کد مطلب : ۴۶۷۸
ميرعلينقي:
مداح نمي‌تواند سازنده موسيقي مذهبي باشد
به گزارش خيمه، اين پژوهشگر و مورخ موسيقي بیان کرد: «در قديم يك بخش از موسيقي آوازي ما بواسطه اينكه در تعزيه‌ها و روضه‌ها خوانده مي‌شده، حفظ گرديده و اين خود مديون زيركي افرادي است كه زندگي مذهبي و موسيقي را با هم داشتند.»
وي با اشاره به مداحي‌هاي كه در حال حاضر انجام مي‌شود، افزود: «وقتي در مكاني زندگي مي‌كنيد كه انواع فرهنگها در آن طنين انداز مي‌شود، ناخودآگاه تحت تاثير آن قرار مي‌گيريد و اگر بخواهيد خودتان را از فرهنگ‌هاي ديگر مبرا كنيد بايد يك روند آگاهانه‌اي را انتخاب كنيد، چرا كه وقتي اختلاط فرهنگها بي‌رويه انجام شود تاثيرگيري هم بي‌رويه خواهد بود اما هم اكنون شخصي را نداريم كه اين آگاهي را بدهد.»
به اعتقاد وي، بايد مرجعي وجود داشته باشد كه وظيفه جداسازي فرهنگ ملي از غير ملي را لااقل در بعد نظري انجام دهد.
اين پژوهشگر ادامه داد: «در 50 سال پيش خيلي از روضه‌خوان‌ها دستگاههاي آوازي را مي‌شناختند، اما متاسفانه در 30 سال اخير هيچ كدام از مداحان با دستگاههاي موسيقي آوازي آشنا نيستند و در واقع پيوند بين موسيقي آوازي و نغمه‌هاي امروز مذهبي در حال گسسته شدن است.اما اين سوال پيش مي‌آيد كه در حال حاضر موسيقي مذهبي ما چيست كه بخواهد به‌واسطه دوري از رديف‌هاي كلاسيك آوازي لطمه بخورد؟»
وي بيان داشت: «در حال حاضر مداحان يك موسيقي مثلا استانبولي را مي‌شنوند و بواسطه اينكه از ملودي اثر خوششان مي‌آيد با تغيير شعر و ترانه، متن اهل بيت را روي آن مي‌گذارند و به نوعي موسيقي مذهبي ايجاد مي كنند.»
اين مورخ موسيقي تصريح كرد: «موسيقي را موسيقي‌دان مي‌سازد نه هيچ كس ديگر . مداح و روضه‌خوان سازنده موسيقي مذهبي نيست بلكه اينها مصرف كننده و مجري آثار كساني هستند كه موسيقي را توليد مي‌كنند.اما بخش عمده‌اي از مداحي‌ها كه من در اين زمينه مي‌شنوم براساس سوء استفاده از امكانات تكنولوژي صوت است نه الزاما صداي خوب يا معلومات موسيقي.»
وي با بيان اينكه «دولت براي انتظام بخشيدن به موسيقي مذهبي برنامه‌اي ندارد»، اظهار داشت: «موسيقي و خصوصا موسيقي مذهبي در كشور ما به حال خودش رها شده و اين اتفاق خود باعث گرديده افراد نابلد براي براي ارائه كار به روي صحنه بيايند.البته اين نابساماني در موسيقي مذهبي از اواسط دوره جنگ شروع شده و به جز يك تعداد مداح كه ريشه‌هاي اصيل داشتند عده‌اي زيادي با طرز انتخاب ملودي‌هايش نشان دادند كه به شدت تحت تاثير بعضي ترانه‌هاي عوامانه و نيز گاه ملودي‌هاي پاپ دهه 50 هستند و متاسفانه اين ملودي‌ها و آهنگهاي خوانندگان لس آنجلسي را به حوزه موسيقي مذهبي وارد كردند.»
ميرعلينقي ادامه داد: «همه چيز جز موسيقي در ايران آداب مخصوص به خود را دارد.مثلا هيچ كس در ايام محرم لباس‌هاي رنگ روشن نمي‌پوشد گرچه كسي او را از اين كار منع نمي‌كند بلكه او خودش را عرفا مجاز به اين كار نمي‌داند اما خيلي راحت در اين ايام ترانه‌هايي كه به نوعي موسيقي براي عالم زندگي زميني، تغزل، عشق، گناه وسوسه‌هاي انساني هستند را با تغيير شعر اجرا مي‌كنند.
وي بيان داشت: متاسفانه اين كار در كشور ما عرف شده و نقش اصيل موسيقي مذهبي ما از بين رفته است.چرا كه هم اكنون اشاعه فرهنگ‌هاي مختلف نسبت به قبل با سرعت انجام مي‌گيرد و اين خود باعث تاثير پذيري مي‌شود.»
