کد مطلب : ۱۸۷۶۲
کنگره سراسری شعر انتظار و مهدویت با پیام آیت الله صافی در مشهد برگزار شد
کنگره سراسری شعر انتظار و مهدویت با عنوان " فیض حضور" با پیام آیت الله لطف الله صافی گلپایگانی از مراجع عالیقدر تشیع برگزار شد؛ متن پیام به این شرح است:
بسم الله الرّحمن الرّحیم
ای نام شریف تو، آرایش دیوان‌ها * القاب و صفات تو، مذکور در اعلان‌ها
ای پرتو روی تو انوار مه و خورشید * و ای گلشن کوی تو رَشک همه بستان‌ها
فردوس لقای تو مقصود و مراد دل * ایمان به ولای تو، شرط همه ایمان‌ها
تو حجّت یزدانی تو صاحب دورانی * دریاب ضعیفان را در ورطه‌ی طوفان‌ها
قریحه و ذوق شعر و شاعری در وجود بشر که مشتمل بر عجائب و دلائل و آیات بسیار است، از نشانه های شگفت انگیز عالم خلقت و علائم غیب وجود انسان و بُعد معنوی و روحی او است.
راستی باید تفکّر کرد که این همه معانی و نکات و ظرافت‌ها و ادبیات لذّت‌بخش و شوق آفرین و این معارف حقیقی که در طول تاریخ حیات انسانی بر زبان میلیون‌ها شاعر متعهّد جاری شده از چه منبع پهناوری است و به کجا اتصال دارد و چگونه است که تمام نمی‌شود و هر چه شعرای اقوام و ملل، قدرت طبع خود را به نمایش می‌گذارند به نهایت نمی‌رسد و همواره جوشان و خروشان، سخن تازه و معنای بکر و جدید عرضه می‌دارند.
آیا می‌توان این استعداد حیرت‌زا را به ظاهر این بشر نسبت داد؟ آیا برهانی بر غیب وجود انسان و شرافت و کرامت او ظاهرتر از همین اشعار پرمایه و سرشار از معارف و حکمت و پند او نیست؟ باید اعتراف کنیم که به عظمت این امتیاز و موهبت الهی چنان که باید نمی‌اندیشیم و همانگونه که خداوند در قرآن مجید می‌فرماید: «و کأین من آیة فی السموات و الارض یمرّون علیها و هم عنها معرضون».
ما قصاید و غزلیات و انواع شعر را می‌خوانیم و می‌شنویم امّا در منبع و مصدر آن فکر نمی‌کنیم.
این نعمت بزرگ الهی را هر کس دارا باشد باید شکر آن را به جا آورد و شکر آن، سرودن اشعار معرفت بخش و بیان حقایق و هدایت خلق به نیکی و کسب فضائل است، خصوصاً در معارف الهی و مخصوصاً در مدح یگانه دوران حضرت ولی عصر روحی و ارواح العالمین له الفداء که اگر بشر عمر دنیا را داشته باشد و بخواهد پیرامون آن سخن بگوید و شعر و قصیده بسراید، خود را در برابر اقیانوس ها و جهان هایی بی پایان ناتوان می بیند.
ما نمی توانیم و نمی خواهیم در توصیف و ارزش بالای اشعار مهدوی، در اینجا چیزی بنگاریم چون با زبان قابل توصیف نیست و ضمیر روشن و ذوق و احساس اشخاص حسب مراتبی که دارند، جمال و کمال این اشعار و رسالت و فائده آن را در خدمت به بشریت و هدایت جامعه و پرورش افکار و سوق مردم به حقایق، و آگاهی و بیداری و عزّت نفس و شجاعت و فضیلت درک می نماید. یکی از لذیذترین لذائذ روحی، خواندن و شنیدن این اشعار و درک نکات بدیع و ادبی و سازنده و معرفت بخش آن ها است.
