کد مطلب : ۱۶۹۸
خلق اثر تاریخی، مذهبی بسیار دشوار است
گفتگو با رضا مهدی زاده، طراح صحنه در قاب ماه
متولد 1357 تهران و دارای مدرک تحصیلی کارشناسی در رشته طراحی صحنه و همچنین کارشناسی ارشد در رشته کارگردانی نمایش از دانشگاه تربیت مدرس هستم. مدتی است که در دانشگاه هنر مشغول تدریس میباشم.
از کارهای قبلی که به عنوان طراح صحنه انجام وظیفه داشتهام میتوان به نمایشهای: بیداری در نورنبرگ 2011، حقیق دارد، خیال روی خطوط موازی، سلول صفر، تندباد خیال و... اشاره نمد که حاصل آن طراح برگزیده کانون ملی منتقدین تئاتر ایران در سال 1384، طراح برگزیده دومین همایش آیینهای عاشورایی و... میباشد.
* آقای مهدیزاده چطور شد وارد این گروه شده و به عنوان طراح صحنه و لباس مشغول به کار شدید؟
بنده به دعوت آقای حسین پارسایی، مشاور و تهیه کننده این نمایش افتخار حضور در این گروه دوست داشتنی را پیدا کردم. دلیل دعوت ایشان هم کارهای قبلی بود که از من دیده بودند.
البته من معتقدم که خلق اثر هنری در ژانر تاریخی، مذهبی کار بسیار دشواری است چرا که همسویی با مخاطب ضمن رعایت ابعاد زیباشناسانه اثر، جزء جذابیتهای این اثر هنری است. در طراحی این اثر هم مانند کارهای قبلی سعی بر این داشتهام تا با تحقیق و بررسی امکانات نمایش تعزیه، نیم نگاهی به آثار آیینی شرق دور داشته و با الهام از این دو گونه نمایشی به طراحی اثری متناسب با نمایشنامه فوق بپردازم. من معتقدم که طراحی آثار مذهبی، تاریخی با فقر بنیه علمی و عموما با ضعف در نگرش متفاوت به این آثار روبروست.
* مشکلات شما در این نمایش چه بود؟
در اثری که گروههای مختلف از قبیل طراحان حرکات فرم، نور، لباس، صحنه و... مشغول به کار بودند و تعداد اعضای دست اندر کار نیز زیاد میباشند، به همین نسبت برقراری عامل ارتباط فکری بین عوامل نیز کار دشواری است و چون فاصله بین دعوت اینجانب با شروع تمرینها و اجرا 20 روز بوده، به همین دلیل زمان برای شروع این اثر بسیار کم و ناکافی بوده بنابراین نیاز به کار شبانه روزی شدیدی داشتم تا بتوانم این اثر در خور حادثه عاشورا را از لحاظ طراحی صحنه و لباس نمایان سازم. از طرفی بارندگیهای شدید، سرمای بیسابقه و تعطیلی اداری و کارگاهی دکور، باعث میشد تا نگرانی من روز به روز بیشتر شود. اما به لطف خدا و با یاری همکاران پر تلاش من آقایان داود امیربهادری، سعید حسنلو، مهدی سنگی، مهدی رضایی و همچنین دستیار لباس خانم بنفشه رحمانی، دکور حجیم و لباسهای این نمایش به اجرا رسید. البته باید اعان کنم که پس از ورود گروه نمایش برای هماهنگی به ناچار مجبور به حذف برخی از سازههای متحرک(دکور) و لباس شدم.
در اینجا میخواهم به این نکته اشاره کنم که عنایت امام حسین(ع) به این اثر همیشه یاری گرم بوده و به من قوت قلب میداد و گرنه در این مدت بسیار کوتاه نمیتوانستم این کار را به سرانجام برسانم.
* در پایان اگر سخن خاصی دارید برای ما بفرمایید
امیدوارم که ضمن بهادادن به خلاقیت در این ژانر نمایشی، زمینه ورود و فعالیت صاحب نظران این رشته برای آفرینشگری شایسته حادثه عاشورا فراهم و بیشتر گردد.