سواد و ایمان مداح بالا باشد فیض مجلس هم بیشتر می‌شود

سید محسن حسینی شاعر، مداح اهل بیت(ع) و از پیشکستوان عرصه ستایشگری است. از محله دولاب چشم به جهان باز کرده و کمی با شور‌خوانی مداحان جوان مخالف است. گفت‌وگویی را با وی در رابطه با برخی از آسیب‌های جامعه مداحی انجام داد‌یم. *مداحی و شاعری اهل بیت(ع) را از کجا و چگونه فرا گرفتید؟ زمانی که ما در محله خاوران زندگی می‌کردیم برادر بزرگ من حاج آقا مصطفی حسینی مداح بودند و برای امام حسین(ع)، می‌خواندند؛ ما هم چون در کنار ایشان بودیم در این مسیر قرار گرفتیم. بعداز آن چند سالی برای مراسم‌ مذهبی امام حسین(ع) چند نوحه سر دستی گفتیم که مورد استقبال قرار گرفت. بعد از آن این کار را تکرار کردیم که مورد استقبال واقع شد و کم‌کم به این صورت درآمده است که می‌گویند شاعر اهل بیت(ع) سید محسن حسینی. *در گذشته روحانیون‌ برای نقل احادیث و روایات از اساتید خودشان ‌کسب اجازه ‌می‌کردند. بنظر شما مادحین امروز برای نقل روایات و مقاتلی که می‌خوانند این اصل را رعایت می‌کنند؟ و ضرورت آن را چطور می‌بینید؟ مادحینی که برای نقل روایات و احادیث کسب اجازه نمی‌‌گیرند استاد ندیده‌اند. متاسفانه امروزه مداحی‌ها به صورت نواری پیش رفته‌اند. لذا استاد ندیدیم و یا هفته‌‌ای دو، سه ساعت پای صحبت آنها ننشسته‌ایم که چه چیزی می‌گویند و مستندات آنها از کجا است. البته من زیاد نمی‌توانم بگویم؛ چون برای خود ما حرف و حدیث درست می‌شود؛ ولی اکثر این اتفاقات به همین استاد ندیدن بر‌می‌گردد؛ وگرنه که همین الان عزیزانی را داریم که دستی بر آتش دارند و بصورت پرقدرت، مستند و مستدل، مقتل با سند، حدیث با سند، روایت با سند و امثال آن را بیان می‌کنند. ما مقداری تنبل بار آمده‌ایم ما مقداری تنبل بار آمده‌ایم و متاسفانه کاری که انجام می‌دهیم این است که مستمع هم تنبل بار می‌آید، لذا مستمع از خواننده باید بخواهد این مقتلی که گفته شده سندش کجا است و بر چه مبنای است. لذا اینکه مستمع مداح را به سمت خودش برده است و یا برعکس آفتی است که امیدوارم رفع شود. *اساتید شما چه کسانی بودند؟ چون خود ما هم دولابی هستیم استاد اصلی من هم حاج حسن محمدی دولابی(ره) بودند. بعد از ایشان تک تک نوبت به بقیه رسید که از وجود آنها استفاده کردیم که یا به رحمت خدا رفتند و یا وجو با برکتشان در قید حیات است. * به نظر شما سواد، روایی، علمی و مطالعاتی مداح در حال حاضر چه جایگاهی در جامعه مادحین دارد و تا چه اندازه در کیفت اجرا و تاثیر‌گذاری سخن موثر است ؟ چون مداح با روح مردم سرکار دارد قطعا تاثیرگذاری فوق العاده‌ای دارد؛ زمانی که مداح از نیم‌ساعت تا چند ساعت یک هیئت را در دست دارد، قطعا اگر این الزمات را رعایت کرده باشد و سواد کاملی در زمینه‌های روایی و نقل احادیث داشته باشد در تاثیر‌گذاری کلام موثر است. لذا هر مقدار سواد و ایمان بالاتر رود هم خواننده فیض می‌برد و هم مستمعی که در مجلس حضور دارد غلط گوش نمی‌دهند. بعضی‌ها هستند که سواد آن چنانی ندارند، اما مجلس آنچنانی می‌روند متأسفانه، البته نمی‌گویم همه، ولی بعضی‌ها هستند که سواد آن چنانی ندارند اما مجلس آنچنانی می‌روند؛ خروجی آن هم چیزی ندارد. اما در بعضی‌ها که سواد وجود دارد، باوجود شور خوانی، شعور را در مجلس احساس می‌کنید. در مواردی مشاهده می‌کنیم دو ساعت شور می‌گیرند اما محتوای آن کم است. *مداحان به‌نوعی روایان احادیث هم هستند و به عنوان یک جامعه تاثیرگذار شناخته می‌شوند، لذا خیلی از اتفاقات در جامعه از طریق گفته‌های آنها شکل می‌گیرد. خود مداحان از این احادیث و روایاتی که می‌گویند چقدر در زندگی و رفتار و شخصیت خود استفاده می‌کنند؟ از معصوم(ع) قریب به همین مضمون نقل است که خدا لعنت کند فردی را که می‌گوید ولی خودش عمل نمی‌کند. در این وادی همه جور انسان داریم؛ بعضی از عزیزان در صدر عمل می‌کنند و قبل از اینکه مستمع بگوید خودشان عمل می‌کند. این موضوع برای جامعه مداحی آسیب‌زاست امروز مستمع ‌ریز‌بین شده‌ و در مواردی که رفتار ناشایست و خارج از شان و جایگاه زاکرین اهل بیت(ع)، را مشاهده می‌کند، می‌گوید این آقایی که این سخن را گفت خودش عمل نکرد؛ لذا این موضوع برای جامعه مداحی آسیب‌زاست. از معصوم(ع) روایت است که حداقل یک ساعت قبل و بعد از خواندن خیلی مواظب رفتار و اخلاقتان باشید. وی در انتها با‌خواندن شعر زیر از ما خداحافظی کرد. آن حاجی ام که قبله من هست کــــــربلا محرم ز اشک هستـــــــم وحج آورم به جا شش گوشه مروه ام بود والقمه صفـــــــا بین صفا و ومـــــروه تورا می زنـــــــم صدا حجاج گرد کعبه بگردند هفت بــــــــــــــار اما طواف کعبــــــــــــه ما هست بیشمار آئینه خدا ، دل مارا جلا بــــــــــــــــــــــده بیمار را به نیم نگـــــــــــــاهت شفــــا بده ره توشه، ای کریم بدست گـــــــــــدا بده ای شاه کربلا تو به مـــــــــــــــــا کربلا بده کی می‌شود که نوکریم را نشـــــــان دهم شش گوشه را ببینم ویک گوشه جــــان دهم