کد مطلب : ۷۶۰۹
در کلام امام حسین(ع): شناخت صفات خدا
اصف الهی بما وصف به نفسه، و اعرفه بما عرف به نفسه؛ لا یدرک بالحواس و لا یقاس بالناس، فهو قریب غیر ملتصق، و بعید غیر مقتص، یوحد و لا یبعض، معروف بالآیات، موصوف بالعلامات، لا اله الا هو الکبیر المتعال.
خدایم را آنگونه توصیف میکنم که خود، توصیف کرده و او را آنگونه میشناسانم که خود، شناسانده است؛ به حواس درک نمیشود و با مردم، سنجیده نمیگردد؛ نزدیک است، اما نه چسبیده و دور است، اما در دسترس؛ یگانه و بیجزء است. با آیهها شناخته شده و با نشانهها توصیف شده است. خدایی جز او که بزرگ و والاست، نیست.
ملاحظات:
این حدیث به نقل از عکرمه روایت شده است.
منبع:
حکمتنامه امام حسین علیهالسلام، محمدی ری شهری، با همکاری سید محمود طباطبائی نژاد و سید روحالله طبایی، مترجم، عبدالهادی مسعودی، قم، دارالحدیث، ۱۳۸۵، ص ۷۷-۷۶ به نقل از التوحید ص ۸۰ ح ۳۵، روضه الواعظین ص ۴۳، تفسیر العیاشی ج ۲ ص ۳۳۷حدیث ۶۴ عن یزید بن رویان نحوه، بحارالانوار ج ۴ ص ۲۹۷ح ۲۴