کد مطلب : ۱۲۰۰۱
مفاهیم
درباره بقاع متبرکه
البته بقعه در فرهنگ دهخدا به معنای بنا و عمارت است و نه مقبره و در مورد بقاع متبرکه هم همین امر صادق است. غالبا بر سر مزار چنین افرادی گنبد، عمارت و بارگاهی ساخته میشود.
غالبا در این بقاع ضریح و یا قبری در وسط عمارت قرار دارد و پیرامون آن عمارتی برای زیارت و عبادت بنا نهاده شده است.
از آنجا که در باور بعضی مردم بزرگانی که در این اماکن دفن میشوند دارای قرب الهی هستند؛ آنان برای ادای حاجت و طلب نیازهایشان دست به دامان کسانی میشوند که در این بقاع دفن شدهاند.
این افراد برای رفع مشکلاتشان به این بقاع متوسل میشوند و برای ادای حاجاتشان نذر میکنند.
بقاع متبرکه همواره در طول زمان مظهر حيات دينی بودهاند و هويت تاريخی و دینی را قوام میبخشند. از سوی ديگر ايمان و ارادت قلبی هنرمندان دینی در به وجود آوردن سبکهای معماری و کاربرد هنرهای تزيينی در اماکن مزبور، این بقاع را به عنوان میراث فرهنگی گذشتگان برای نسلهای بعدی به ارمغان گذاشته است .
در این بقاع اغلب اوقات مراسم آیینی و مذهبی خاص منطقهای هم برگزار میشود. در عین حال بعضی از این بقاع متبرکه محل فعالیتهای فرهنگی، اجتماعی و سیاسی بوده و همچنان هستند.
فهرست مدخلهای بقاع متبرکه در خیمه:
[درباره حرم عباس (ع)]
[درباره حرم حضرت معصومه]
[درباره شاه عبدالعظیم]
[درباره شاهچراغ]
[تاریخچه شکلگیری امامزادهها]
[درباره قدمگاه نیشابور]
[درباره امامزاده طاهر شهرری]
[درباره بارگاه حضرت معصومه (س)]
[درباره امامزاده موسيمبرقع(ع) در قم]