به حیاتش خاتمه داد، ای پاره جگرم گمان نمیكردم آنچه از دیروز برای امروزم مقدّرشده این صحنه باشد.
ریموند قسیس كه در آغاز این كتاب روایاتی از پیامبر اكرم در وصف مقام سالار شهیدان را نیز ذكر كرده و در لابلای ابیات نیز بارها از ارادت خود به مقام امام حسین سخن گفته است، قصیده خود را با این ابیات به پایان میرساند:
هذه بعضُ سیرةٍ لحسینٍ
هی ذكرى تبقى كأشرفِ درسٍ
...
صاحِ هذی كتبتُها بدمائی
عن شهیدٍ لم یروهِ فیضُ نقسٍ
اینها بخشی از ماجرای حسین بود كه چون والاترین درس باقی خواهد ماند ... این كلمات را به خون خود نوشته ام از شهیدی كه با قلم و مركب نمی توان از او نگاشت.
این قصیده پس از اضافه شدن مقدمه یكی از شخصیتهای فرهنگی و علمی لبنان به زودی و در آستانه ماه محرّم به صورت مستقل به چاپ خواهد رسید .همچنین كتاب او در مدح امام علی نیز كه یك بار سی سال پیش چاپ شده است مجددا با اضافات و اصلاحات منتشر خواهد گردید.