اینجانب از این برنامه بزرگ که به جهت تجلیل از شاعران مهدوی و با عنوان «فیض حضور» در جوار آستان ملک پاسبان حضرت ثامن الحجج علی بن موسی الرضا علیه السلام برگزار شده، تحسین و تقدیر می نمایم. رجای واثق اینکه اشعار و مدایح شاعران عزیز عرصه مهدویت، مقبول صاحب ولایت قرار گرفته و نامشان در دفتر شاعران مخلص و مداحان متعهد اهل البیت علیهمالسّلام، برای همیشه ثبت و بر تحرّک و نشاط و احساسات اسلامی و معارف خوانندگان بیفزاید. اللهم اجعلنا من أنصاره و أعوانه
بسم الله الرّحمن الرّحیم
ای نام شریف تو، آرایش دیوان‌ها * القاب و صفات تو، مذکور در اعلان‌ها
ای پرتو روی تو انوار مه و خورشید * و ای گلشن کوی تو رَشک همه بستان‌ها
فردوس لقای تو مقصود و مراد دل * ایمان به ولای تو، شرط همه ایمان‌ها
تو حجّت یزدانی تو صاحب دورانی * دریاب ضعیفان را در ورطه‌ی طوفان‌ها
قریحه و ذوق شعر و شاعری در وجود بشر که مشتمل بر عجائب و دلائل و آیات بسیار است، از نشانه های شگفت انگیز عالم خلقت و علائم غیب وجود انسان و بُعد معنوی و روحی او است.
راستی باید تفکّر کرد که این همه معانی و نکات و ظرافت‌ها و ادبیات لذّت‌بخش و شوق آفرین و این معارف حقیقی که در طول تاریخ حیات انسانی بر زبان میلیون‌ها شاعر متعهّد جاری شده از چه منبع پهناوری است و به کجا اتصال دارد و چگونه است که تمام نمی‌شود و هر چه شعرای اقوام و ملل، قدرت طبع خود را به نمایش می‌گذارند به نهایت نمی‌رسد و همواره جوشان و خروشان، سخن تازه و معنای بکر و جدید عرضه می‌دارند.
آیا می‌توان این استعداد حیرت‌زا را به ظاهر این بشر نسبت داد؟ آیا برهانی بر غیب وجود انسان و شرافت و کرامت او ظاهرتر از همین اشعار پرمایه و سرشار از معارف و حکمت و پند او نیست؟ باید اعتراف کنیم که به عظمت این امتیاز و موهبت الهی چنان که باید نمی‌اندیشیم و همانگونه که خداوند در قرآن مجید می‌فرماید: «و کأین من آیة فی السموات و الارض یمرّون علیها و هم عنها معرضون».
ما قصاید و غزلیات و انواع شعر را می‌خوانیم و می‌شنویم امّا در منبع و مصدر آن فکر نمی‌کنیم.
این نعمت بزرگ الهی را هر کس دارا باشد باید شکر آن را به جا آورد و شکر آن، سرودن اشعار معرفت بخش و بیان حقایق و هدایت خلق به نیکی و کسب فضائل است، خصوصاً در معارف الهی و مخصوصاً در مدح یگانه دوران حضرت ولی عصر روحی و ارواح العالمین له الفداء که اگر بشر عمر دنیا را داشته باشد و بخواهد پیرامون آن سخن بگوید و شعر و قصیده بسراید، خود را در برابر اقیانوس ها و جهان هایی بی پایان ناتوان می بیند.
ما نمی توانیم و نمی خواهیم در توصیف و ارزش بالای اشعار مهدوی، در اینجا چیزی بنگاریم چون با زبان قابل توصیف نیست و ضمیر روشن و ذوق و احساس اشخاص حسب مراتبی که دارند، جمال و کمال این اشعار و رسالت و فائده آن را در خدمت به بشریت و هدایت جامعه و پرورش افکار و سوق مردم به حقایق، و آگاهی و بیداری و عزّت نفس و شجاعت و فضیلت درک می نماید. یکی از لذیذترین لذائذ روحی، خواندن و شنیدن این اشعار و درک نکات بدیع و ادبی و سازنده و معرفت بخش آن ها است.
اینجانب از این برنامه بزرگ که به جهت تجلیل از شاعران مهدوی و با عنوان «فیض حضور» در جوار آستان ملک پاسبان حضرت ثامن الحجج علی بن موسی الرضا علیه السلام برگزار شده، تحسین و تقدیر می نمایم. رجای واثق اینکه اشعار و مدایح شاعران عزیز عرصه مهدویت، مقبول صاحب ولایت قرار گرفته و نامشان در دفتر شاعران مخلص و مداحان متعهد اهل البیت علیهمالسّلام، برای همیشه ثبت و بر تحرّک و نشاط و احساسات اسلامی و معارف خوانندگان بیفزاید. اللهم اجعلنا من أنصاره و أعوانه
مرجع : خبرگزاری شبستان
