کد مطلب : ۷۶۹۰
گنجینه فرمایشات امام حسین(ع) - ۶
در کلام امام حسین(ع): برتری رهنمای حقایق
امام حسین (ع) به مردی فرمود:
اَیُّهُما أّحَبُّ أِلَیکَ، رَجُلُ یَرومُ قَتلَ مِسکینٍ قَد ضَعُفَ تُنقِذُهُ مِن یَدِهِ، أَو ناصِبٌ یُریدُ أِضلالَ مِسکینٍ مُؤمِنٍ مِن ضُعَفاء شیعَتِنا، تَفتَحُ عَلَیهِ ما یَمتَنِع المِسکینُ بِهِ مِنهُ وَ یُفحِمُهُ وَ یَکسِرُهُ بِحُجَجِ اللهِ تَعالی؟ قالَ بَل أِنقاذُ هذَا المِسکینِ المُؤمِنِ مِن یَدِ هذَا النّاصِبِ، أنَّ اللهَ تَعالی یَقولُ: ( وَ مَن أَحیاهَا فَکَأَنَّمَا أَحیَا النَّاسَ جَمِیعاً)؛ أَی وَ مَن أّحیاها و أَرشَدَها مِن کفرٍ أَلی ایمانٍ، فَکَأَنَّما أَحیَا النّاسَ جَمیعاً مِن قَبلِ أَن یَقتُلَهُم بسیوفِ الحَدیدِ.
کدام را بیشتر دوست می‌داری: مردی که اراده کشتن بینوائی ضعیف را دارد و تو او را از دستش می‌رهانی، یا مردی ناصبی که اراده گمراه کردن مؤمنی بینوا و ضعیف از پیروان ما را دارد، اما تو دریچه‌ای [از علم] را بر او می‌گشائی که آن بینوا، خود را بدان، نگاه می‌دارد و با حجت‌های خدای متعال، خصم خویش را ساکت می‌سازد و او را می‌شکند؟ [سپس] فرمود: خدای متعال می‌فرماید: «و هر که او را زنده کند، گویی همه مردم را زنده کرده است.» یعنی هر که او را زنده کند و از کفر به ایمان، ارشاد کند، گویی همه مردم را زنده کرده است.
منبع:
حکمت‌نامه امام حسین علیه‌السلام، محمدی ری شهری، با همکاری سید محمود طباطبائی نژاد و سید روح‌الله طبایی، مترجم، عبدالهادی مسعودی، قم، دارالحدیث، ۱۳۸۵، صفحة ۳۳-۳۲ نقل از التفسیر المنسوب الی الامام العسکری علیه‌السلام ص ۳۴۸ح ۲۳۱، بحارالانوار ج ۲ ص ۹ ح ۱۷
اَیُّهُما أّحَبُّ أِلَیکَ، رَجُلُ یَرومُ قَتلَ مِسکینٍ قَد ضَعُفَ تُنقِذُهُ مِن یَدِهِ، أَو ناصِبٌ یُریدُ أِضلالَ مِسکینٍ مُؤمِنٍ مِن ضُعَفاء شیعَتِنا، تَفتَحُ عَلَیهِ ما یَمتَنِع المِسکینُ بِهِ مِنهُ وَ یُفحِمُهُ وَ یَکسِرُهُ بِحُجَجِ اللهِ تَعالی؟ قالَ بَل أِنقاذُ هذَا المِسکینِ المُؤمِنِ مِن یَدِ هذَا النّاصِبِ، أنَّ اللهَ تَعالی یَقولُ: ( وَ مَن أَحیاهَا فَکَأَنَّمَا أَحیَا النَّاسَ جَمِیعاً)؛ أَی وَ مَن أّحیاها و أَرشَدَها مِن کفرٍ أَلی ایمانٍ، فَکَأَنَّما أَحیَا النّاسَ جَمیعاً مِن قَبلِ أَن یَقتُلَهُم بسیوفِ الحَدیدِ.
کدام را بیشتر دوست می‌داری: مردی که اراده کشتن بینوائی ضعیف را دارد و تو او را از دستش می‌رهانی، یا مردی ناصبی که اراده گمراه کردن مؤمنی بینوا و ضعیف از پیروان ما را دارد، اما تو دریچه‌ای [از علم] را بر او می‌گشائی که آن بینوا، خود را بدان، نگاه می‌دارد و با حجت‌های خدای متعال، خصم خویش را ساکت می‌سازد و او را می‌شکند؟ [سپس] فرمود: خدای متعال می‌فرماید: «و هر که او را زنده کند، گویی همه مردم را زنده کرده است.» یعنی هر که او را زنده کند و از کفر به ایمان، ارشاد کند، گویی همه مردم را زنده کرده است.
منبع:
حکمت‌نامه امام حسین علیه‌السلام، محمدی ری شهری، با همکاری سید محمود طباطبائی نژاد و سید روح‌الله طبایی، مترجم، عبدالهادی مسعودی، قم، دارالحدیث، ۱۳۸۵، صفحة ۳۳-۳۲ نقل از التفسیر المنسوب الی الامام العسکری علیه‌السلام ص ۳۴۸ح ۲۳۱، بحارالانوار ج ۲ ص ۹ ح ۱۷
