کد مطلب : ۴۴۵۰
مرثیه غزه ؛
غزه، کربلا و امروز، عاشوراست
کسانی که به مانند کودکان با ناآگاه و بی‌خرد حتی به کودکان درون خویش نیز ترحم ندارند و ندای واقعی وجدان خود را با دلارهای نفت ملت خود و نیز با وعده‌های قدرت و ریاست دولت‌های ننگین به گوشه تاریک وجود خود می‌رانند امروز غزه را کربلایی دیگر کرده اند.
چنانچه غزه را امروز از صحنه ذهن بی‌خرد خود به خلوت بازی‌های سیاسی خود راه نمی‌دهند و فریادهای عدالت‌خواهی و ظلم‌ستیزی مردم این سرزمین را نمی‌بینند و نمی‌شنوند.
قرنها است که می گویند و می شنویم و اینک می گوییم که هر ملتی کربلا و عاشورا ندارد، فلسفه ای برای زندگی خود نخواهد یافت.
امتی که عاشورا ندارد همواره در ورطه سقوط و تباهی بوده چنانچه هم اکنون خود اعراب اعتراف می کنند ذلت ابدی آنها به خاطر عدم درک فلسفه کربلا و قیام عاشوا است.
و اما امروز چه بیهوده تلاش می‌کنیم که این ملت‌ها و دولت‌های بی ارض و یوم را بیدار سازیم که اگر مبنا بر بیداری آن قوم خفته بود، آنها نیز امروز غزه را کربلای زمینی و عاشورای حسینی می دیدند.
امروز بیش از پیش درک می کنیم و می بینم که درک عاشورا و کربلا ضامن سعادت، عزت و اقتدار هر قوم و ملتی است چنانچه این درک، رشته بی‌زوال آبرو، حیثیت و اصالت شیعه شده است.
مگر بزرگترین و بالاترین فلسفه و شعار کربلا و عاشورا چیزی بالاتر از احیای نماز، امر به معروف و نهی از منکر و نیز مبارزه با ظلم و جور و بی‌عدالتی و دفاع از مظلوم و ستمدیده بود؟
اینها عالی‌ترین خصوصیات و بالاترین آرمان حسین(ع) و کربلا است. عاشورا عالی‌ترین عنصر عصیان امت اسلام در برابر تجاوز دشمنان است.
اما این خود قلسفه و حکمتی دارد که از قدرت تعقل و تخیل بشری خارج است که چرا این قوم خفته و جاهل این عالی ترین خصوصیات و بالا ترین آرمان را نمی تواند درک و تحلیل کند؟
و اینک غزه کربلا است و ای کاش قوم همیشه خفته تاریخ که از درک معانی و زیبایی‌های الهی کربلا و عاشورا بازمانده حداقل امروز عاشورای غزه را درک کرده و جهل و نادانی خود را برهاند.
سران عرب که به خاطر منافع و قدرت خود دولت‌های همیشه کینه‌توز غربی را دولت و یاور خود می‌نامند باید بیدار شوند و بدانند که غزه امروز تاوان لنگه کفشی را پس می‌دهد که نفرت و تحقیر اندوخته آن بود. تاوانی که چه زود به کینه تبدیل شد و این حقارت را به بی‌شرمی و ننگ بشریت تبدیل کرد.
«انتقام جسارت یک عرب از هزاران انسان بی‌گناه» این تنها تفکر غرب بود و می بینیم که در سایه بی‌توجهی و چه بسا با چراغ سبز سران عرب این تفکر ددمنشانه را عملی می‌سازد.
و اینک غزه شهر بی‌دفاع که برای مردمانش نیز سرپناهی ندارد. اینجا تحقیر است و سکوت؛ جسارت است و سکوت؛ ننگ است و سکوت... و سکوت. و سکوت است و ناله‌ها و ضجه‌های کودکان غزه که نام این مظلومیت را در گلوی خود می‌خراشند و باز هم سکوت.
چنانچه غزه را امروز از صحنه ذهن بی‌خرد خود به خلوت بازی‌های سیاسی خود راه نمی‌دهند و فریادهای عدالت‌خواهی و ظلم‌ستیزی مردم این سرزمین را نمی‌بینند و نمی‌شنوند.
قرنها است که می گویند و می شنویم و اینک می گوییم که هر ملتی کربلا و عاشورا ندارد، فلسفه ای برای زندگی خود نخواهد یافت.
امتی که عاشورا ندارد همواره در ورطه سقوط و تباهی بوده چنانچه هم اکنون خود اعراب اعتراف می کنند ذلت ابدی آنها به خاطر عدم درک فلسفه کربلا و قیام عاشوا است.
و اما امروز چه بیهوده تلاش می‌کنیم که این ملت‌ها و دولت‌های بی ارض و یوم را بیدار سازیم که اگر مبنا بر بیداری آن قوم خفته بود، آنها نیز امروز غزه را کربلای زمینی و عاشورای حسینی می دیدند.
امروز بیش از پیش درک می کنیم و می بینم که درک عاشورا و کربلا ضامن سعادت، عزت و اقتدار هر قوم و ملتی است چنانچه این درک، رشته بی‌زوال آبرو، حیثیت و اصالت شیعه شده است.
مگر بزرگترین و بالاترین فلسفه و شعار کربلا و عاشورا چیزی بالاتر از احیای نماز، امر به معروف و نهی از منکر و نیز مبارزه با ظلم و جور و بی‌عدالتی و دفاع از مظلوم و ستمدیده بود؟
اینها عالی‌ترین خصوصیات و بالاترین آرمان حسین(ع) و کربلا است. عاشورا عالی‌ترین عنصر عصیان امت اسلام در برابر تجاوز دشمنان است.
اما این خود قلسفه و حکمتی دارد که از قدرت تعقل و تخیل بشری خارج است که چرا این قوم خفته و جاهل این عالی ترین خصوصیات و بالا ترین آرمان را نمی تواند درک و تحلیل کند؟
و اینک غزه کربلا است و ای کاش قوم همیشه خفته تاریخ که از درک معانی و زیبایی‌های الهی کربلا و عاشورا بازمانده حداقل امروز عاشورای غزه را درک کرده و جهل و نادانی خود را برهاند.
سران عرب که به خاطر منافع و قدرت خود دولت‌های همیشه کینه‌توز غربی را دولت و یاور خود می‌نامند باید بیدار شوند و بدانند که غزه امروز تاوان لنگه کفشی را پس می‌دهد که نفرت و تحقیر اندوخته آن بود. تاوانی که چه زود به کینه تبدیل شد و این حقارت را به بی‌شرمی و ننگ بشریت تبدیل کرد.
«انتقام جسارت یک عرب از هزاران انسان بی‌گناه» این تنها تفکر غرب بود و می بینیم که در سایه بی‌توجهی و چه بسا با چراغ سبز سران عرب این تفکر ددمنشانه را عملی می‌سازد.
و اینک غزه شهر بی‌دفاع که برای مردمانش نیز سرپناهی ندارد. اینجا تحقیر است و سکوت؛ جسارت است و سکوت؛ ننگ است و سکوت... و سکوت. و سکوت است و ناله‌ها و ضجه‌های کودکان غزه که نام این مظلومیت را در گلوی خود می‌خراشند و باز هم سکوت.