این مورخ موسیقی خاطر نشان كرد: «در تمام دنيا براي انواع موسيقي مركز آكادميك خاص وجود دارد و براي آنها در هر مقطع زماني بنابر استفاده‌اي كه صورت مي‌گيرد برنامه ريزي مي‌شود اما متاسفانه در ايران چنين نيست و دستورالعمل خاصي براي هيچ نوع موسيقي خصوصا موسيقي مذهبي وجود ندارد.»
وي با اشاره به مداحي‌هاي كه در حال حاضر انجام مي‌شود، افزود: «وقتي در مكاني زندگي مي‌كنيد كه انواع فرهنگها در آن طنين انداز مي‌شود، ناخودآگاه تحت تاثير آن قرار مي‌گيريد و اگر بخواهيد خودتان را از فرهنگ‌هاي ديگر مبرا كنيد بايد يك روند آگاهانه‌اي را انتخاب كنيد، چرا كه وقتي اختلاط فرهنگها بي‌رويه انجام شود تاثيرگيري هم بي‌رويه خواهد بود اما هم اكنون شخصي را نداريم كه اين آگاهي را بدهد.»
به اعتقاد وي، بايد مرجعي وجود داشته باشد كه وظيفه جداسازي فرهنگ ملي از غير ملي را لااقل در بعد نظري انجام دهد.
اين پژوهشگر ادامه داد: «در 50 سال پيش خيلي از روضه‌خوان‌ها دستگاههاي آوازي را مي‌شناختند، اما متاسفانه در 30 سال اخير هيچ كدام از مداحان با دستگاههاي موسيقي آوازي آشنا نيستند و در واقع پيوند بين موسيقي آوازي و نغمه‌هاي امروز مذهبي در حال گسسته شدن است.اما اين سوال پيش مي‌آيد كه در حال حاضر موسيقي مذهبي ما چيست كه بخواهد به‌واسطه دوري از رديف‌هاي كلاسيك آوازي لطمه بخورد؟»
وي بيان داشت: «در حال حاضر مداحان يك موسيقي مثلا استانبولي را مي‌شنوند و بواسطه اينكه از ملودي اثر خوششان مي‌آيد با تغيير شعر و ترانه، متن اهل بيت را روي آن مي‌گذارند و به نوعي موسيقي مذهبي ايجاد مي كنند.»
اين مورخ موسيقي تصريح كرد: «موسيقي را موسيقي‌دان مي‌سازد نه هيچ كس ديگر . مداح و روضه‌خوان سازنده موسيقي مذهبي نيست بلكه اينها مصرف كننده و مجري آثار كساني هستند كه موسيقي را توليد مي‌كنند.اما بخش عمده‌اي از مداحي‌ها كه من در اين زمينه مي‌شنوم براساس سوء استفاده از امكانات تكنولوژي صوت است نه الزاما صداي خوب يا معلومات موسيقي.»
وي با بيان اينكه «دولت براي انتظام بخشيدن به موسيقي مذهبي برنامه‌اي ندارد»، اظهار داشت: «موسيقي و خصوصا موسيقي مذهبي در كشور ما به حال خودش رها شده و اين اتفاق خود باعث گرديده افراد نابلد براي براي ارائه كار به روي صحنه بيايند.البته اين نابساماني در موسيقي مذهبي از اواسط دوره جنگ شروع شده و به جز يك تعداد مداح كه ريشه‌هاي اصيل داشتند عده‌اي زيادي با طرز انتخاب ملودي‌هايش نشان دادند كه به شدت تحت تاثير بعضي ترانه‌هاي عوامانه و نيز گاه ملودي‌هاي پاپ دهه 50 هستند و متاسفانه اين ملودي‌ها و آهنگهاي خوانندگان لس آنجلسي را به حوزه موسيقي مذهبي وارد كردند.»
ميرعلينقي ادامه داد: «همه چيز جز موسيقي در ايران آداب مخصوص به خود را دارد.مثلا هيچ كس در ايام محرم لباس‌هاي رنگ روشن نمي‌پوشد گرچه كسي او را از اين كار منع نمي‌كند بلكه او خودش را عرفا مجاز به اين كار نمي‌داند اما خيلي راحت در اين ايام ترانه‌هايي كه به نوعي موسيقي براي عالم زندگي زميني، تغزل، عشق، گناه وسوسه‌هاي انساني هستند را با تغيير شعر اجرا مي‌كنند.
وي بيان داشت: متاسفانه اين كار در كشور ما عرف شده و نقش اصيل موسيقي مذهبي ما از بين رفته است.چرا كه هم اكنون اشاعه فرهنگ‌هاي مختلف نسبت به قبل با سرعت انجام مي‌گيرد و اين خود باعث تاثير پذيري مي‌شود.»
این مورخ موسیقی خاطر نشان كرد: «در تمام دنيا براي انواع موسيقي مركز آكادميك خاص وجود دارد و براي آنها در هر مقطع زماني بنابر استفاده‌اي كه صورت مي‌گيرد برنامه ريزي مي‌شود اما متاسفانه در ايران چنين نيست و دستورالعمل خاصي براي هيچ نوع موسيقي خصوصا موسيقي مذهبي وجود ندارد.»
