تحریم عمره به نفع کیست؟

تحریم سفر عمره سخنی است که هر چند وقت یک بار با سخت گیری نیروهای آل سعود برای زائران ایرانی و یا تغییر فضای سیاسی و امنیتی منطقه، زمزمه های آن به گوش می رسد، آن گونه که بعضی مردم از مسئولان می خواهند تا سفره عمره را لغو و یا محدود کنند، و با قطع منافع مالی سفر عمره برای حکومت عربستان، آنها را سر جایشان بنشانند.

اما در این موضع گیری ها به نکات مهمی توجه نمی شود، که اگر آنها در نظر گرفته شوند شاید چنین درخواستی از مسئولان مطرح نشود:
۱. وهابیون و افراطیون اهل سنت شیعه را مشرک و کافر می دانند و همواره خواستار آن بوده اند که شیعیان به مکه و مدینه راه پیدا نکنند، و در این راه فشارهای زیادی نیز بر حکومت عربستان وارد می کنند. البته هراس آنها بیشتر از این است که با رفت و آمد شیعه به اماکن مقدس مکه و مدینه، باطل بودن سخنان آنها درباره مذهب تشیع بر همگان روشن شود و مسلمانان تحت تأثیر افکار فرهنگی و سیاسی آنها قرار گیرند. متأسفانه بسیاری از اهل سنت دید واضح و روشنی نسبت به شیعه ندارند و حتی بسیاری از آنها در طول عمرشان هیچ گاه با یک شیعه رودرو نشده اند. سفر حج و عمره تبلیغی گران بها برای شیعه است که بدون هیچ هزینه و حتی تبلیغ علنی، و تنها با رفت و آمد به اماکن مقدس اسلامی و حضور در اجتماعات عبادی مسلمانان، می تواند بسیاری از حجاب ها و دشمنی های مذهبی و فرقه ای را مرتفع کند. حال در شرایطی که خطباء وهابی مکه و مدینه خواستار تحریم شیعه بوده و علنا بر جنگ های فرقه ای توصیه می کنند، خودتحریمی شیعیان برای سفر عمره به نفع کیست؟! راست این که شیعیان تاکنون کمتر از فرصت بی نظیر حج و عمره استفاده کرده اند و اگر در کنار افزایش کمیت سفرهای عمره به کیفیت فرهنگی این سفرها نیز توجه بیشتری بشود، سفرهای عمره به تقویت بسیاری از خواسته های فرهنگی و سیاسی ما در جهان اسلام کمک شایانی می کند، بی شک اگر روحانیون حج و عمره افزون بر هدایت معنوی کاروان ها، نمایش درست مذهب تشیع و برطرف کردن حجاب ها و دشمنی مذهبی را نیز یکی از وظایف خود بدانند، خواهیم توانست با هزینه ای اندک، تبلیغات سنگین وهابیت علیه تشیع را سست و مرتفع کنیم. متأسفانه بسیاری از روحانیون عمره به مکالمه زبان عربی تسلط ندارند و نسبت به روش تعامل با اهل سنت توجیه چندانی نیستند و این موضوع سبب می شود آنها نتوانند به وظیفه تبلیغی خویش درست عمل کنند. به هرحال آنچه روشن است این که نفس حضور شیعیان در اماکن مقدس اسلامی یک تبلیغ مذهبی می باشد و ضرورت آن در راستای تقویت وحدت اسلامی بیش از هرچیز دیگری است.

۲. در سیره اهل بیت عصمت و طهارت، علیهمالسلام، هیچ گاه شاهد تحریم حج و عمره و یا دیگر اجتماعات اسلامی نبوده ایم، بلکه آن بزرگواران افزون بر شرکت در حج و عمره و توصیه شیعیان به این امر، وظایفی را نیز برای شیعه در جهت تعامل و مواجهه با اهل سنت گوشزد می نمودند که عمل به آنها می تواند مانع برخوردهای مذهبی و کینه توزی ها باشد، وظایفی که بیشتر در غالب دستوارات تقیه ای بیان می شدند. اگرچه در این زمان، حضور عناصر وهابی و افراطی در مکه و مدینه نقش پررنگی در برخوردهای نامناسب با شیعیان ایفا می کند، ولی گاهی از این سوی نیز شیعیان به وظایف مذهبی و تبلیغی خویش عمل نمی کنند و زمینه این برخوردها را به وجود می آورند.

۳.حکومت پادشاهی عربستان سعودی در راستای تشدید خصومت ها و جنگ های فرقه ای و مذهبی هزینه های هنگفتی می کند، و عواید سفر حج و عمره ایرانیان برای او نسب به این هزینه ها بسیار اندک است. متأسفانه حکومت سعودی در جهت همکاری با سیاست های جهانی آمریکا و تحت فشار قرار دادن جمهوری اسلامی حاضر است حتی به ارزان فروشی نفت خویش بپردازد. بی شک تحریم حج و عمره تأثیر چندانی برای وضعیت مالی آنان ندارد بلکه همان گونه که گذشت تنها فرصتی به افراطیون اهل سنت می دهد که در فضای عدم حضور شیعه بر تبلیغات مسموم خویش برای مسلمانان وسعت دهد و با مرزبندی مسلمانان و جداساختن شیعه از پیکره امت اسلامی، بر طبل تفرقه بین مسلمانان بیشتر بکوبد.